Witam,

podczas mojej ponownej walki z nerwicą i derealizacją zauważyłem że bardzo dużą trudnością jest zostanie samemu w domu. Leżąc w łóżku i oglądając TV czy siedząc przed komputerem znowu sam się nakręcam, derealizacja wraca, lęki - muszę wyjść się przejść albo iść do kogoś posiedzieć. Mam to zwalczać czy po prostu "uciekać" z mieszkania jak jestem sam?

Aramis jak bedziesz uciekal to napewno ci nie przejdzie . Normalnie siedz w domu i zajmij sie czyms . Pomimo leku nie zwracaj uwagi

Dzięki bart ale to wygląda tak -> leżę przed TV i zmieniam kanały bo nic mnie interesuje bo czuje jak narasta niepokój, na kompie tak samo, nawet na ps3 nie mam ochoty - może książka? I wtedy zawsze ubieram się i wychodzę. Jak jestem z kimś to normalnie wszystko się toczy (nie licząc ciągłej derealizacji )

Ale zeby wyjsc z blednego kola lekowegontrzeba sie z nim konfrontowac . Jezeli czujesz nasilajacy sie lek . Sprobuj wejsc w niego analizuj czego sie boisz siedz w nim . Prawdopodobnie stan sie pogorszy ale innej drogi nie ma by pokazac umyslowi ze dalej nic nie ma .

-- 16 czerwca 2015, o 13:39 --
Bo mam wrazenie ze ty chcesz uslyszec . Spoko wyjdz nie mysl o tym minie i wrocisz . Nie nie to tak nie dziala . Zeby przestac sie czegos bac musisz sprawdzic najpierw czego ty sie boisz . Jezeli boisz sie siedziec w domu sam bo nie masz zajecia ktore by cie odciagnelo . To wlasnie zeby to przelamac co nienuda sie za pierwszym razem a moze udac za setnym powinienes zostac i wkrecac sie ale trzymajac swiafomosc ze robisz to po to ze ccesz sprawdzic nerwice . Nie zeby sie zaglebic w kolejny atak . Akceptuj ze to nerwica i nic ci nie grozi

Znam ten bol osobiscie, tez mialam lek zeby zostawac sama w domu i kazalam sie odwozic do kogos kto jest w domu zeby czuc sie bezpiecznie. Mi pomoglo to, ze sie zmusilam do zostawania samej w domu, przez pare dni byla to czysta rozpacz bo same czarne scenariusze w domu,ale wiedzialam ze najlepsza metoda bedzie rzucenie sie na gleboka wode. Juz teraz nie mam tych lekow takze naprawde jeslo bedziesz uciekal z domu za kazdym razem to nic nie da, nie przeskoczysz tego

Też miałam taki moment, że bałam się zostawać sama w domu... myśli w mojej głowie były przeróżne... Na szczescie troche mi przeszło gdy zajmują się czymś i myśli i obawy uciekają. Nadal wolę spędzać czas w domu jak ktoś jest ze mną albo nawet a ścianą.. Ale trzeba brać sie w garść Czasem stawienie problemowi czoła daje efekty, ale powoli i nic na siłe