Żyje w stresie od kilku miesięcy i mam ciągły spadek wagi jak również nerwicę. Od połowy sierpnia miałam problemy z woreczkiem żółciowym odstawiłam wszystko co nie slużylo i schudłam od tamtego czasu 4 kilo. Mój były partner chorował na nowotwór trzustki i zaczęłam się bać, że to chudniecie to nie jest zwyczajne. Niestety w międzyczasie zmarł a mój lek o zdrowie się pogłębił. Zrobiłam badania USG, które wyszły dobre. Ale została we mnie panika i lek o życie. W zeszłym tygodniu po Pogrzebie trafiłam do szpitala bo bolało mnie w mostku i bałam się o życie. Po zrobieniu badań okazało się że z sercem wszystko jest ok. Stres i nerwy zrobiły swoje. Ale niestety następnego dnia zaczął się ciąg alkoholowy mojego partnera i kolejna dawka stresu. I kolejne 2 kilo mniej. Nie wiem jak się uspokoić aby nie bać się o życie. Zlikwidować panikę jak również lek o codzienność. Zauważyłam że jak tylko pojawi się u mnie lek lub panika zaczyna mi się kręcić w głowie. Zapisałam się do psychologa w tym tygodniu. Ale ciężko mi sobie z wszystkim poradzić. Już nie wiem czy strata wagi to choroba czy nagminny stres.

To myśl typowo nerwicowa. Chudnięcie przez stres ma jak najbardziej sens. Ja sama przez stres nie potrafię jeść.

Mam to samo , lęk rodzi lęk , też nie mogę jeść , leki na lęki nie pomagają , chyba jeszcze bardziej je nasilaja

Ja bardzo chudnę jak się na maxa wkręcam w nerwicę, każdy kryzys u mnie to automatyczny jadłowstręt. Wiem, że zaczyna się poprawiać jak zaczynam odczuwać głód.