Myslę że to ja zupełnie jak u mnie tylko jeden ze sposobów ujawinienia się lęków.
Ponieważ przestałam wyszukiwać chorób to znalazł się temat zastępczy żeby lęk miał jakis sens
Taka reakcja umysłu.
Nie zmuszaj się na siłę, nic na siłę.
Jak się uspokoisz to sam zauważysz że to się uspokoi aż wreszcie zniknie.
Grunt to się nie ekscytować tym za mocno, objaw nerwicy jak każdy inny do tego bardzo popularny


-- 1 czerwca 2014, o 23:45 --
No to może jeszcze dopiszę że ja dziś poleciałam do sklepu pod domem po lody grycana
bo akurat jest promocja
Już wychodząc miałam zawroty głowy i uczucie niepewnego chodu, miękkich kolan i niestabilnej podłogi
ale pomyślałam że to chyba najprzyjemniejszy objaw nerwicy jaki mogę mieć
Więc wyszłam z przyjemnością mimo to.
Jesli coś takiego mnie dopadnie mówie sobie że to zupełnie jakbym sobie drinka walnęła i lecę dalej

hej. Mam od 2 dni nieprzerwany wkurzający ucisk łba. trochę jak kask. Głównie skronie, szczyt łba i tył wrrrrrrrrr
Czy takie utrzymywanie się to też nerwiczkowe czy może coś

może i od nerwicy, a może i od pogody. minie

no czekam czekam ale nerwiczkowym myśleniem pewnie sobie jeszcze "podbijam" to czucie....
Pozdrówka

to proszę zmienić nastawienie do tego. jest to jest. trudno. dziś głowa jutro stopa. różnie to może być

też siebie proszę ale chyba trzeba nakazać...

hej witam wszystkich
juz mi sie wydawalo ze wychodze z tego wszystkiego prawie 3 tygodnie zylam jak dawniej i nagle sobie cos wkrecilam i i sie zaczelo znowu jeszcze tego dnia wszyscy u mnie mierzyli sobie cisnienie wiec od godz 13 nie rozstawalam sie z ciśnieniomierzem teraz widze jaka jaka bylam glupia jaks ie uspokoilma a cisnienei 137/88 tetno 100 to jzu byla masakra tak sie zaczelam denerwowac ze mi rosnie cisnienie ze po chwili mialam juz 144/100 i tetno 100 pierwszy raz w zyciu mialam cos takiego wczesniej nawet przy atakach nerwice mialam ksiazkowe cisnienie ale wkrecic sobie mozna wszystko to wszystko dzialo sie w piatek dzis jest poniedzialek i wszystko sie uspokaja tak sobie mysle ze skoro raz udalo mis ie uspokoic to 2gi raz powinno juz byc latwiej prawda ? bylam u psychiatry p lekarz mi powiedzial ze nie potrzebuje terapii ze skoro sobie sama bardzo dobrze radze to to najlepsza droga do zdrowia ale czasami mam gorsze dni i sie zastanawiam czy dobrze zrobilam rezygnujac z terapii ?
i jeszcze jedno gdy moje ataki byly zaawansowane zostalam sama w domu nigdy nie mialam z tym problemu az pewnego dnia gdy bylam sama w domu maialm bardzo nasilony atak staralam sie sama uspokoic ale nic nie dzialalo a gdy wstalam zrobilo mi sie ciemno przed oczami nie widzialam nawet cyferek na komorce zeby zadzwonic po rodzicow taks ie wtedy wystraszylam ze teraz boje sie zostawac sama w domu zaraz jakis wewnetrzny niepokoj i to uczucie ktore mi wtedy towarzyszlo tez powraca ;/ nie wiem jak mam to ogarnac moze ktos mial podobnie i zna jakis zloty srodek ?

Zlotym srodkiem jest bez wzgledu na strach i obawy zostawac samemu w domu jesli jest taka koniecznosc Nie mozna z uwagi na strach nerwicowy bo to jest ten strach wlasnie, ulegac i robic uniki. Bo w ten sposob utrwalasz taką postawę.
Co do cisnienia to oczywiscie nie ma w tym zupelnie nic dziwnego, taki skok jest jak najbardziej mozliwy szczegolnie gdy majac nerwice mierzymy i jeszcze sie nakrecamy mierzac, czyli bojac ze zle wyjdzie.
Nie do konca rozumiem polecenie psychiatry ze terapia jest niepotrzebna, predzej malo potrzebne sa wizyty u niego w sumie, bo przeciez on nie tlumaczy ci jak sobie radzic z tymi myslami i objawami.
A mysle ze jednak terapia zawsze moze byc przydatna szczegolnie jesli jednak ulegamy obawom i jeszcze sie wkrecamy, co przeciez oznacza ze do tej pory nie wyksztalcilas sobie odpornosci na strach nerwicowy.
No to ze 3 tygodnie bylo dobrze to super ale nadal zle ze sie skokiem cisnienia od razu wkrecilas, teraz dlatego musisz sie pilnowac aby nie ulegac temu zeby nie zostawac samemu w domu, bo to bedzie kolejny powod do wkretek.

W kazdym razie terapia czy nie pracuj dalej nad tym i nie daj sie zagnać lękowi do narożnika. Nic ci nie grozi ale to ty sama musisz o tym siebie przekonywac jak to mowie ryzykujac wobec obaw i przyjmując lęk jako cos co ci nie zagraza ale jest bo masz stan zagrozenia, czyli nerwice.

To ja się muszę wyżalić, własnie wróciłam od psychiatry.
Najpierw miała pretensje że przyszłam w ogóle do niej bo kiedyś byłam u innej.
Jak się już na mnie wyżyła spytałam czy mam wyjść?
Z łaski powiedziała - niech pani juz zostanie skoro przyszla...
Jedyne co stwierdziła to - na 100% depresji pani nie ma.
Opowiedzialam jej szybciutko moje mysli natretne gdyz stwierdzila ze własciwie
to nie ma czasu już na rozmowę.
W czasie jak opowiadalam ona odpisywała na smsy pod blatem
W koncu mowi - to czego pani ode mnie oczekuje??
No to ja mowie - no jest pani lekarzem chciałabym wiedzieć czy na te mysli natretne
jakies leki powinnam brac, czy z tego da sie wyjsc?
Ona na to - jakas nadzieje zawsze jest...
- ok ale ja chcialam zeby Pani mnie jakos uspokoila, ze w mojej sytuacji to normalne, ze tak moze byc?
- Pani chyba nie uwaza ze ja bede tu pania uspokajac?!
I na tym koniec

Dlatego to forum jest nieocenione... gdyby nie nie wy to na prawde można by zwariować.

O cholerka, to jakaś parodia psychiatry, i ogólnie aż dziwne że nie chciała Ci dać leków. W końcu psychiatra od tego jest by wypisywać recepty.

To może ja Ci odpiszę z zapewnieniem że natrętne myśli w nerwicy są w 100% standardowe i normalne, no ale w sumie sama już o tym wiesz.

Także staraj się nie nadawać im wartości i swojej uwagi, traktuj jak śmieci i sobie pójdą. To takie 'proste'

na Twoim miejscu bym ją nieźle zbluzgał

Jesteś kobietą, mogłaś jej chociaż z liścia strzelić Masakra, bezczelna baba... Chętnie bym jej powiedział co myślę... Tak jak Divin mówi, ośmieszaj to , traktuj jak śmieci , jak wielkie NIC. Z czasem przejdą.

Dzięki, wy naprawdę dajecie OGROMNE wsparcie.
To tylko dzięki wam wyszłam z najgorszej depresji.
Mam nadzieje że i te myśli przejdą.
Miałam iść do sekretariatu i się wypowiedzieć co myślę ale... pomyślałam sobie że może komuś
ta pani pomaga skoro ją tam trzymają.
Żeby rozładować emocje wróciłam w deszczu na piechotę klnąc pod nosem

Ps: i żebym miała czyste sumienie, mam tu inne konto ale zaczęłam dostawać maile
od kogoś kto mnie tu wypatrzył i próbował mnie szantażować - za randkę.
W sumie każdy sposób dobry ale... wolałam założyć nowe konto a tamto niechaj pozostanie jak jest.

Chyba kryzys dopadł i mnie. Niech mi ktoś doradzi co mam robic ze strachem przed nożami z ostrymi ostrzami. Niby jest dobrze, ale jak biore go w ręke to czuje sie nieswojo i mimo wszystko boje sie tego dziada. Ryzykuje biore kroje itd. Ale dalej sie boje.

Strach przed nozami wynika z obawy ze cos zrobisz komus lub sobie, ze strachu przed utrata kontroli, i jak to sie mowi aby pozbyc sie strachu wlasnie ryzykuj ale dalej sie pytam co znaczy ryzykuj? Zabij sie mentalnie, czyli mentalnie pozwol na wszystko co rzekomo ma sie stac, bo i tak sie nie stanie a ty oswajasz strach i po czasie ten lęk minie.
I nie frustruj sie ze ciagle czujesz sie niepewnie, w koncu minie. Frustracja jest zleeeeeeem ;p