Hejka
Od wielu lat borykam się z zaburzeniami odżywiania.
Objadam się jak nikt nie widzi i wyrzucam śmieci żeby nikt nie zobaczył ale i tak pomimo to iż wiem że to jest głupie to nadal to robię. Wszyscy wiedzą że się zajadam, ponieważ przytyłam. Ale ja i tak nie widzę w tym problemu. Zajadam w ten sposób stres i było to ze mną zawsze. Wiem że mogę to kontrolować ale gdy pojawia się problem to i tak to robię. Tyle lat noszę ten problem w sobie, że chyba już dłużej nie potrafię żyć w ten sposób. Nie rozwiązuje to problemów a sprawia iż ja się czuję z tym niekomfortowo.
Czy są tu osoby które mają problem z jedzeniem!

Ja tak mam, i dokładnie tak samo to widze jak Ty, że zajadasz stres. Chodze coprawda do dietetyka ale nigdy nie zdobyłem sie na poinformaniu go ze jedzenie jest odzwierciedleniem jakiegoś wewnetrznego spokoju. Raptem mam wizyte i nie wiem czy mówić o swoich spostrzeżeniach??

Ja polecam przede wszystkim na początek psychologa i szczerą rozmowę
Zaburzenia odżywiania to zawsze choroba duszy, znak że coś nie funkcjonuje jak należy. Zajadamy emocjonalną pustkę, samotność, poczucie odrzucenia , stres, perfekcjonizm , wysokie wymagania względem siebie, itp. Trzeba zająć się własnym wnętrzem i utulić siebie w pierwszym rzędzie. Zadać sobie pytanie dlaczego jem , co jest zapalnikiem , czego potrzebuję w zyciu , czego mi brakuje.
https://www.zdrowy-styl-zycia.pl/zaburz ... je-leczyc/

Na stronie jest opisane, jak sie leczyć.

Jeśli sprawa ciągnie się tyle czasu, to raczej bez wizyty psychologa się nie obejdzie. Możn próbować samemu, ale w większości przypadków to nie przynosi efektów na dłuższą metę, a później wraca ze zdwojoną siłą. Jeśli naprawdę chcesz sobie pomóc zgłoś się do psychologa. Powodzenia