Dasz radę. Masz świadomość, że to bzdura więc ćwierć sukcesu za Tobą. Połowa będzie jak zaczniesz wrzucać ignora na lęk, a potem to już sama zobaczysz, że zatrybiłaś i metoda działa. Lęk jest śmieszny bo paraliżuje, chociaż nic Ci nie grozi

psychoza

to tak dla ułatwienia: spis-tresci-autorami-t4728.html

działaj i jeszcze raz działaj na początku będzie trudno ale po jakimś czasie będą efekty także głowa do góry

No właśnie wariat nie wnika,aty wnikasz więc nie jesteś wariantem.Nerwica nie odpuszcza tak szybko,potrzeba czasu czasu.U mnie stany o ktôrych mówisz trwał bardzo długo,pomimo akceptacji...czasem miałam dość.Ale ignorowała,ignorowała i jeszcze raz ignorowałam.Było trudno też szukała pocieszenia na forum.Trzymaj się nie możesz się Togo bać i pytaç , kiedy dopuści,bo wtedy poświęcają nerwicy uwagę.A ją trzeba lekceważyć.A co do leków skoro nie pomagajá czy warto je brać?A to co potrafią mówic lekarze to całą historia.Bałam się wychodzić z domu a teraz podrózuję sama po całym kraju i robię to mając przeróżne okropne doznania owiem jedno byłam wrakiem ,a teraz wiem że żyję ,bez leków.To jest mozliwe

Brawo era

Paulinko zobaczysz wszystko będzie dobrze rób tylko to co ci napisano powyżej ty nie masz żadnej schizofrenii jesteś zachwiana emocjonalnie to nerwica a jak widać da się z niej wyjść tylko nie wplatuj się w psychotropy bo ja zrobiłam ten błąd i jestem uzależniona ale próbuje odstawic pozdrawiam Cię mocno

Ps. Nie rozumiem zycia. Dziwie sie sobie jak moglam przezyc 20 lat nie wiedzac nic. I wiem, ze nigdy sie nie dowiem I przez to mam mysli samobojcze, bo te mysli eegzystencjalne mi nie mina

Poczytaj sobie wpis viktora jak on z tego wyszedł a w cale nie miał lekko naprawdę daje dużo do myślenia odluchaj divovica tam od początku do końca jest opisane co to jest nerwica jak z nią walczyć co robić w atakach paniki musisz najpierw zrozumieć czym jest nerwica, paulinko naprawdę da się to opanować mi to ostatnio się udaje cały czas z tym walczę, gdy przychodzą te natretne mysli te okropne ataki nerwicy objawy somatyczne ( a też się męczę ) no wmawiam sobie że to tylko nerwica ze nic mi się nie stanie ,ze nie umrę bo jestem zdrowa afizycznie tylko emocje szwankuja, to naprawdę uwierz mi że przechodzi ja wiem kochana ze to jest trudne ale uwierz w siebie uwierz w to że może być lepiej a to że masz myśli samobójcze jest normalne bo nerwica tak właśnie działa, ale przecież nie oznacza to że to zrobisz bo po co miałabyś to zrobić jesteś młodziutka przed tobą całe życie staraj się oddalać te myśli nie możesz tak myśleć, jeśli masz te myśli to zamień je na inne zajmij się czymś spróbuj zapomnieć a zobaczysz że to da rezultaty, nie bój się dziewczyno myśl pozytywnie .

Joannaw27 pisze:Poczytaj sobie wpis viktora jak on z tego wyszedł a w cale nie miał lekko naprawdę daje dużo do myślenia odluchaj divovica tam od początku do końca jest opisane co to jest nerwica jak z nią walczyć co robić w atakach paniki musisz najpierw zrozumieć czym jest nerwica, paulinko naprawdę da się to opanować mi to ostatnio się udaje cały czas z tym walczę, gdy przychodzą te natretne mysli te okropne ataki nerwicy objawy somatyczne ( a też się męczę ) no wmawiam sobie że to tylko nerwica ze nic mi się nie stanie ,ze nie umrę bo jestem zdrowa afizycznie tylko emocje szwankuja, to naprawdę uwierz mi że przechodzi ja wiem kochana ze to jest trudne ale uwierz w siebie uwierz w to że może być lepiej a to że masz myśli samobójcze jest normalne bo nerwica tak właśnie działa, ale przecież nie oznacza to że to zrobisz bo po co miałabyś to zrobić jesteś młodziutka przed tobą całe życie staraj się oddalać te myśli nie możesz tak myśleć, jeśli masz te myśli to zamień je na inne zajmij się czymś spróbuj zapomnieć a zobaczysz że to da rezultaty, nie bój się dziewczyno myśl pozytywnie .

Joasiu, w ogole nie boje sie smierci, tego czy zachoruje, czy przez szybkie bicie serca umre, czy mam raka - tego sie nie boje. Boje sie tego, ze nie rozumiem kim jestem, co to jest te zycie, to mnie przeraza, pewnie przywykne przyzwyczaje sie do tych nysli i tak juz bedzie zawsze ;(

Nie jest istotne czego sie boisz i jakie masz obawy.
Poznaj materialy jakie ci podano wyzej i arty i nagrania i dopiero wtedy pomyslisz sobie i ulozysz sobie plan. To sa bardzo tak naprawde materialy perfekcyjne moim skromnym zdaniem i to jest mus z nimi sie zapoznac.
Oczywiscie powoli ale w koncu warto poswiecic na to czas.
Nie ma sensu teraz tutaj walkowac tego ani przekonywac ciebie czy ci sie uda czy nie bo nie znasz podstawy zaburzenia. Zapoznaj ja i wtedy zaczniesz mysle zadawac inne pytania.
Sensowne pytania.

Nie zrozum mnie zle ale jesli chcesz sie zaczac odburzac to nie mozna krecic sie wkolko wokol obawy czy lęków, obojetnie jakich czy tez mysli.
Po prostu do dziela, bo jeszcze nie sprobowalas a juz rezygnujesz.

Najpierw wystartuj, potem planuj. Bo jak na razie to jestes w poczatkowej fazie szukania uspokojenia, od ciebie zalezy czy ta faza pojdzie dalej czy zawisnie tylko na uspokajaniu sie.

To co opisalas to ja przerabialem i to z nawiazka a jednak z zaburzenia wyszedlem.

Ja nerwicę mam już 3 lata od jakiegoś roku czuje się lepiej ale dalej jest ta nerwica i mnie to tez meczy tym bardziej ze ma dwójkę dzieci męża i czasami nie daje już rady ale próbuję cały czas z tym walczyć, natomiast rok temu miałam zupełnie tak jak ty nie mogłam zrozumieć po co ja żyję jaki sens jest życia, wszystko widziałam w czarno białych kolorach, zdawałam sobie mnóstwo pytań po co?na co?i dlaczego? Czułam się jak w klatce z której wyjść nie mogę, bałam się patrzeć w lustro bo widziałam zupełnie kogoś innego jakaś osobę której nie znam, bałam się stać z łóżka bo wiedziałam że to znów będzie wszystko wydawało mi się bez sensu, czułam się i psychicznie i fizycznie beznadziejnie ,chodziłam na terapię po której czułam się lepiej ale przecież psycholog nie mogła mnie zrozumieć skoro ona tego nie miała owszem znała to ale tylko teoretycznie wiec zrezygnowałam bo to dla mnie też było bez sensu, doszło nawet do tego że nie okazywalam uczuć do własnych dzieci itp.po pewnym czasie zaczęło to się zmieniać ,bo te myśli oddala łam od siebie tłumaczyła sobie że tak nie może być brałam antydepresanty przez pół roku i to mi pomogło, i odkąd jestem tu na forum tez wiele zrozumiałam, oczywiście dalej borykam się z nerwica ale te objawy są o wiele mniejsze, jeśli zaczniesz to ignorować to zacznie się to zmieniać spróbuj bo warto.

Haha, nie oczekuje tutaj pisania, ze wyzdrowieje, tylko czy to na pewno dd, bo skoro czytales co pisalam to wiesz, ze mialam dwie rozne diagnozy. Z nawiazka? Spokojnie, duzo tez nie opisalam, bo nie potrafilam. Lece czytac podstawy i materialy, dobrze, ze tu sie znalazlam dobranoc, dziekuje za odpowiedzi

Na pewno co, to jest lęk i jest to lęk typowo nerwicowy bo jest w nim strasznie duzo strachu o sobie i obaw o swoje zdrowie psychiczne i o zwariowanie.
Psychoza jest odwrotnoscia, w psychozie nie boisz sie o siebie ani o swoje zdrowie psychiczne.
A cala reszta to wynik lęku, dlatego szafowanie tutaj diagnozami czy to dd czy natrectwa, czy nerwica nie ma znaczenia bo wszystko siedzi w LĘKU. Reszta jest jego pochodna, na szczescie dla ciebie LEKU O CHARAKTERZE NERWICOWYM

Niektorzy psychiatrzy, psychologowie blednie niestety rozumieja stany odrealnienia ale z czasem sie to bedzie zmienialo.

Poprzedniego posta nie napisalem po zlosci czy cos, tylko chcialem cie zmobilizowac do zapoznania sie z tym wszystkim bo jest to szeroko tam wyjasnione i mysle ze na pewno dobrze ci to zrobi choc oczywiscie raczej nie uzdrowi magicznie, ale to pierwszy krok.
Bo potem sama zobaczysz ze bedziesz pytala o to w innym tonie (jesli to zalapiesz) nie w oparciu o ciagla iluzje nerwicowa ale w oparciu juz o to jak teraz to zrobic, a nie "co mi jest".

Witaj ddd to bardzo dobrze ze mobilizujesz paulinke do tego żeby zapoznała się z mechanizmem nerwicy i bo bez tego nie zrobi kroku do wyzdrowienia, natomiast dziewczyna jest zagubiona i wystraszona i myślę ona potrzebuje się najpierw wygadac wyzalic bo tylko tu na forum jest to możliwe bo przecież po to tu jesteśmy żeby jeden drugiemu pomagać także napewno jej to pomorze a po tem zacznie czytać i zrozumie

Joannaw27 pisze:Witaj ddd to bardzo dobrze ze mobilizujesz paulinke do tego żeby zapoznała się z mechanizmem nerwicy i bo bez tego nie zrobi kroku do wyzdrowienia, natomiast dziewczyna jest zagubiona i wystraszona i myślę ona potrzebuje się najpierw wygadac wyzalic bo tylko tu na forum jest to możliwe bo przecież po to tu jesteśmy żeby jeden drugiemu pomagać także napewno jej to pomorze a po tem zacznie czytać i zrozumie

Dziekuje Joasiu, probowalam rozmawiac o tym z kolezanka, ale patrzy sie jak na glupia i w ogole jakbym byla chora, bo przeciez jak dla zdrowej osoby mowi sie, ze swiat jest dziwny, nierealny, obcy itp to mysli, ze rozmawia z wariatka.

Paulinko kochana ja cie doskonale rozumie uwierz mi i wiem przez co przechodzisz, widzisz tak samo jest u mnie ja też nie mam z kim o tym porozmawiać nawet mój mąż czyni mi wyrzuty ze od 3lat wszystko mnie boli bo poprostu on tego nie rozumie ale nie mam o to do niego pretensji bo on niewie co to jest nerwica I przez co przechodzę I juz nie mam w nim sparcia dlatego znalazłam się tutaj i jakoś sama próbuje to ogarnąć jeśli chcesz to możemy sobie pogadać na priv

-- 2 sierpnia 2015, o 21:47 --
Cześć paulina napisz co u ciebie jak się czujesz a może troszkę lepiej odezwij się pozdrawiam