Weszłam tutaj z polecenia. Szukam pomocy i wsparcia bo nigdzie już go nie mogę znaleźć. Mam zaburzenie depresyjno lękowe. Mam 22 lata. Rok temu stwierdzono u mnie depresję. Rodzice mnie wysłali do psychologa kiedy powiedziałam że nie chcę mi się żyć. Po kilku płatnych wizytach zostałam skierowana do psychiatry. A potem po prostu jakiś czas leczyłam się farmakologicznie. Mam wsparcie partnera. Ale po roku czasu ciągłego wspierania mnie już psychicznie nie wyrabia. Wybucha już gniewem kiedy mam po raz kolejny ataki paniki. Już sam nie wie jak mnie wspierać. Rodzice próbują zagonić mnie do pracy. Sądząc że to pomoże. A przez miesiąc chodziłam na terapię. Za którą płaciłam. Niedługo mam wizytę na NFZ u psychologa. Byłam w 2 toksycznych związkach i chorobliwie boję się samotności. Wszyscy wokół mnie chcą dobrze ale nie wiedzą już jak mi pomóc. Nie wiem gdzie szukać pomocy. To wszystko mnie przerasta. Czuję kompletny brak zrozumienia i brak sił. Nie chcę mi się żyć. Ale żyje tylko dlatego że kocham swojego partnera. Od którego jestem silnie uzależniona emocjonalnie. Jeszcze to związek na odległość. I to wszystko mnie wykańcza. Ostatnio jeszcze obroniłam licencjat na 5 ale nie czuję się z niego dumna. Nie czuję żadnej satysfakcji z życia.