Witajcie kochani! Nerwiczkę ma już sporo czasu i były momenty, że już totalnie ją ignorowałam. Zdałam maturę, studium, związałam się i przeprowadziłam... Było super.. Wyjazdy, podróże... A teraz.. Boję się wyjść z domu. Ale to niekoniecznie temat mojego dzisiejszego rozdarcia. Wychodzić trzeba i już. Znowu zaczęłam słuchac nagran i czytac wpisy na forum ale z czyms takim sie nie spotkalam. Po tym dlugim wstepie przejde do tematu.. Od kilku miesiecy zaczelam zwracac zbyt duza uwage na to ile godzin funkcjonuje.. A zawsze mialam problemy z zaśnieciem. Po prostu musze troche polezec nim zasne.. I poczytalam, ze 16h sie powinno funkcjonowac 8 spac. Niestety zaczelam sie tego obsesyjnie trzymac. Np. 14h na nogach i do lozka bo i tak od razu nie zasne.. Czas ten w miare uplywu miesiecy sie skracal, a gdy juz doszlam do pulapu 12/12 posilkujac sie melatonina godzine przes snem to caly czas czuje sie senna i zmeczona.. Boli mnie glowa i tak, wiem- sa to skutki zbyt dlugiego spania. Aczkolwiek przeraza mnie mysl, ze poloze sie po tych 16h i nie będę mogla zasnac przez ataki paniki... Teraz juz po 11h jestem w lozku i czekam na sen. Wiem, ze to glupie i wiem, ze nerwica mna manipuluje ale potrzebuje rady, dobrego slowa, wsparcia. Chce normalnie funkcjonowac. Licze na Wasza pomoc. Buziaki! Pozdrawiam

Kochana, przecież wiesz doskonale co z tym zrobić Olewać! Ignorować! Tak jak mówisz to tylko kolejna nerwicowa zagrywka. 16 i 8? Pokaż mi człowieka który tak funkcjonuje Nie masz sie czego bać, słuchaj swojego organizmu, a iluzję zaburzenia schowaj do kieszeni Dasz radę! Pozdrowienia

Dziękuję za odpowiedź. Staram się coraz później kłaść się do łóżka i przeżywać poprawnie te ataki ale uciążliwe jest te ciągle kręcące się w głowie myśli, ze nie zasnę, że trafię do szpitala. Nie mam na czym skupiać uwagi... Chyba... Dzięki raz jeszcze. To naprawdę wazne, by znaleźć motywację.. Budujące słowa wiele znaczą. xoxo

Dokładnie, zaryzykuj kilka razy i sprawdź, że nic złego się nie dzieje daj sobie trochę czasu, przypomnij to, co robiłaś kiedyś i raz dwa się z tym uporasz trzymam kciuki!

SibillaMorphine pisze: ↑

19 sierpnia 2017, o 20:20

Dziękuję za odpowiedź. Staram się coraz później kłaść się do łóżka i przeżywać poprawnie te ataki ale uciążliwe jest te ciągle kręcące się w głowie myśli, ze nie zasnę, że trafię do szpitala. Nie mam na czym skupiać uwagi... Chyba... Dzięki raz jeszcze. To naprawdę wazne, by znaleźć motywację.. Budujące słowa wiele znaczą. xoxo

To jest zawsze męczące, wszyscy tutaj dobrze wiemy jak taki lęk potrafi nakręcić w głowie i zaburzyć normalne funkcjonowanie na co dzień... Takze duchowo jesteśmy z Tobą i łączymy sie w bólu Po prostu pamiętaj, że masz prawo do małego kryzysu, do gorszego okresu. I przede wszystkim: ze to stan przejściowy i Ty wiesz jak sobie z nim poradzic, nie jesteś w tym początkująca Takze do dzieła, zobaczysz ze szybko tą nerwiczke wykiwasz