• Cytuj

9 stycznia 2017, o 22:40

Witam wszystkich,
Do tej pory jedynie czytałam materiały na forum i wprowadzałam je w życie, ale stwierdziłam , że wypadałoby się przywitać. Mam 25 lat i obecnie całkiem niezły mix zaburzeń Od zawsze coś tam się działo. Fobia społeczna , początki nerwicy itp i jak większość ludzi chyba, najpierw to lekceważyłam a później sie dostosowywałam . Jakiś rok temu poskładało mnie jak krzesełko ogrodowe, totalne rozpieprzenie, tylko lęk , ataki jeden za drugim i dd od czasu do czasu. Teraz pomału wracam do normalności , byle do przodu Lubię czytać, oglądać horrory chociaż teraz staram się je ograniczać, fitness i długie spacery do których chciałabym wrócić jak najszybciej
To forum bardzo dużo mi pomogło więc dziękuje i mam nadzieję, że dalej tak będzie
Pozdrawiam i życzę wszystkim powodzenia

• Cytuj

9 stycznia 2017, o 22:43

• Cytuj

9 stycznia 2017, o 22:50

Myślę, że jestem tak w połowie drogi, ale staram się nie poświęcać zbyt wiele czasu na rozmyślanie o tym. Ogólnie jest dużo lepiej , ale wciąż dochodzą mi nowe objawy, czasem robię kilka kroków w tył w odburzaniu itp.
A jak jest u Ciebie?

• Cytuj

9 stycznia 2017, o 22:57

Doslownie roznie. Oprocz samodzielnej pracy nad soba jestem na terapii u psychologa, gdzie pani psycholog wbila we mnie nawyk racjonalizacji wszystkich moich mysli. Czasami jeszcze wymiotuje z nerwow, gdy sobie cos wkrece, ale gdy to zrobie nie przywiazuje do tego wagi, wrecz czuje sie lepiej

• Cytuj

9 stycznia 2017, o 23:04

Hehe to jak ja, zdarzyło mi się pierwszy raz w sobotę, że mnie tak zemdliło na myśl o szkole, egzaminach itd ,że modliłam się nad toaletą Ale normalnie poszłam i jakoś to było
Super, że tak fajnie sobie radzisz

• Cytuj

9 stycznia 2017, o 23:14

• Cytuj

9 stycznia 2017, o 23:23

No też tak mam , i tak jak kiedyś czułam się osłabiona przez chorobę, ale funkcjonowałam normalnie tak teraz łapie czasem takie fazy, że już się żegnam ze światem i prawie wybieram kolor trumny Nie wiem jak jest u Ciebie , ale ja głównie boję się ,że zemdleje gdzieś to przy chorobie jestem o krok od zamówienia balkoniku żeby się poruszać

• Cytuj

9 stycznia 2017, o 23:31

Ja na szczescie tego nigdy nie mialem, ale wiem ze to powszechne . Wlasciwie moim zdaniem z przeziebienia mozemy sporo sie nauczyc. Gdy mamy poczatkowe stadium chorowania- oszukujemy sie ze szybko nam przejdzie, bierzemy goraca kompiel i i tak udajemy sie do pracy. A prawda jest taka ze im szybciej zrozumiemy ze jestesmy chorzy, tym szybciej wyzdrowiejemy. Tak samo jest z nerwica, mi wiele dalo to ze zaczalem myslec i rozumiec "mam nerwice=mam prawo sie tak czuc"

• Cytuj

10 stycznia 2017, o 00:23

• Cytuj

10 stycznia 2017, o 00:23

• Cytuj

10 stycznia 2017, o 00:37

Różnie Czytam coś na zajęciach czy w domu dla przyjemności i np w ogóle nie mogę się skupić, w końcu się stresuje i mam wrażenie jakbym pierwszy raz na oczy widziała te słowa Czasem w zwykłej rozmowie nie rejestruje tego co ktoś mówi albo sama mam problemy z ułożeniem konkretnego zdania i w rezultacie się zacinam i coś tam bełkocze bez sensu. Oczywiście im bardziej się staram tym jest gorzej xDD

• Cytuj

10 stycznia 2017, o 00:38

hej, też lubie horrory
miło mi Cię poznać

• Cytuj

10 stycznia 2017, o 00:45

Mi również jest miło
No teraz wybieram sobie takie słabsze do oglądania , bo np Naznaczony 3 to wywołał u mnie mały atak paniki , ale kiedyś nadrobię zaległości

• Cytuj

10 stycznia 2017, o 00:46

ja tam oglądam horrory tak jak komedie... nie przeżywam tego jakoś ....
Wiem że to tylko filmy

• Cytuj

10 stycznia 2017, o 00:52

Ja z reguły też, tym bardziej ,że nowe filmy są coraz słabsze, ale ten jako jedyny jakoś mnie przeraża
Może masz coś do polecenia?