To może zacznę od tego, iż od paru dobrych lat yyy raczej nie wiem czy takich dobrych lat, ale mniejsza ;p z moją dwulicową przyjaciółeczką nerwiczką 
, a dokładniej to Nerwica obsesyjno - kompulsywna, za pewnie każdy z Was wie jakie to paskudztwo 
. Moje niechciane myśli dotyczą oczywiście o morderstwach ( nawet ciężko mi o tym pisać bo boję się że przez to będą moje ;/ ) , a dokładniej, że skręcę kark mojemu mężowi 
lub, że sobie poderżnę gardło nożem, dlatego często gęsto jak widzę nóż to odrazy obrazy co ja mogłabym zrobić z tym nożem ehh mój mózg jest tak zmęczony, że nie funkcjonuje tak jak powinien .. mam takie wrażenie stępienia inteligencji ... dużo czytam książek ...ale przez tą nerwice czasami mam kłopoty z wyrażaniem się bo po porostu brakuje mi słów KOSZMAR przez to mam myśli , że jestem jakaś niepełnosprawna, że się cofam w rozwoju. Żeby nie było tak lekko moja nerwiczka zafundowała mi jeszcze strach przed opętaniem... przez to mam takie odrealnienia,że mam uczucie ,że zaraz zwariuje , albo że ktoś lub coś zawładnie moim ciałem i trafie do psychiatryka .. przez co wszyscy bliscy mnie opuszczą, bo też mam lęk przed odrzuceniem... dużo analizuje po spotkaniu ze znajomymi, bądź z rodziną nawet czy czasem nie zrobiłam z siebie debila, albo kogoś nie zraniłam, bo tak mi zależy, żeby każdy mnie lubił. Do tego opętania dochodzą, również myśli bluźniercze dotyczące Boga tragedia , przez to mój strach przed opętaniem się nasila 
plus myśli o demonach i diabłach . Ja wiem, że to absurd ! ale te myśli są takie przerażające, że nie da się nie czuć lęku. Czasami sama siebie się boje. Powiem szczerze, że odkrycie tego forum jest jak plaster na moją udręczoną dusze... ciesze się, że nie jestem sama z tym problemem ... ulżyło mi i czuje się po prostu lepiej czytając Was.... te forum pomaga mi bardziej, niż terapia na którą chodzę od pół roku i mam wrażenie, że jest bezsensowna. Terapia jest psychodynamiczna nie wiem czy to dobrze, czy źle ... ale nie chce mi się już na na nią jeździć daje sobie jeszcze miesiąc. Jestem też pod opieką psychiatry .. biorę leki ze serotoniną bo było na prawdę źle
( miałam takie doły przez te myśli, nic mi się nie chciało .. bałam się ludzi obcych ...w ogóle zero chęci do działania nie czułam. Teraz jest już trochę lepiej, ale wiem ,że dzięki tym forum wyzdrowieje .. znowu wróciła mi wiara, że tak może być 
)))
na forum znajdują się chyba wszystkie informacje na temat zaburzenia lękowego i kroków jak z niego wyjść.