Witam. Moi drodzy czy ktoś może podzielić się swoimi doświadczeniami, spostrzeżeniami w kwestii pustki w głowie, która pojawia się u mnie zaraz po tym gdy przychodzi lęk, napięcie i od razu delikatnie mnie odrealnia. Jestem wtedy mocno zdezorientowany i zdekoncentrowany. Jeśli jestem wśród ludzi to nie jestem w stanie wydukać nic sensownego jak jakieś kilku zdań, które ewidentnie wyciskam z siebie z wysiłkiem. Czuję się wtedy odizolowany od innych ludzi i zaczynam wpadać w depresyjne nastroje. Czy takie zjawisko w kontakcie z innymi wynika z nerwicy? Kiedyś byłem mocno towarzyski i wygadany i kiedy czuje się swobodnie tez nie jest źle, ale kiedy przychodzi to napięcie (lęk?) to mam w głowie calkowite 0 tematów do rozmów - również wśród bliskich. Pozdrawiam

Podpisuję się pod tym co napisałeś w 100%. U mnie wygląda to identycznie. Widocznie takie uroki nerwicy.