Pozdrawiam każdego kto to czyta ten post wiem jak jest wam trudno bo sam się z tym obecnie mierze i jest to jak wspinaczka na Mount Everest której nikt nie rozumie.

2025 rok to rok mojej zemsty na....no właśnie na czym wszystko wskazuje na to że, na zaburzeniu lękowym

Jak to wyglada? Praca spokojna, mobingu nie ma, pracownik uznany, doceniany wszystko cacy a tu nagle ląduje na dywaniku w biurze zakładu zapytany w czym jest problem na co odpowiadam.....
Moim problemem jest lęk. No właśnie depersonalizacja/derealizacja są mi znane, Lęk uogólniony, natrętne myśli, czarne scenariusze, problemy ze snem koszmary senne zna to ktoś?. Zacząłem sobie wkręcać, że to przez prace ale no przy użyciu odrobiny uważności no gdzie spokojna praca obowiązki łatwe mobingu nie ma ludzie spokojni.
No i 2025 rok uznałem rokiem całkowitej walki z tym czymś z tym zaburzeniem? Był psychiatra ale to była pomyłka nawet nie chciał powiedzieć co mi jest przepisał tylko leki uznałem, że to pomyłka leków nie biorę ale receptę mam. Potem był psycholog tam było już lepiej uznał, że to nerwica lękowa wyjaśnił mi na czym polega medytacja uważności przekierowywanie uwagi itd. Jeszcze wcześniej latanie po lekarzach i robienie setki badań pewnie to znacie.

Wydaje mi się, że ludzie dostają zaburzenie lękowe po jakich traumach i przeważnie wiedzą od kiedy zaczęły się leki. Analizowałem swoje życie i doszedłem do wniosku, że pierwsze objawy zaburzenia lękowego pojawiły się chwile po diagnozie mojej niedoczynności tarczycy na dzień dzisiejszy upatruje tutaj swojego winnowajce w tarczycy chociaż wszystkie wyniki TSH wychodzą w normie może brak odpowiedniej suplementacji Selenu witaminy b12, cynku zelaza odpowiada za zaburzenie lękowe nie wiem. W między czasie oglądam z kanału YT Stowarzyszenie Psychologiczne Zaburzeni&Odburzeni.
Szukam jakiegoś drogowskazu osoby która też miała podobną sytuacje człowieka który spojrzy na ten wpis z dystanem. nie wiem czego szukam, ale dzisiaj wiem już jedno na pewno z tego wyjdę.

Myślę że odpowiedz jest jedna i taka sama dla wszystkich chcesz uzyskać odpowiedzi na którą nikt nie potrafi ci odpowiedzieć. Bo jej po prostu nie ma. Jesteś tu z takiego samego powodu jak my wszyscy każdy chciałby wiedzieć dlaczego. Po prostu coś się wydarzyło w twoim życiu coś co skołoniło cię do awarii i po prostu sie stało. Wiem trudno sie z tym pogodzić, zaakceptować ale nie możemy nic z tym zrobić jedynie polepszy swoje życie poprzez cierpliwość, zwolnienie tępa, czas dla siebie, pracę nad sobą może w innym kierunku niż dotychczas, itp. My nerwicowce ciagle chcemy odpowiedzi, uzasadnienia pewnie dlatego aby znalesć złoty środek i szybciej z tego bagna wyjść. Atak naprawdę brakuje nam do wszystkiego dystansu.

Hej, ja Ciebie rozumiem. Mam to samo, 3 nawrót. Aktualnie po 9 latach spokoju. Derealizacja, depersonalizacja, lęk. Na początku tragedia jak zawsze, z czasem człowiek nabiera trochę dystansu choć wiadomo, że nie jest to łatwe i do końca możliwe mieszając takie dziwne stany, gdzie życie się całkiem zmienia. Wyjdziemy z tego, kwestia czasu.