Hej.Jestem tu krótko ,bo od trzech dni.Dziś chciałabym się w końcu przedstawić ,bo czytam oglądam pisze na forach.Pisze do ludzi,ale nic o sobie nie napisałam.
Mam na imię Ewa , właśnie skończyłam 36 lat. Mam tyle lęków ,że normalnie szok.Nie no może nie ,bo z tego co tu czytam niektórzy mają ich więcej.Bardzo się cieszę ,że jest te forum i widzę ,że mnóstwo ludzi jest w takim stanie jak ja ( z tego oczywiście sie nie cieszę,jak ja to mówię do męża nie życzę nikomu ,żeby sie tak męczył ).Podzielę się swoimi problemami na forum.Mam nadzieje ,że nie będę przynudzać .Mam też nadzieję,że znajdę tu kogoś do pogadania,bo jestem z tym prawie sama.Nie chce już rozmawiać o tym z mężem może to błąd ,nie chce go martwić tonaż ,a dwa boje sie,że będzie miał już tego dosyć.Dobra koniec plan był taki ,że krótko napisze o sobie ,a tymczasem podałam imię i wiek i odrębne tematy.Ze mną tak już jest sorry.Pozdrawiam wszystkich serdecznie i życzę wam jak i sobie żeby wszystko wróciło na właściwy tor jak ja to mówię.

Witaj ewra.Jak tylko bede mogla to sluze pomoca lub pi prostu rozmowa.

-- 26 listopada 2015, o 01:19 --
Witaj ewra.Jak tylko bede mogla to sluze pomoca lub pi prostu rozmowa.

Dziękuje jak widzę nie tylko ja nie mogę spać.

Jak się nie umie zasnąć, to fajnie jest spożytkować ten czas na coś co lubimy, zamiast zmuszać się na siłę do zaśnięcia. Nerwowe wiercenie się w łóżku nie sprzyja relaksowi.

Ja sie nie zmuszam leże w becie.Nie będę przecież ganiać po mieszkaniu.Czytam posty na forum i jakoś leci.Mam nadzieje,że maź sie nie obudzi,bo zaraz sie będzie martwił,a ja naprawdę nie mogę zasnąć.