Już zrobiłam to że nie boję się dzwonić w czyjejś sprawie o ile mam wszystkie potrzebne informacje i dane. Odbiorę telefon, zadzwonię w swojej sprawie w miejsce gdzie wiem, że nie będę musiała się spotkać i telefon to jedyne załatwienie. Zadzwonię w miejsca gdzie wcześniej dzwoniłam lub byłam w tym miejscu i widziałam jak ludzie do nich dzwonili. Ale mam problem zadzwonić, nawet w to samo miejsce gdzie dzwoniłam w czyjejś sprawie. Widzę po tym że to nie rozmowa przez telefon mnie stresuje, a to co ma być po tej rozmowie. Nie umiem sobie wmówić że dzwonie w czyjejś sprawie lub że to na tej rozmowie ma się skończyć. A są miejsca gdzie nie mam możliwości wcześniej pójść zobaczyć, albo wiem co i jak, ale wiem że będę tam musiała pójść, tłumaczyć, już widzę w myślach ta wizytę w tym miejscu, albo stresuje mnie osoba do której mam pójść, a wcześniej mam zadzwonić do kogo innego.
Już mi ktoś kiedyś gdzie indziej napisał że to przez samoocenę że jak dzwonie w czyjejś sprawie to ta osoba potem będzie odpowiadać za ten nieudany telefon czy rozmowę, dokończać sprawę na miejscu, a tu muszę odpowiadać ja i załatwiać resztę. A jak ktoś zadzwoni to wtedy ta osoba bierze odpowiedzialność za to na siebie, a ja mogę być zaskoczona i nieprzygotowana.
No i problem w tym jak to przerwać i zadzwonić?
Bo jak zadzwonię to ta rozmowa jakoś poleci, ale problem mam z tymi pierwszymi krokamj, wybrać numer, nie rozłączyć się i odezwać. W innych sprawach mam podobnie, ale aktualnie potrzebuje gdzieś zadzwonić.