Hej ogl pisze bo nie wiem co mam robić od dosyć dawno przeżywam bardzo trudny czas codziennie nie wiem czy mam żyć czy nie jak ktoś mi mówi ze No mam sobie znaleść znajomych to ja porostu mam wyjeb i myśle sobie ze i tak umrę i po co i być może mnie już nawet jutro nie będzie jest to bardzo męczące bo wodze jak moja mama się martwi która kocham ale ja porostu nie mama żadnej motywacji w życiu żeby nw chodzić na siłownie nw wlansie z znajomymi i ten okres już bardzo długo i czasem jest lepiej czasem gorzej uczęszczam na psychoterapię i biorę antydepresanty ale jelo macie jakieś rady to bardzo o nie poproszę bo jestem lekko załamana i to jest czas ze ani nie chce żyć ani nie chce się zabic nieiwem czu rozumiecie ale tez wspólnie ze kiedyś się bardzo dużo uczyłam to teraz zupełnie nic opuszczam lekcje i zajęcia dodatkowe nudzą mnie różne rzeczy i nie mam na co czekać w życiu bo np nawet jak sobie pomyśle ze zaniedligo moje urodziny lub święta na któreś zawsze bardzoocj wyczekiwal to teraz mam taka pustkę i mam ochotę lekka wlansie się zabic bo czuje ze to jest bardzo silne uczucie jakby moja głowa poprostu krzyczała cały czas jak coś mam 15 lat za miesiąc

Wszystko przed Tobą wyluzuj daj sobie czas znajdź jakieś pasje zapisz się na sporty walki

^ tak, te porady rodem z czasopism pokroju "przyjaciółki" w stylu "życie jest piekne", "masz dla kogo zyc" na pewno są skuteczne xDDDD albo jak jej obiją ryja na SW to na pewno jej się zachce żyć, te rady obecnych forumowych doradzaczy to se można wsadzić w .... jesteście żałośni wyleczcie najpierw siebie, potem bierzcie się za innych

Fajnie, że masz mamę, która troszczy się i martwi o Ciebie, to zawsze jakieś wsparcie. A co mówi Twoja psychoterapeutka? W ogóle próbuje zaradzić Twoim stanom, czy zajmujecie się czymś innym? Bierzesz leki i chodzisz na terapię, więc teoretycznie leczenie jest kompletne, ale jak widać, coś nie działa jak powinno, może warto zmienić lek lub terapeutę. Bo tu na forum możemy Ci coś doradzić, ale skoro chodzisz na terapię, to to powinno wypływać od niego, i przynosić efekty. Pozdrawiam

Uzupełnij serotoninę. Spanie za długo wcale nie jest dobre, może nie czujesz, że słabo się wysypiasz, i potrzebujesz otrzymać ją z zewnątrz. Nie ruszaj antydepresanty od psychiatrów, gryzą się ze wszystkim i ciężko z nich zrezygnować. Mama nie zawsze kieruje się głosem zdroworozsądkowym i uczciwie zdobytym doświadczeniem, najczęściej idzie za radą nieczułych lekarzy, pozbywając się wścibskiego problemu.