Wiecie sprawa jest banalnie prosta , trudno jest tylko o ile patrzysz z perspektywy myśli analizy próby , przekonania , poglądy , opinie, i to wszystko faktycznie może wydawać się trudne ale zamiast tego zrób coś co jest banalnie proste , po prostu bądź rozejrzyj się w okół siebie i po prostu patrz weź sobie jakiś cel i maksymalnie skup się na nim , cała uwaga na teraźniejszości przecież to takie proste nie musisz siedzieć kolejnych 2 lat na forum i zbierać kolejnej wiedzy aby być sobą , nauka zawodu wymaga czasu , zaparzenie herbaty wymaga czasu , bycie sobą nie wymaga czasu sobą możesz być tylko tu i teraz nie musisz nic się uczyć nic wiedzieć , pozwól sobie na niewiedze i czuj się z tym ok ,masz w głowie myśli i założenia ? porzuć je , nie na zawsze ale tylko teraz , siedzisz w pokoju ? wpatruj się w coś bądź obecny tu gdzie jesteś nie błąkaj się w myślach które są w czasie , teraźniejszość jest rzeczywistośćą , natomiast umysł żyje w czasie *iluzja.

No przecież

Ok mam dla was taką refleksje na dziś odnośnie wyzwań w życiu , z moich obserwacji wynika że są 2 rodzaje wyzwań pierwszy to faktyczna sytuacja która dzieje się w czasie rzeczywistym sprawy osobiste , szef nie zadowolony w pracy , nie da się tego uniknąć ale tutaj przychodzi drugi rodzaj wyzwań które stawia ci twój umysł , po powrocie do domu opowiadasz partnerowi jak to szef był nie miły i jak to strasznie wpłynęło na twoje samopoczucie , zdaje się to on jest winny mojego nieszczęścia ale czy na pewno? szef dawno pije zadowolony kawę w domu z żona i cieszy się sobą (tylko w bajce, pewnie tez narzeka na to czy tamto )a ty rozmyślasz jak to było źle zamiast cieszyć się chwilą martwisz się tym co złego wydarzyło się w przeszłości , albo tym co ma dopiero nadejść czyli to są wyzwania fikcyjne sytuacja jest prosta jesteś w domu nic się nie dzieje tylko twój umysł błąka się po fikcyjnych problemach jesteś w stanie to zauważyć?

Ja tak często mam że wracam myślami do czegoś co było i co mnie męczy.
Wiem o tym.
Zauważam to ,ale niestety się pojawia.
Wkurza mnie to.
Ale staram się skupić na czymś innym i aby nie siadać bo ANALIZA

unknown_c4hir pisze: ↑

22 lutego 2018, o 17:26

Ok mam dla was taką refleksje na dziś odnośnie wyzwań w życiu , z moich obserwacji wynika że są 2 rodzaje wyzwań pierwszy to faktyczna sytuacja która dzieje się w czasie rzeczywistym sprawy osobiste , szef nie zadowolony w pracy , nie da się tego uniknąć ale tutaj przychodzi drugi rodzaj wyzwań które stawia ci twój umysł , po powrocie do domu opowiadasz partnerowi jak to szef był nie miły i jak to strasznie wpłynęło na twoje samopoczucie , zdaje się to on jest winny mojego nieszczęścia ale czy na pewno? szef dawno pije zadowolony kawę w domu z żona i cieszy się sobą (tylko w bajce, pewnie tez narzeka na to czy tamto )a ty rozmyślasz jak to było źle zamiast cieszyć się chwilą martwisz się tym co złego wydarzyło się w przeszłości , albo tym co ma dopiero nadejść czyli to są wyzwania fikcyjne sytuacja jest prosta jesteś w domu nic się nie dzieje tylko twój umysł błąka się po fikcyjnych problemach jesteś w stanie to zauważyć?

Moim zdaniem spowodowane jest to tym, że "emocje zaklinowały się" na wydarzeniach wstecz, czyli z pracy, a dlatego, że dana osoba po prostu nie dała tej emocji "przejść przez bramę".

No chodziło mi o to żeby wskazać na fakt że często sami kreujemy swoje problemy opowiadając sobie i innym historyjki czy świat nie był by prosty bez tych historyjek ? jak przyłapiesz się że sam kreujesz swoje cierpienie przestaniesz to robić , nie jesteś szalony

Czyli to co napisałem przenośnią
Dobrze, że się zgadzamy w tej kwestii

Wiecie dostaje często pytania jak przestać bać się myśli co mam zrobić wszystko wydaje się takie realne , fakt organizm ma wbudowane reakcje obronne kiedy w głowie pojawiają się obrazy myślowe wyobrażasz sobie kryzysowe sytuacje organizm widzi ten obraz i reaguje jak na prawdziwe zagrożenie , co zrobić żeby przestać się ich bać ? zrozumieć że one kłamią to tylko myśli chodź można iść krok dalej i całkowicie obyć się bez nich , próba racjonalizowania czy pocieszania się nie wiele da , szukamy tutaj sposobu aby całkowicie być wolnym od cierpienia , jak już pisałem myśli nie da się zatrzymać czy pokonać ale za to można nie poświęcać im uwagi , można to zrobić w każdej chwili poprzez przekierowanie uwagi w swoje ciało ja na przykład zawsze skupiam się na plecach cała uwaga na przyjemne uczucie które tam jest , oczywiscie twój umysł (myśli) nie chce tego on musi działać żeby utrzymać ruch w interesie nie ma mowy o nie myśleniu w końcu myśli muszą pozbyć się problemu , chociaż nie wiedzą one że to one są tym problemem

Bardzo mądrze piszesz !
Lubię czytać twoje posty , dodają mi wiary.
Cieszę się , że udało Ci się stanąć obok myśli i nerwicy .
Ja ćwiczę , wiem że jestem już blisko żeby z tego wyskoczyć ale czasem wydaje mi się że to jednak tak daleko .
To jest jak wykres Forex na $
Pozdrawiam Ciebie

Pawcio pisze: ↑

25 lutego 2018, o 18:25

Bardzo mądrze piszesz !
Lubię czytać twoje posty , dodają mi wiary.
Cieszę się , że udało Ci się stanąć obok myśli i nerwicy .
Ja ćwiczę , wiem że jestem już blisko żeby z tego wyskoczyć ale czasem wydaje mi się że to jednak tak daleko .
To jest jak wykres Forex na $
Pozdrawiam Ciebie

Hej Pawcio
Mówisz ze już jesteś blisko tego błogiego stanu ?super !!!
Pamiętasz jak ja do Cisbie pisałem i starałeś się ustawiać mnie na właściwe tory teraz coraz bardziej to zaczyna do mnie docierać co chciałeś ki wtedy przekazać !!dzieki wielkie !!

To co się z wami dzieje to bujacie się miedzy świadomością a myśleniem ale w miarę wzrostu świadomości będziecie się czuć coraz swobodniej nic nie trzeba wymuszać , naturalnie jak się przekonasz że wszystko jest ok nie próbujcie nie myśleć a raczej się wyluzować , czuć się swobodnie , to proste

unknown_c4hir pisze: ↑

25 lutego 2018, o 19:21

To co się z wami dzieje to bujacie się miedzy świadomością a myśleniem ale w miarę wzrostu świadomości będziecie się czuć coraz swobodniej nic nie trzeba wymuszać , naturalnie jak się przekonasz że wszystko jest ok nie próbujcie nie myśleć a raczej się wyluzować , czuć się swobodnie , to proste

Mi się bardzo podoba jak piszesz chwilami zaczynam to rozumieć wydaje się ze to wszystko jest takie ciężkie ze to jest olbrzymi mur nie do przejścia a okazuje się odburzenie jest na wyciągnięcie ręki i pęka zaburzenie jak bańka mydlana

Własnie to jest najzabawniejsze że już nic ci nie jest kto cie trzyma w przekonaniu że jesteś zaburzony i musisz się odburzyć? myśli, niby na co masz czekać co ma się stać ? przecież czekasz to cały czas będziesz czekał hehe

unknown_c4hir pisze: ↑

25 lutego 2018, o 20:45

Własnie to jest najzabawniejsze że już nic ci nie jest kto cie trzyma w przekonaniu że jesteś zaburzony i musisz się odburzyć? myśli, niby na co masz czekać co ma się stać ? przecież czekasz to cały czas będziesz czekał hehe

Hehe zgadzam sie dlatego mi terapeutka tłukła do Glowy żebym przestała traktować, ze to, ze czuje lęk to mam nerwice. Konieczna jest zmiana perspektywy.

Jeszcze małe sprostowanie odnośnie przenoszenia uwagi w głąb swojego ciała , często pisałem że w rekach , nogach , ramionach, plecach , nie ma lęku te rejony pozostają idealnie żywe , jednak jest też rejon w którym jest emocja to twoja emocjonalna przeszłość nie omijaj go , żyj tak aby to co czujesz było absolutnie twoim wyborem , zatem czuj swoje "ciało wewnętrzne" jako jedno pole energii bądź w nim obecnym , ale bądź na tyle obecny aby czuć energię emocji , "co się teraz we mnie dzieje" powinno pchnąć cię w dobra stronę , jak już pisałem umysł to myśli i emocje , jak ciężko ci obserwować myśli to już emocje na pewno odnajdziesz w swoim ciele , tylko nie skupiaj się tylko na emocji , bądź cały , czuj wszystko