Witam, pytanko mam do odburzonych
Jak to było z Wami pod koniec zaburzenia? Chodzi mi o stan myślowy. Czy jest możliwe całkiem zapomnieć o derealizacji? Ja mam ją lekko ponad rok i jest tak, że nie zwracam na nią uwagi w ogóle, tylko czasem sobie przypomnę że ją mam, ale nie mam przy tym żadnych emocji, derealizacja zeszła na dalszy plan. Mam czasem kilkusekundowe przebłyski, ale to tyle.
Ogłoszenia:
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
Czy da się zapomnieć o derealizacji?
-
- Administrator
- Posty: 1889
- Rejestracja: 11 maja 2013, o 02:54
Marcopolo,
Mnie gdy derealizacja zeszła to przestałem o niej myśleć bo po prostu nie czułem już tego stanu. To zupełnie inny stan umysłu i miałem tylko to co opisałem tutaj: poczatek-konca-przekonajmy-sie-odburzony-t3594.html
A poza tym, po prostu człowiek przestaje tym żyć bo zwyczajnie tego już nie odczuwa i nie jest w stanie sobie przypomnieć emocjonalnie, jak to było mieć odcięcie. To nasz atrybut że nie jesteśmy w stanie jako ludzie odczuć to czego na daną chwilę nie czujemy. Czujemy tylko to co czujemy. Także jaknajbardziej można o niej zapomnieć a wręcz to następuje samo z biegiem czasu gdy się jest w normalnym trybie umysłu.
Mnie gdy derealizacja zeszła to przestałem o niej myśleć bo po prostu nie czułem już tego stanu. To zupełnie inny stan umysłu i miałem tylko to co opisałem tutaj: poczatek-konca-przekonajmy-sie-odburzony-t3594.html
A poza tym, po prostu człowiek przestaje tym żyć bo zwyczajnie tego już nie odczuwa i nie jest w stanie sobie przypomnieć emocjonalnie, jak to było mieć odcięcie. To nasz atrybut że nie jesteśmy w stanie jako ludzie odczuć to czego na daną chwilę nie czujemy. Czujemy tylko to co czujemy. Także jaknajbardziej można o niej zapomnieć a wręcz to następuje samo z biegiem czasu gdy się jest w normalnym trybie umysłu.
'Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą'
'Lepiej jest umrzeć stojąc, niż żyć na kolanach.'
'Puk puk, strach puka do drzwi, otwiera mu odwaga a tam nikogo nie ma.'
Jest dobrze, dobrze. Jest źle, też dobrze
'Odwaga to nie brak strachu, to działanie pomimo strachu'
Ty nie jesteś zaburzeniem, a zaburzenie nie jest Tobą
Odburzony
Konsultacja Skype
'Lepiej jest umrzeć stojąc, niż żyć na kolanach.'
'Puk puk, strach puka do drzwi, otwiera mu odwaga a tam nikogo nie ma.'
Jest dobrze, dobrze. Jest źle, też dobrze
'Odwaga to nie brak strachu, to działanie pomimo strachu'
Ty nie jesteś zaburzeniem, a zaburzenie nie jest Tobą
Odburzony
Konsultacja Skype