Z moim ojcem mało kto by wytrzymał i tak ludzie mnje podziwiają, mama nie wytrzymala, wypiela się a teraz jest 100 razy gorszy niż z nią. ale jak mam odróżnić lekowe myśli od tej prawdziwej ochoty zrobienia komuś czegoś ? Bo ten chłopak miał tak że jego prześladowały te myśli ale nie chciał tego robić. Ja w sumie od dzisiaj po tej akcji z ojcem mam takie schizy. A jak pójdę do psychologa i mu to powiem to też mnie do szpitala wyśle ? ;( Jak przeczytałam ten wpis to zbladlam

feellonely pisze: ↑

22 września 2017, o 22:02

Z moim ojcem mało kto by wytrzymał i tak ludzie mnje podziwiają, mama nie wytrzymala, wypiela się a teraz jest 100 razy gorszy niż z nią. ale jak mam odróżnić lekowe myśli od tej prawdziwej ochoty zrobienia komuś czegoś ? Bo ten chłopak miał tak że jego prześladowały te myśli ale nie chciał tego robić. Ja w sumie od dzisiaj po tej akcji z ojcem mam takie schizy. A jak pójdę do psychologa i mu to powiem to też mnie do szpitala wyśle ? ;(

Poczytałem twoje posty i gwarantuję Ci, że nie wyśle.

Jeśli bez zaburzenia dzieje się sytuacja w życiu gdzie ktoś Nas mocno wkurzy, to pojawienie się myśli "ale bym mu przyje**" lub zdenerwowania w postaci krzyku nie jest chęcią, której należy się zaczynać bać.
Bardziej należy pomyśleć co można zrobić aby tak nie reagować, bo to chodzi o stres i ewentualne podejście do różnych sytuacji.
Jeśli Ty jednak w takiej chwili masz myśl - o boże jestem chora, ze takie coś mi przychodzi do głowy - to to jest myśl lękowa, wynikająca z tego, że trwa u Ciebie lękowa analiza i wszystko rozpatrujesz pod tym kątem i kręcisz się wokół tego samego.

Dzięki, uspokoiłam się trochę. Z tym tematem się już bujalam dosyć dlugo, od tego zaczęła się moja nerwica. I znowu w to wpadlam. Z tym że kiedyś to było tak,że sobie wmawiałam że jestem psychopata / seryjnym morderca( tak, wiem ) mialam obrazy w głowie że coś w komuś robie. a teraz jest w tej postaci, że nie umiem odróżnić moich emocji. Nie wiem czy to co czuje to lęki czy prawdziwa chęć zrobienia komuś czegoś.

feellonely pisze: ↑

22 września 2017, o 22:14

Dzięki, uspokoiłam się trochę. Z tym tematem się już bujalam dosyć dlugo, od tego zaczęła się moja nerwica. I znowu w to wpadlam. Z tym że kiedyś to było tak,że sobie wmawiałam że jestem psychopata / seryjnym morderca( tak, wiem ) mialam obrazy w głowie że coś w komuś robie. a teraz jest w tej postaci, że nie umiem odróżnić moich emocji. Nie wiem czy to co czuje to lęki czy prawdziwa chęć zrobienia komuś czegoś.

Słuchaj, wystarczy "rzucić okiem" na Twoje posty i widać o co chodzi. Nie oszukasz statystyki ani psychiatrii ;p
ANALIZA, ANALIZA, NADKONTROLA lękowa. Widać to na kilometry, jesteś zdrowa psychicznie, masz zaburzenie i kręcisz się w kółko.
Jeśli chcesz naprawdę z tego wyjść, to skończ z poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie czy to lęk czy prawdziwa chęć...bo nigdy nie uzyskasz 100 % dobrej odpowiedzi bo...zawsze będzie ALE.
Uspokoisz się ale czasowo.
Jasnym jest co masz i co Ci dolega, potrzebujesz zaakceptować to - jednak - wtedy pojawi się ALE..."jeśli jednak mam coś innego to coś zrobię" tylko, że wtedy będzie tak wkoło. Potrzeba "zaryzykować", puścić to.

Bo tak po prawdzie kurczowo się tego trzymając i wkoło sprawdzając nie uchronisz się i tak przed niczym a w Twoim wypadku tylko utrwalasz zaburzenie, bo nie masz przed czym się chronić. Bo to tylko iluzja lękowa.
Jeśli nie korzystasz z terapii, to się na nią wybierz.

Teraz chyba codziennie będę wam truła dupę ;p wiecie dlaczego się tak przeraziłam ? Bo miałam już często mysli żeby komuś coś zrobic, typowe obrazy myślowe. Teraz mam inaczej, czuję że się gotuje cała w środku i mam taki ścisk w żołądku. Wszystko mnie denerwuje, lęk jest ale te negatywne emocje we mnie chyba przeważają. Nie radzę sobie ze sobą i że swoimi emocjami, na przystanku czekając na autobus płakałam. Wyobrażam sobie wizytę u mojego psychologa i jego przerażona minę na to co mowie, wyobrażam sobie siebie w psychiatryku, w więzieniu. Może na mój stan takiego rozchwiania wpłynęło to,że nagle odstawiłam lekibo byłam za granica i mi się skończyły. Boję się,że moje emocje to prawdziwa chęć zrobienia coś komuś.. kiedyś były myśli żeby coś komuś zrobić ale wiedziałam że nie mam ochoty tego robić. Teraz już nic nie wiem

feellonely pisze: ↑

23 września 2017, o 11:57

Teraz chyba codziennie będę wam truła dupę ;p wiecie dlaczego się tak przeraziłam ? Bo miałam już często mysli żeby komuś coś zrobic, typowe obrazy myślowe. Teraz mam inaczej, czuję że się gotuje cała w środku i mam taki ścisk w żołądku. Wszystko mnie denerwuje, lęk jest ale te negatywne emocje we mnie chyba przeważają. Nie radzę sobie ze sobą i że swoimi emocjami, na przystanku czekając na autobus płakałam. Wyobrażam sobie wizytę u mojego psychologa i jego przerażona minę na to co mowie, wyobrażam sobie siebie w psychiatryku, w więzieniu. Może na mój stan takiego rozchwiania wpłynęło to,że nagle odstawiłam lekibo byłam za granica i mi się skończyły. Boję się,że moje emocje to prawdziwa chęć zrobienia coś komuś.. kiedyś były myśli żeby coś komuś zrobić ale wiedziałam że nie mam ochoty tego robić. Teraz już nic nie wiem

Jestes na forum od stycznia. Powinnas znac nagrania divovikow na pamiec i wdrazac je w zycie. Ty co post piszesz to samo, by sie upewniac. Upewnianie nic nie daje. Lekw nie odstawia sie z dnia na dzien. Bardzo nieodpowiedzialnie do tego podeszlas. Jestes dlatego bardziej rozchwiana. Ale, co ty myslisz, ze ja nie placze na przystanku? Ze nie mam obrazow, ze leze w psychiatryku? Ze nie mam mysli, ze zaraz skocze z okna ? I ze mam same pozytywne emocje i zero scisku w zoladku? Ogarnij sie! Nie umiesz zaufac sobie, zaufaj ludziom stad! Nic nikomu nie zrobisz! Nigdy! KTOS KTO CHCE KOGOS ZARABAC NIE PISZE NA FORUM O NERWICY ZE SIE TEGO BOI!!!! Nerwica to jeden wielki burdel w glowie. To ciagle watliwosci. Rozchwianie totalne, jak statek podczas sztormu chwiejesz sie w rozne strony! Wez ster w swoje rece w koncu !

Halina, chyba takiego opieprzu było mi trzeba.. dałaś mi trochę do myślenia. Ogarnę się.

Kurczę chwilami mam dość tej nerwicy naprawdę.Nie mam somatow dobrze się czuje tylko ta myśl natrętna ze sobie coś zrobię a konkretnie się powieszę co jest totalna abstrakcja i fikcja.Ostatnie dnia miałem naprawdę fajne,juz miałem tak ze się uwalnialem Real od tej myśli i jak przychodziła to ja wyśmiewałem a dzisiaj od rana zacząłem rozkminiac jak przyszła dlaczego ona jest dlaczego mnie tak straszy itp itd i z automatu jest dzisiaj gorzej bo wpadłem w analize.

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 09:12

Kurczę chwilami mam dość tej nerwicy naprawdę.Nie mam somatow dobrze się czuje tylko ta myśl natrętna ze sobie coś zrobię a konkretnie się powieszę co jest totalna abstrakcja i fikcja.Ostatnie dnia miałem naprawdę fajne,juz miałem tak ze się uwalnialem Real od tej myśli i jak przychodziła to ja wyśmiewałem a dzisiaj od rana zacząłem rozkminiac jak przyszła dlaczego ona jest dlaczego mnie tak straszy itp itd i z automatu jest dzisiaj gorzej bo wpadłem w analize.

Przecież wiesz,że to absurdalne no bo jak możemy zrobić coś czego nie chcemy?!Wiedz,że natrętne myśli będą powracać i to trochę załamuje bo dzisiaj jest ok a od jutra klapa,ale to też przejdzie.Nie analizuj tego, nie pytaj skąd, dlaczego itp bo to tylko nasila lęk.Tak ma być po prostu i tyle

To jest absolutny absurd pewnie ze tak ale ciężko przebić ta bańkę mydlana prawdy i spokoju żeby tak uwierzyć na 200%

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 09:35

To jest absolutny absurd pewnie ze tak ale ciężko przebić ta bańkę mydlana prawdy i spokoju żeby tak uwierzyć na 200%

Wiem bo sama mam natrętne myśli i przerabiam to samo, watpliwosci będą powracać...niestety

zrezygnowana pisze: ↑

24 września 2017, o 09:45

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 09:35

To jest absolutny absurd pewnie ze tak ale ciężko przebić ta bańkę mydlana prawdy i spokoju żeby tak uwierzyć na 200%

Wiem bo sama mam natrętne myśli i przerabiam to samo, watpliwosci będą powracać...niestety

Damy jakos rade,a z o objawow somatycznych tez wyszłas?

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 09:46

zrezygnowana pisze: ↑

24 września 2017, o 09:45

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 09:35

To jest absolutny absurd pewnie ze tak ale ciężko przebić ta bańkę mydlana prawdy i spokoju żeby tak uwierzyć na 200%

Wiem bo sama mam natrętne myśli i przerabiam to samo, watpliwosci będą powracać...niestety

Damy jakos rade,a z o objawow somatycznych tez wyszłas?

Jest troszkę lepiej jak dwa dni temu, ale nie zapeszam ogólnie cały czas czuje do bani porównując samopoczucie sprzed 12 lat i chyba się już do tego przyzwyczailam.Gorzej jak daje mi się we znaki ze zdwojoną siłą to żyć mi się odechciewa ale,że mam dzieciaki nie mogę ot tak się poddać.

zrezygnowana pisze: ↑

24 września 2017, o 09:53

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 09:46

zrezygnowana pisze: ↑

24 września 2017, o 09:45

Wiem bo sama mam natrętne myśli i przerabiam to samo, watpliwosci będą powracać...niestety

Damy jakos rade,a z o objawow somatycznych tez wyszłas?

Jest troszkę lepiej jak dwa dni temu, ale nie zapeszam ogólnie cały czas czuje do bani porównując samopoczucie sprzed 12 lat i chyba się już do tego przyzwyczailam.Gorzej jak daje mi się we znaki ze zdwojoną siłą to żyć mi się odechciewa ale,że mam dzieciaki nie mogę ot tak się poddać.

No.jasne ja tez mam core to chwile chorujesz.Ja somatow tonie.zadnych juz praktycznie nie mam tylko ten zasrany natret mi psuje zycie.

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 10:01

zrezygnowana pisze: ↑

24 września 2017, o 09:53

Nipo pisze: ↑

24 września 2017, o 09:46

Damy jakos rade,a z o objawow somatycznych tez wyszłas?

Jest troszkę lepiej jak dwa dni temu, ale nie zapeszam ogólnie cały czas czuje do bani porównując samopoczucie sprzed 12 lat i chyba się już do tego przyzwyczailam.Gorzej jak daje mi się we znaki ze zdwojoną siłą to żyć mi się odechciewa ale,że mam dzieciaki nie mogę ot tak się poddać.

No.jasne ja tez mam core to chwile chorujesz.Ja somatow tonie.zadnych juz praktycznie nie mam tylko ten zasrany natret mi psuje zycie.

Będzie dobrze,masz córeczkę masz dla kogo żyć i walczyć o siebie.Wiem,że ciężko ale radość Twoja to zarazem radość i szczęście dziecka.Trudno później oczekiwać od naszych pociech entuzjazmu,pogody ducha skoro sami wyglądamy jak pety