Najważniejsza rzeczą jest to, iż cukier w badaniach wychodzi Ci prawidłowo.
Bowiem hipoglikemie te nazwijmy to najgorsze wynikają zwykle z cukrzycy czy to typu 1 czy 2. Z uwagi na podanie zwykle zbyt wysokich dawek insuliny lub wypicia alkoholu na czczo.
Ale badania zawsze takie problemy pokazują, cukru się nie oszuka :p
Natomiast bez cukrzyc, to co do stresu to on zwykle powoduje zwiększenie poziomu cukru we krwi, z uwagi na choćby wyrzut kortyzolu i adrenaliny.
Czasami jednak nadnercza są przemęczone (odpowiadające za wyrzut hormonów) i wówczas insuliny jest trochę więcej. Sąd cukier może być czasami niższy, ma tendencję spadkową ale zwykle można to przewidzieć
A co najważniejsze to nie wpadać z uwagi na to w panikę. Jak coś takiego miało miejsce to trzeba oczywiście zbadać cukier. Jednak jeśli jest on prawidłowy to ważne aby nie zacząć skazywać siebie na ciągłe martwienie się cukrem, a dokładnie jego poziomem, pomiarami bo można jedynie sobie zrobić nowego konika lękowego.
I będzie z tego więcej szkody niż pożytku. A cukier jak nam nie spadł strasznie niebezpiecznie nisko, tak nam nie spadnie.
Do tego nawet w przewlekłym stresie kiedy dbamy o równomierne i regularne posiłki, które nie są bombami kalorii, to trudno wtedy o hipoglikemię jeśli nie mamy cukrzyczy
