eiviss1204 pisze: ↑

6 grudnia 2017, o 16:13

Aniaaa6 pisze: ↑

5 grudnia 2017, o 14:42

Witam. Czy komukolwiek przydarzyło się coś takiego że panicznie bał się tego iż nie będzie mógł przebywać w jednym pomieszczeniu z osobami na których mu zależy i ze to juz nie minie i bedzie musial się od nich odizolowac? Badz tez paniczny lek przed tym ze w nerwicy. moze sobie wkrecic dosłownie wszystko i przez to chodzi ciagle w silnym lęku ze zaraz znoeu cos sobie wkreci i ze nie jest w stanie nic z tym zrobic bo nie ma nad tym kontroli ani wplywu? Pozdrawiam

Ja balam sie panicznie byc z chłopakiem bo dostawalam przy nim odrealnienia,potem balam sie być sama bo moze wtedy np oszlaleje.
Co do lęku przed myslami to takie typowe. Kazdy z nas to przerabial bo niestety często na poczatku nerwicy tych mysli bylo tak mnostwo ze czlowiekowo wydaje się ze to nigdy nie minie i ta meczarnia bedzoe trwac. Ale moge powiedzieć ze to mija mysli jest coraz mniej az nie ma ich w ogóle

Eiviss a minęło Ci to? W jaki sposób? Bo ja to widzę mam tak do każdej osoby która sobie ubzduram..

Aniaaa6 pisze: ↑

6 grudnia 2017, o 16:45

Naprawdę miałaś taką wkrętke?? I co minęła Ci ? Bo ja tak mam do każdego kogo sobie ubzduram bo to właśnie lęk mnie do tego pcha jakby mi chciał pokazać że jeśli mi na kimś zależy to teraz będę w obecności tej odoby czuc taki lęk ze nie wytrzymam i kurde tak sie dzieje i ja juz nie wiem czy to ja tak tylko mam...

Nie tylko ty tak masz ja jestem tak podatna na wkrętki, że u mnie absurd goni absurd większość, jak nie prawie wszystkie zaczynają się od słów "a co jeśli" I są to na prawdę problemy wielkiej wagi, jak na przykład jadę busem koło fryzjerki, która 7 lat temu czesała mnie na ślub i przyszła myśl, za którą poszedł lęk a z nim poty, uderzenie gorąca, derealizacja, milion myśli jak z procy a poszło o uwaga, kurtyna! "co jeśli ona mi wtedy przy robieniu loków moje włosy popaliła?", więc wiesz, pierwsza lękową myśl może być bardzo różna, a po tym lawina. Najważniejsza jest twoja reakcja, to, co z tą myślą zrobisz. Jak za nią polecisz, to sama z resztą wiesz. Można ją puścić I przyglądać się jak znika. To bardzo fajne uczucie, ta świadomość znikającej myśli. Tylko to wymaga pracy własnej. Ale głowa do góry, to da się zrobić

Boję się że już za bardzo za tą myślą polccialam bo w innych potrafiłam odpuścić a tą mnie przeraża i nie mogę jej ogarnąć lęk przychodzi sam... jest szansa że to minie ta wkręta?

Aniaaa6 pisze: ↑

6 grudnia 2017, o 17:03

Boję się że już za bardzo za tą myślą polccialam bo w innych potrafiłam odpuścić a tą mnie przeraża i nie mogę jej ogarnąć lęk przychodzi sam... jest szansa że to minie ta wkręta?

Pewnie ze jest poczytaj o defuzji poznawczej np tu: https://centrum-poznawcze.pl/defuzja-wi ... im-myslom/

Aniaaa6 pisze: ↑

6 grudnia 2017, o 16:45

Naprawdę miałaś taką wkrętke?? I co minęła Ci ? Bo ja tak mam do każdego kogo sobie ubzduram bo to właśnie lęk mnie do tego pcha jakby mi chciał pokazać że jeśli mi na kimś zależy to teraz będę w obecności tej odoby czuc taki lęk ze nie wytrzymam i kurde tak sie dzieje i ja juz nie wiem czy to ja tak tylko mam...

No przecież to klasyczny lęk przed utratą kontroli, nie daj się temu tak ponieść. Tak, w swoim czasie tak miałam, identycznie

Aniaaa6 pisze: ↑

6 grudnia 2017, o 16:52

eiviss1204 pisze: ↑

6 grudnia 2017, o 16:13

Aniaaa6 pisze: ↑

5 grudnia 2017, o 14:42

Witam. Czy komukolwiek przydarzyło się coś takiego że panicznie bał się tego iż nie będzie mógł przebywać w jednym pomieszczeniu z osobami na których mu zależy i ze to juz nie minie i bedzie musial się od nich odizolowac? Badz tez paniczny lek przed tym ze w nerwicy. moze sobie wkrecic dosłownie wszystko i przez to chodzi ciagle w silnym lęku ze zaraz znoeu cos sobie wkreci i ze nie jest w stanie nic z tym zrobic bo nie ma nad tym kontroli ani wplywu? Pozdrawiam

Ja balam sie panicznie byc z chłopakiem bo dostawalam przy nim odrealnienia,potem balam sie być sama bo moze wtedy np oszlaleje.
Co do lęku przed myslami to takie typowe. Kazdy z nas to przerabial bo niestety często na poczatku nerwicy tych mysli bylo tak mnostwo ze czlowiekowo wydaje się ze to nigdy nie minie i ta meczarnia bedzoe trwac. Ale moge powiedzieć ze to mija mysli jest coraz mniej az nie ma ich w ogóle

Eiviss a minęło Ci to? W jaki sposób? Bo ja to widzę mam tak do każdej osoby która sobie ubzduram..

Musisz sobie koniecznie uzmyslowic ze to nie jestes Ty a stan w którym jestes - nerwica -emocje a emocje nie sa Toba masz jeszcze logikę i nia musisz dzialac na to. Kazde czuje,wydaje mi sie to sa po prostu zwyczajnie emocje. Jestes teraz w stanie zagrożenia Twój mozg jest na to wyczulony dlatego jesli pojawia sie takie mysli to logiczniw sobie je tłumacz np "Mam nerwice,moge w tym momencie czuc sie fatalnie,kocham tych ludzi to jest zwykla wkrętka" i nie unikaj kontaktów.
Ja jak balam się sama byc w domu to siedziałam w nim tym bardziej zeby pokonac lek. Balam sie rozniez jezdzic autem,autobusem to jezdzilam do miasta po pierdoly. To wazne by tej nerwicy się nie poddawac

Byłam u lekarza. Powiedział że mam ChAD w fazie depresyjnej i absolutnie nie mam nerwicy. W takim przypadku zastanawiam się czy wszystkie rady dotyczące tego jak pokonać lęk i te natrętne myśli nie będą w moim przypadku skutkowały...

Ale masz chad plus lęk i plus natrętne mysli?

Tak. Mam straszne natrectwa i lęki. Powiedział że jeśli czuje tak silny lęk że nie mogę z kimś wytrzymać to mam wyjść i wrócić za jakiś czas inaczej może dojść do dekompensacji psychotycznej dlatego się zastanawiam co z tym lękiem

Do czego???!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ludzie przeciez ja tu zaraz zejde!!!

ewelinka1200 pisze: ↑

7 grudnia 2017, o 16:42

Ludzie przeciez ja tu zaraz zejde!!!

Ewelina, uspokój się Nie nakręcaj się. To, że u kogoś coś zdiagnozowano, nie znaczy, że Ty to tez masz.

Ale tez mam lęk jak jestem sama z dzieckiem ze jom skrzywdze??!!!!!

ewelinka1200 pisze: ↑

7 grudnia 2017, o 16:46

Ale tez mam lęk jak jestem sama z dzieckiem ze jom skrzywdze??!!!!!

Jak się tego boisz, to tego nie zrobisz. To TYPOWY nerwicowy lęk, który miała połowa forum i nikt nic nikomu nie zrobił. Spokojnie, ochłoń.

Ewelina mi chodziło o to że jak już czuje że nie wytrzymam dłużej tego leku to wtedy mam wyjść bo inaczej sama sobie psychicznie zaszkodze a nie komus.