Witam. pytanie w tytule raczej retoryczne.. bo domyślam się, że nie zwariowałam tylko jestem chora..ale objawy tej mojej nerwicy natręctw są tak dziwne,że sama już zaczynam wątpić w swoją chorobę ... wizytę u lekarza mam dopiero za jakiś czas a do tego czasu bym chciała 'wziąć' się troszkę w garść.. proszę Was o jakieś dobre słowo, poradę i być może też utwierdzenie, że to faktycznie NN a nie błędna diagnoza ..
otóż.... moje lęki polegają na tym, że np. gdy jadę autem boje się, że mogę nie zauważyć rowerzysty, że mogę kogoś potrącić a nawet zabić na pasach i przypadkiem ucieknąć z miejsca wypadku... potrafię do domu jechać 2 razy tą samą drogą, ale to i tak i tak nic nie pomaga zbytnio:( codziennie przeglądam strony internetowe czy przypadkiem był jakiś wypadek i ktoś uciekł właśnie z miejsca zdarzenia.. oglądam auto jak wracam do domu, mała ryska powoduje u mnie już 'małe ataki' lęku.. boje się, że jadąc autem mogę być nieświadoma przez chwilę a potem się ocknę i stanie się jakieś nieszczęście.. boje się, że trafię do więzienia.. ;/ (mimo, że tłumaczę sobie, że nic się nie wydarzyło) czasem mam wrażenie, że mam jakieś urojenia... to jest wykańczające !
druga kwestia , która doprowadza mnie do obłędu - pracuję na stacji benzynowej.. mimo, że zwaracam szczególną uwagę na to co i komu sprzedaję to i tak panicznie boję się, że komuś niepełnoletniemu bądź też pijanemu mogę sprzedać alkohol , papierosy... potrafię się patrzeć na osobę , sprzedać jej towar a jak wyjdzie to analizuję czy aby na pewno miała ona 18 lat , albo czy też nie była pijana.. mimo, że wcześniej patrzyłam na nią i podjęłam decyzję o sprzedaży.. masakra jednym słowem.. boję się , że stacja przeze mnie straci koncesję , że trafię do więzienia za właśnie takie akcje.. choć wiem, że na to uważam .. ja potrafiłam sobie wkręcić, że sprzedałam piwo 2 małym dziewczynkom ..;-( KOSZMAR !!
Jak myślicie, czy powinnam jeździć autem i poczekać aż te schizy mi miną i czy też powinnam zmienić pracę ? z góry dziękuję za wszystkie odpowiedzi ... już samo wygadanie się na forum dużo pomaga..dziękuję i pozdrawiam

typowa wkretka nerwicy natrectw. Polecam ksiazke "Jak pokonac OCD" B.Hyman. Tam dokladnie jest opisany ten przypadek i jak sobie z tym poradzic

a wiesz może skąd mogą się takie myśli u Ciebie brać? wszystko jest ok w Twoim życiu? bo tego typu schizy nie biorą się znikąd raczej

tak. wszystko jest okej raczej.. nie mam zielonego pojęcia skąd to się może brać ;( może od tego, że kiedyś lubiłam bardzo szybką jazdę autem..

Po pierwsze to ty nie jestes chora
Nerwica to nie choroba na sama mysl jak ktos mowi ze nerwica to choroba to mi sie robi przykro . Po co sobie takie rzeczy wkrecac . Przedewszystkim nie wazne skad masz ta nerwice w tym momencie bo nerwica to stan umyslu zaburzenie emocjonalne . Ktore skads sie bierze ale w tym momencie nie ma to wplywu na to zeby tego dociekac . Taka sytuacje mozesz rozwiazan poprzez psychoterapie do czego namawiam . Natrectwa jakie masz sa to tylko narzedzia nerwicy do utrzymywania twojego stanu zagrozenia . Jedynym permanentnym sposobem na likwidacje tego irracjonalnego leku jest poznanie doswiadczenie czym jest nerwica i poprostu zmiana podejscia do zycia do siebie do lękow. Jezeli jeszcze nie zapoznalas sie dokladnie z forum proponuje ci poczytac troche artykolow


vademecum-leku-nerwic.html

A jak wolisz sluchac to posluchanie divovica .

odburzanie-wedlug-divovica.html

Witaj na forum!
Tak jak napisał już mądrze Bart, nerwica nie jest chorobą, a zaburzeniem. Czymś tymczasowym, nad czym można popracować i to ogarnąć i to jest taka prawda do wyrycia w skale, moim zdaniem. Bo jak się będziesz traktować jako chorą, to to nie pomoże, warto jest stosować tzw. podejście normalnosciowe, czyli uznawać, że się ma pewien problem, a nie że się popadło na coś nieuleczalnego, bo wtedy samemu się stawia siebie na przegranej pozycji, zupełnie niepotrzebnie.
Pracy nie ma sensu zmieniać i przestawać jeździć też, bo znajdziesz inną robotę, to zaczniesz sobie wkręcać coś innego, włącznie z tym czy zamknęłaś za sobą drzwi na klucz. Twój umysł dalej będzie szukał powodów do zmartwień i zawsze je znajdzie, czyli tu trzeba by uciąć tę postawę. I przede wszystkim zrozumieć, to, że to, że masz WRAŻENIE, że mogłaś kogoś potrącić, czy sprzedać nieodpowiedniej osobie produkt, jest wrażeniem, a NIE FAKTEM. Nie jest to ze sobą równoznaczne. I chodzi o to, by zrozumieć, że to jest tylko lęk, ogromny lęk przed czymś, a przede wszystkim przed utratą kontroli. Lęk przed utratą kontroli nad sytuacją czy nad sobą jest jednym z najczęstszych w nerwicy. Także doświadczasz czegoś, co można powiedzieć jest naturalne. Żeby to odkręcić trzeba dokładnie się dowiedzieć czym jest nerwica, jakie są jej metody działania na nas, jak nas oszukuje i jak odbudować zaufanie do samego siebie. Bo Ty to zaufanie straciłaś, podważając siebie na każdym kroku z powodu swoich dziwnych odczuć. Także rozejrzyj się po forum, zajrzyj tam, gdzie polecił Ci Bart, bo zapoznanie się z tymi informacjami nie jest trudne, ale pozwala bardzo dobrze poznać z czym ma się do czynienia i kiedy się pozna już tego "diabła" to człowiek od razu lepiej się czuje, bo wie co mu jest , wie o co chodzi i może wziąć sprawy w swoje ręce. Jest to jak najbardziej w zasięgu Twoich możliwosci.

Fakt.. , nerwica to zaburzenie Ciasteczko masz rację z tą zmianą pracy i jazdą autem, ale czy to nie jest tak, że jak wykonuję te czynności to nerwica się nasila? zauważyłam, że czym jadę w jakąś dłuższą trasę mam gorsze lęki.. a jak już nie spojrzę na pieszego czy rowerzystę, którego omijam , wyprzedzam , wymijam to mnie już ogarnia biała gorączka.. ;/ albo gdy ruszę gwałtownie przy skręcie.. już od razu myśli.. a jak kogoś przejechałam, potrąciłam.. KOSZMAR ! teraz doszło jeszcze coś takiego, że myślę o tym - jak wszystko będę 'zganiała' na nerwicę i kiedyś komuś naprawdę może się coś stać to nie będę zdawała sobie z tego sprawy ;(
czytałam dużo na temat NN, leżałam w szpitalu..biorę leki (Asentrę) i doraźnie Lorafen jak mnie coś złapie .. ale to pomaga tylko na poprawę humoru i chwilowy zanik lęku..;/ Macie jakieś pomysły może jak sobie z tym poradzić ?
Już nie mam siły na ciągłe rozpamiętywanie tego co było, kodowanie sobie każdej chwili ;/ Jestem młoda i bardzo bym chciała korzystać z życia na maxa.. ale jak tego dokonać jak się wątpi w praktycznie każdą rzecz którą się wykonuje?
Próbowałam sobie też tłumaczyć, że każdy ma przeznaczone w swoim życiu wszystko, że to co ma być i tak się stanie, ale mało pomaga