Witam z góry chce zaznaczyć że mam nerwice natręctw, neriwce lękową i osobowość schizoidalną, do tego wielki strach przed tym że mogę zachorować lub chorować na schiz. Proszę powiedzcie mi czy zaburzenie schizoidalne ma jakiś związek ze schiz... Dowiedziałem się tego dzisiaj, tego że mam te zaburzenie i znów okropnie się boje...

Jak się boisz że zachorujesz na schizofrenie to jej nie masz i wątpię że na nią zachorujesz.

Po wątkach, które zakładasz, to nie widać schizofrenii, tylko silny lęk. Ogromny lęk.
Coś ci opowiem.
Wiele lat temu, jak miałam nerwicę pierwszy raz, to też bardzo się bałam schizofrenii.
Weszłam na forum o nerwicy i tam ktoś napisał, że jeżeli masz nerwicę - to nie masz schizofrenii. Nerwica (strach przed schizofrenią) wyklucza schizofrenię.
Teraz już wiem, czemu tak ludzie piszą i jest w tym prawda.
Ze schizofrenią jest jak z paragrafem 22: jeżeli boisz się, że ją masz, to jej nie masz, bowiem w schizofrenii człowiek nie boi się, że ma schizofrenię - on właśnie wierzy w swoje omamy. Ty wiesz, że to omamy. Człowiek chory na schizofrenię nie, on omamy uważa za rzeczywistość.
Ty wiesz, że omam = omam. Że twój lęk nie jest racjonalny.
Schizofrenik uwaza, że omam = rzeczywistość. I że jego lęk to fakty, które się zdarzyły.
Twój strach przed schizofrenią jest właśnie dowodem na to, że jej nie masz.

O osobowość schizoidalną zapytaj się psychiatry, zadzwoń do niego np. jutro i go zapytaj, co to jest, bo boisz się przez to, że masz schizofrenię.
Podejrzewam, że to chodzi o jakąś podejrzliwość, lęk przed dźwiękami, lęk przed obserwacją - tak często ci się zdarzają lęki dotyczące takich rzeczy, że to można uznać za jakąś prawidłowość i on na tę prawidłowość dał łatkę osobowości schizoidalnej. To nie oznacza schizofrenii, tylko że twoje lęki czasem mają pewien rys podejrzliwości.

Widziałam, jak przy mnie komus rozpoznano schizofrenię.
Byłam na terapii i tam opowiadałam, jakie są moje lęki - że jak kilka razy nie dotknę czegoś, to komuś bliskiemu coś się stanie. I mówię, że ja wiem, że to są lęki, że to jest myślenie magiczne - bo wiadomo, że jak postukam palcem prawej ręki 3 razy, a potem lewej, to wiadomo, że to nie wywoła magicznie, że mój brat uniknie wypadku. Wiem, że to bzdurne myślenie, ale lęk jest tak silny, że jednak robię daną rzecz ze strachu "a co, jeśli?"

A ta osoba (której potem rozpoznano schizofrenię) odpowiedziala, że ona nie - ona naprawdę uważa, że jak coś zrobi, to zapobiegnie złym zdarzeniom. Że naprawdę jej czynność tutaj spowoduje, że coś tam sto kilometrów dalej się stanie.
TO jest właśnie ta różnica miedzy nerwicą i schizofrenią: ty wiesz, że to lęk, że te myśli nie są normalne. A osoba chora nie wie tego, ona te myśli uważa właśnie za realność, za prawdę. Schizofrenik NIE WIE, że jest chory, nie rozpoznaje, że to tylko jego lęki i omamy!

Dziękuje, pomogłaś, rzeczywiście mój lęk nie ma sensu i jest zbędny...