Jak w temacie

Osobiscie moja „dieta” od 6 lat polega na wahaniach pomiędzy BED a anoreksją. Musisz koniecznie przeanalizować swoje napady, czy może maja podłoże psychiczne (jedzenie dla samego jedzenia, byle cokolwiek i dużo, uczucie chwilowego szczęścia i poczucie winy później) czy może brakuje Ci czegos określonego w diecie i organizm wymaga żarcia wszystkiego co nie ucieka.

Warto jest skonsultować się z psychiatrą:
https://www.psychiatrzy.warszawa.pl/

Na taka wizytę możesz się zapisać w formie online, jeśli jest to dla Ciebie wygodniejsze.

Pewnie w głównej mierze przepracowanie emocji, uczuć? Jeżeli masz kochającą u boku osobę, to też może po prostu dużo przytulać się, rozmawiać szczerze co boli? Poza tym dostosowanie jedzenia do stanu psychicznego?
Od kiedy masz ten problem?
U mnie gdy pojawia się chęć kompulsywnego objadania (odreagowania napięcia psychicznego), staram się na śniadanie jeść bardziej tłusto i trochę więcej białka (np. jajecznica na maśle), a ograniczyć cukry. Podobno tłuszcz powoduje uczucie sytości i rzeczywiście, przynajmniej u mnie się sprawdza. Jeżeli jestem w miarę w dobrym stanie psychicznym, wtedy głównie dietę opieram na cukrach (owoce, warzywa, ryże, cukier rafinowany) i niewielkich ilościach tłuszczu i białka, wtedy z kolei łatwiej o lepsze samopoczucie i redukowanie hormonów stresu. Do tego dotlenienie organizmu poprzez ruch, jak tylko możliwość i dobre nawodnienie.