Pawel2025gda pisze: ↑

8 stycznia 2025, o 21:15

Też miewałem o samobójstwie, nie mogłem chodzić na ogród z dziećmi bo drzewa mnie denerwowały wszędzie miałem te obawy i myśli, potem strach przed nożami, że komuś coś zrobię, kupiłem kiedyś broń to zamiast się cieszyć to się martwiłem więc ja sprzedałem. Kiedyś w delegacji potrzebowałem żyletki żeby jakieś nitki uciąć z ubrania i tak je położyłem w kuchni którego razu wchodzę spojrzałem na nie i wyobraziłem sobie że mogą posłużyć do samobójstwa i też chodziłem zdołowany bo mam dzieci kocham życie lubię je a tu takie gówna do głowy mi wchodzily. Gdzieś tam jeszcze było że skrzywdzę dzieci to już wgl paraliżowało, trafiały się też myśli totalnie szalone, wystarczyło obejrzeć dokument o wielkim głodzie na Ukrainie była wzmianka o kanibalizmie i jazda na karuzele emocji i chulaj dusza ... Aż paraliż wręcz uczucie jakbym odlatywał, a zaczynało się nie winni kupę lat temu jako dziecko bałem się że nie zakluczylem drzwi, kilka lat luzu potem jak miałem trochę problemów w życiu młodym (20 lat) to pamiętam że tak zapaliłem sobie jointa i stwierdziłem że coś mi łeb pulsuje i nagle do szpitala potem już lawinowo, kilka razy wzywałem karetki kilka razy sam na SOR jechałem, lekarzy rodzinnych i specjalistów od serc i zdjęć RTG nie zlicze, szukanie raka na siłę, gastro i kolono skopie, jak zadbałem o zdrowie odstawiłem ziółko, papierosy, sport zrzuciłem kilka kilo to było lepiej potem poradziły się dzieci i zaczęło mnie to atakować myślami natrętnymi, dziś już wiem jak z tym sobie radzić. Chociaż czasami zanim zdążę zdroworozsądkowo pomyśleć strach potrafi już namieszać, potrzebuje wtedy czasu i wyprowadzam umysł na dobre tory