Cześć,
Jestem tu nowa i chyba jeszcze nie ogarniam tego forum bo na początku zamieściłam tą wiadomość w innej zakładce zamiast tutaj, także przepraszam. Ale wracając mam 23 lata, zacznę może od początku, mam stwierdzoną nerwice natręctw i od 8 miesięcy jestem w terapii, jednak podejrzewam że nerwicę miałam już od dawien dawna tylko nie zwracałam na nią uwagi. Miałam już lęki i ataki paniki przed zachorowanie na raka, chorobami psychicznymi, tym że się zabiję lub komuś coś zrobię , że mam urojenia lub halucynacje. Z wszystkim sobie poradziłam z pomocą psychoterapeuty. Natomiast to co najbardziej uprzykrzyło mi życie i nadal to robi to HOCD. Od 3 miesięcy moje życie to koszmar, problemy ze snem w nocy, coraz gorszy nastrój. Znam doskonale mechanizmy nerwicy, jednak tak bardzo wkręciłam się w ten lęk dotyczący HOCD, że nie potrafię zastosować akceptacji. Jest to dla mnie po prostu tak trudne, że jak to robię to pojawia się uczucie jakbym faktycznie tego chciała i że mi by to nie przeszkadzało, dodatko ten lęk też czasami zanika ale tylko na chwilę bo później znowu wraca. A wszystko zaczęło się od jednej głupiej myśli w centrum handlowym. Pojechałam tam z siostrzenicą i poszłyśmy na zjeżdżalnie którą obsługiwała młoda dziewczyna. Nagle kiedy sprzedawała mi bilet i się na mnie popatrzyła do mojej głowy wpadła myśl "a co jeśli ona jest lesbijka?". Poczułam się z tą myślą bardzo niekomfortowo, ale później jakoś przeszło. Jakieś pół godziny później, siedząc na ławce naszła mnie myśl "a co jeśli ja jestem lesbijką"? I od tego zaczął się mój koszmar. Nigdy wcześniej nie miałam takich myśli. Zawsze byłam pewna że chcę być z facetem. Zaczęłam sprawdzać czy czuje podniecanie na widok kobiet lub specjalnie w głowie sprawdzałam czy czuje coś na widok dwóch całujacych się kobiet i pojawiało się to groinal Response. Zaczęłam bardzo mocno skupiać się na swoich sferach intymnych i ich reakcjach. Zaczęły mi się jednocześnie przypominać jakieś wydarzenia z przeszłości które miały potwierdzić że jestem bi lub homo. Zaczęłam je w koło analizować, do tego stopnia że od 3 miesięcy prawie 24/h analizuję swoje myśli, odczucia i przeszłość co uprzykrza mi normalne funkcjonowanie. A to przytulamy się z koleżankami na przywitanie, a to lubię spędzać z nimi czas, a to podoba mi się np czyjaś figura czy ubiór. Wiele razy wpadałam w napad płaczu jak próbowałam zaakceptować tą myśl. Dodam tylko ze tydzień przed pojawieniem się tych myśli i odczuć płakałam mamie w ramię że chciałabym mieć chłopaka. Zawsze, od przedszkola byłam zakochana w chłopakach, zawsze marzyłam o szczęśliwym związku, dziecku i domie z chłopakiem. Byłam w 2 związkach z chłopakami. W podstawówce i gimnazjum co prawda ale byłam. Fantazje seksualne też miałam tylko z chłopakami. Czytając książki romantyczne zawsze marzyłam o takim chłopaku, który będzie mnie traktował jak księżniczkę. Dodatkowo mogę powiedzieć że 2 tygodnie temu miałam jechać nad wodę z kolegami, gdzie jeden z nich mi się strasznie podoba i wtedy bardzo się stresowałam bo chciałam przed nim dobrze wypaść i w tym dniu jakoś te myśli i odczucia ucichły ale później znowu wróciły. Jednak od kiedy mam to HOCD to moje libido względem chłopaków mam wrażenie że zmalało bo wcześniej było dość duże. Jadąc wczoraj po terapii do domu z przyjaciółką próbowałam zaakceptować te myśli i wtedy pojawiło się "widzisz zaakceptowałaś to i nie czujesz lęku, a w dodatku czujesz impuls że chcesz ją pocałować i z nią być , to znaczy że faktycznie zawsze tego chciałaś" ale za chwilę pojawiał się lęk że to oznacza że faktycznie zawsze byłam homo. To moja przyjaciółka od dzieciństwa i nigdy wcześniej w ten sposób nie myślałam o niej. Dodatkowo te myśli mi mówią że z kobietą jest lepiej i że dobrze o tym wiem i że dobrze wiem że chce być z kobietą. Kiedy tylko weszłam do domu od razu zachciało mi się płakać na myśl że nią jestem lub byłam. I dostałam kolejnego napadu płaczu. Dodatkowo są myśli że całe życie tak naprawdę się oszukiwałam i podświadomie zawsze chciałam być z kobietą, a ja nigdy nawet o tym nie pomyślałam. Nigdy. Zawsze wszystko toczyło się wokół facetów. Dodatkowo dręczą mnie te myśli w snach, czego nigdy wcześniej nie było. A najgorsze że weszło to już na taki poziom że nawet pojawiają się myśli że tak naprawdę boję się powiedzieć innym o tym że jestem homo co jest głupie bo o tych dręczących myślach powiedziałam już mamie, siostrze i jednej koleżance. Tylko że jak ja dłużej o tym myślę to nawet jeśli inni by to zaakceptowali to ja nie. Wiem że jedyną drogą jest zaakceptowanie tych myśli i odczuć ale kiedy próbuje to zrobić to pojawia się uczucie że skoro to akceptuje to znaczy że tego chce i zawsze chciałam, a najgorzej że czasami ten lęk jak tak myślę zanika, przez co później znowu wpadam w płacz bo może faktycznie tego chcę. Chcę być znów tą samą dziewczyną co te 3 miesiące temu. Łapie się nawet na tym że wolałabym mieć wszystkie inne natrętne myśli, tylko nie te. To tak w skrócie opisane bo jest tego o wiele więcej. Nie wiem już co robić. Bardzo chciałabym żeby to w końcu minęło.
Z góry dziękuję za przeczytanie tej wiadomości.

Cześć, nie martw się, to jest po prostu kolejna natrętna myśl, jedni mają o homoseksualizmie, drudzy o byciu pedofilem, mordercą, inni tak jak ja strasznie boją się o serce i o schizofrenie. Ja miałem np dodatkowe myśli, że bałem się ze zrobię coś swojej rodzinie, ciagle ta mysł w głowie „co jak zwariuje i im coś zrobię?” Hm, a może już coś im zrobiłem?” Jak zauważysz i przypatrzysz się to schemat jest ciagle taki sam, tylko u każdego skupi się mysł na czymś innym. Przyjdzie taki moment ze bedziesz się z tego śmiała. Może nie jest najlepszy w pocieszaniu bo sam walcze od 5 miesięcy, narazie wyciszyło mi się wszystko prócz serca po lekach i zacząłem w miarę funkcjonować

Bardzo dziękuję ci za odpowiedź. Naprawdę poczułam się odrobinę lepiej. Cóż, mam nadzieję że te moje chore emocje, myśli i analizowanie w końcu się skończy. Też miałam lęk przed schizofrenią i śmiało mogę Ci powiedzieć że na 100% ci to przejdzie. Ostatnio kiedy miałam gorszy okres ten lęk że mogę mieć schizofrenie znów się pojawił i wiesz co? Nie zagłębiałam się w te myśli tak jak ostatnio, kiedy dręczyły mnie one praktycznie codziennie, pozwoliłam temu być i minęło po jednym dniu. Jedyne co mogę Ci polecić to akceptowanie tych myśli i eksponowanie się na ten lęk. A także danie sobie czasu, bo każdemu w innym czasie te natrętny przechodzą. Wiem że to bardzo trudne bo sama miałam takie jazdy że myślałam już nawet że słyszę głosy co się później okazało że to żadne głosy nie były. Też się bałam że zwariuje że zrobię coś w szale rodzinie, nawet miałam już impuls żeby to zrobić ale nic takiego się nie wydarzyło. Jest to strasznie nieprzyjemne i przykre, ale niestety nerwica atakuje tylko takie wartości które są dla nas bardzo ważne. Mam nadzieję że trochę ci pomogłam.

Ja mam schizofrenię możecie być spokojni schizofrenia rozwija się latami

Byłem u psychiatry i wykluczyła schizofrenie wiec się trochę uspokoiłem. Teraz znów te objawy sercowe, przeszywający gorac wewnątrz ciała , drętwienie rąk, chwilowe zaburzenie jakby świadomości i duży atak paniki i to tak nagle i po chwili przechodzi, ale w razie co idę do kardiologa na głębsze badania bo miałem tylko ekg. A natrętne myśli póki co przeszły bo tak jak ty zacząłem je całkowicie olewać i już się ich aż tak nie boje nawet jak przyjdą, grunt to nie dac się im ponieść

Też miałam ataki paniki i myślałam że wtedy zemdleje ale pokonałam to, zaczęłam po prostu mówić sobie że nic złego się nie wydarzy i że to tylko mój nakręcony układ nerwowy, za którymś razem w końcu puściło. Może spróbuj coś podobnego zastosować do obecnych objawów. Ja niestety dałam się ponieść swoim obecnym myślom i trochę mi zajmie zanim z tego wyjdę. Ale grunt to się nie poddawać i walczyć

Sam fakt że się tego panicznie boisz świadczy o tym że jesteś hetero Ja też mam hocd tylko mi się przykleił bo poprzypominaly mi się jakieś dziwne zabawy czy eksperymenty w dzieciństwie z kolegami. Długo mnie to męczyło i meczy wsumie nadal ale musisz nauczyć się tolerować niepewność bo nigdy nie znajdziesz odpowiedzi 100 procent tego czy jesteś homo czy hetero . Ja jak sobie zacząłem mówić no trudno przestanie mi się podobać narzeczona to przestanie,będę tym homo albo już jestem to będę lub jestem i tyle,te sytuacje z dzieciństwa miały świadczyć o.moim homoseksualizmie to niech świadczą, nie wiem tego,moje analizy do odpowiedzi mnie napewno nie doprowadzą ani nikt mnie w.tym temacie nie upewni w 100% żeby moje OCD było najedzone,więc to tylko zbędny wysiłek który napędza obsesje Później jak będziesz już to mocniej akceptować to będą.leki i że skoro się już tego nie boisz to.moze.faktycznie coś jest na rzeczy ale to iluzja Nerwica wyciągnie wszystko żeby nas w tym utrzymać mi.wyciagnelo nawet coś co powierzialem w wieku 7-8 lat

A i dodam że przeszukałem cały internet czy takie eksperymenty w dzieciństwie są normalne i były odpowiedzi że tak to normalne ale to mnie tylko uspokajało na chwilkę a.pozniej co ? A co jeśli?

A i nie ma żadnej różnicy w treści natrętnych myśli,jak.mialem natrętne.mysli czy nie jestem alkoholikiem to bardzo chciałem żeby wróciły te z homo bo według.mnie.wtedy. to napewno iluzja bo kocham narzeczona nie podobają mi.sie.mezczyni więc jak ? I co ? Wkrętka z alkoholem minęła to mam teraz obsrana zbroje z hocd

Dziękuję za odpowiedź. Zdaję sobie sprawę, że dla każdego co innego jest trudne w OCD. U mnie niestety to weszło na Level master hard i uczepiło się tej przyjaciółki. Kiedy dziś byłam z nią i jej synkiem na spacerze to ciągle jakieś myśli/wyobrażenia mówiące że z nią jestem i że jest mi z tym dobrze, no po prostu maskara. Co chwilę miałam wytrzeszcz oczu. Ale gdzieś tam jakiś cichy głosik rozsądku mówi mi że to po prostu nerwica tak bardzo miesza bo kiedy robiłam sobie zdjęcia na tym spacerze to myślałam o tym chłopaku czy polubi to zdjęcie, czy mu się spodoba. Po czym po chwili znowu było w głowie wyobrażenie że jestem z nią, że jesteśmy rodziną i nawet teraz pisząc to przechodzą mnie nieprzyjemne dreszcze. W dodatku pojawiają się myśli typu "podoba Ci się" i po myśli tego typu zaczyna mi się wydawać że faktycznie tak jest. Strasznie chcę żeby wszystko wróciło do normy.

Tak samo pomyślałam że równie dobrze to OCD mogło się uczepić jej synka i mogłam dostać to POCD i też czuć się praktycznie tak samo. Ale to nie zmienia faktu że te myśli, emocje i wyobrażenia obrzydzają mi nawet tego chłopaka, który mi się podoba,co jest dla mnie przykre. Boję się że to nigdy nie minie i że faktycznie nią jestem, mimo że wiem, że orientacja się nie zmienia, a ja nigdy wcześniej tego nie miałam co jest teraz.

Nie przejmuj się i to przyjmij,ja też oglądając tv jestem napięty jak plandeka na żuku czy czasem ten ktoś mi się nie podoba bądź jak rozmawiam z kimś,ale mam to już jakiś czas i wiem że jak w to nie wchodzę to to mija,libido też mi spadło a wcześniej miałem ogromne nie oglądam się za kobietami jak wcześniej ale to normalne jak mamy taki bałagan w głowie. Miałem pocd i to jeden pies siedziałem z siostrzenica i byłem napięty jak struna czy czasem mi się nie podoba. A to że Ci nigdy nie minie to też klasyczny natręt Strasznie to złożone ale trzeba do tego dojrzeć oglądałaś audio Wiktora i Hewada ?

Właśnie kilka oglądałam i było mi po tych nagraniach lepiej. W ogóle ja jestem też typem osoby bardzoo wrażliwej więc może dlatego mam to tak bardzo nasilone. Czasami to się czuje jakby mi ktoś mózg podmienił hahaah. W ogóle zauważyłam że obecnie wszystko kojarzy mi się tylko i wyłącznie z tym homo. Nawet słowo zmiana albo prawda więc ta natrętna myśl weszła na naprawdę wysoki poziom a raczej to ja sama dałam jej do tego pole zamiast ją zignorować, przez co teraz mam to co mam, że nawet w nocy spać nie mogę.

Właśnie kilka oglądałam i było mi po tych nagraniach lepiej. W ogóle ja jestem też typem osoby bardzoo wrażliwej więc może dlatego mam to tak bardzo nasilone. Czasami to się czuje jakby mi ktoś mózg podmienił hahaah. W ogóle zauważyłam że obecnie wszystko kojarzy mi się tylko i wyłącznie z tym homo. Nawet słowo zmiana albo prawda więc ta natrętna myśl weszła na naprawdę wysoki poziom a raczej to ja sama dałam jej do tego pole zamiast ją zignorować, przez co teraz mam to co mam, że nawet w nocy spać nie mogę.

Ja tak samo jestem mocno wrażliwy, zresztą jak wszyscy z ocd,i mi też się wszystko z tym kojarzy,jak widzę jakąś szczęśliwa parę to mi się tak miło robi ze.ja też mam narzeczona i zaraz jeb lęk a co jeśli faktycznie jesteś bądź będziesz gejem.. i po romantycznych chwilach