Ogólne pytania do ozdrowieńców

Joannaw27 · 21 sierpnia 2016, o 09:44

Sensei pisze:Czy u Was też się pojawiało olbrzymie zmęczenie? Kiedyś mogłem jechać samochodem kilka godzin bez przerwy. Teraz po trasie trwającej 1 godzinę jestem tak padnięty, że ledwo żyję. Ciągle zmęczenie..

W nerwicy meczymy się szybciej,w końcu zaburzenie obciąża organizm.

Halina · 21 sierpnia 2016, o 10:48

wojteczek pisze:Sensei to zupełnie normalnie. Milion razy to miałem Paradoksalnie pomaga sport, niby się męczysz ale też rozluźniasz.
PS Tydzień bez natrętów już u mnie

swietnie, caly tydzien, wo, gratuluje

mi tez baardzo pomaga sport i to moj zloty srodek na natrety

wojteczek · 21 sierpnia 2016, o 11:15

Powiem wam coś śmiesznego aż wstyd się przyznać.
W środę omal nie załapałem ataku paniki z powodu dziwnego uczucia....... Spokoju i normalności. Już zapomniałem co to znaczy i jak wtedy się czuje człowiek

era49 · 21 sierpnia 2016, o 11:24

He, he kiedyś też tak miałam,ale ja pomyslałam że umarłam

Sensei · 21 sierpnia 2016, o 17:49

wojteczek pisze:Sensei to zupełnie normalnie. Milion razy to miałem Paradoksalnie pomaga sport, niby się męczysz ale też rozluźniasz.
PS Tydzień bez natrętów już u mnie

Do tego stopnia, że ma się wrażenie, iż brak jest sił na cokolwiek, a jedynym ratunkiem jest odpoczynek w lozku?

Halina · 21 sierpnia 2016, o 18:21

Sensei pisze:
wojteczek pisze:Sensei to zupełnie normalnie. Milion razy to miałem Paradoksalnie pomaga sport, niby się męczysz ale też rozluźniasz.
PS Tydzień bez natrętów już u mnie
Do tego stopnia, że ma się wrażenie, iż brak jest sił na cokolwiek, a jedynym ratunkiem jest odpoczynek w lozku?

tak, do tego stopnia, ze ciezko isc po ulicy, i stawiac kroki naprzod. Ja tak mialam bardzo czesto. Organizm pochlania strasznie duzo energii na stan zagrozenia "walcz i uciekaj" w koncu musi energetycznie wspomoc cale cialo, by bylo w stanie walczyc, badz uciekac. Wyobraz sobie zwykly stres przed waznym egzaminem. Co sie dzieje po egzaminie? Jest sie kompletnie wykonczonym.
A teraz wyobraz sobie, ze funkcjoujemy w takim stresie non stop. Jakie jest zmeczenie ? MEGA WIELKIE; WYpoczywaj, ile mozesz, sprobuj odespac, ja na przyklad potrzebuje 10 godzin na dobe snu, przy ostrych stanach, tak bylo, teraz jest to 8H.
Problemem bylo to, ze w tych stanach oslupienia i mega zmeczenia nie da sie wypoczac, gdyz pozostajemy w tym stanie nawet podczas snu; wTEDY w najgorszych momentach uciekalam sie do benzo, ale rzadko, staralam sie unikac tego.
Potem powiedziano mi na terapii, ze mimo zmeczenia, moge jeszcze wlezc na rower i pyknac kilometry. I tak zaczelam robic. Padalam doslownie na pysk, ale przynajmniej moglam jakos zasnac i pospac.

Sensei · 22 sierpnia 2016, o 11:16

Halina, dziękuję za odpowiedź. U mnie od jakiegoś czasu nawet jazda na rowerze nie jest żadną przyjemnością ,a wręcz katorgą. Ciągła walka z tyłu głowy. Kiedyś na raz nie było dla mnie żadnych problemem przejechanie 50 km na rowerze, a teraz po 5-8 km jestem już tak "zmęczony", że marzę tylko o powrocie do domu. Podczas "zapomnienia" o zaburzeniu mogę jechać spokojnie 10 km i więcej, lecz jak tylko nerwica da o sobie znać to jest od razu kaplica. Puls skacze i pojawia się przerażenie oraz wrażenie odrealnienia... masakra.

patex · 22 sierpnia 2016, o 11:21

Jak poradziliscie sobie ze strachem przed śmiercią rodziców?zwłaszcza jeżeli juz maja swoje lata a wy jesteście młodzi?

Mati · 22 sierpnia 2016, o 11:26

Hmm, przyznam szczerze, że nie zastanawiałem się nad tym jeszcze. W każdym bądź razie warto zaakceptować fakt, że śmierć jest nieodłącznym elementem życia. Myślę, że wszystko zależy od stopnia, w jakim jesteś zżyty z rodzicami. Jeżeli bardzo ich kochasz i niewątpliwie zależy Tobie na ich obecności, to powinieneś podejść do tego w ten sposób, że przemijanie jest nieuniknione. Uważam, że jak bardziej zadbasz o własne potrzeby, a mniej będzie przywiązywał uwagę do najbliższych, to po prostu będzie Tobie lepiej, odczujesz ulgę. Tego Ci z całego serca życzę.

patex · 22 sierpnia 2016, o 13:03

Bardzo dobrze napisales

Olalala · 22 sierpnia 2016, o 13:10

wojteczek pisze:Powiem wam coś śmiesznego aż wstyd się przyznać.
W środę omal nie załapałem ataku paniki z powodu dziwnego uczucia....... Spokoju i normalności. Już zapomniałem co to znaczy i jak wtedy się czuje człowiek

Powiem Ci wojteczek, ze ja tez miała ostatnio obawy czy ze mną wszystko ok, bo czułam się normalnie. Tak się przyzwyczaja organizm.

Wojciech · 22 sierpnia 2016, o 13:12

Heh tez tak mialem w ktoryms momencie. Ze po dluzszym czasie poprawa przy nerwicy kosztowala mnie na poczatku panike

Ale to swietnie pokazuje moc analizy nerwicowej, chlopaki za promowanie ten analizy powinni dostac nobla

Bo ona odpowiada za wiekszosc stanu w nerwicach.

wojteczek · 26 sierpnia 2016, o 13:47

Mam pytanie czy u was nerwica też ewoluowała?
Mianowicie chodzi mi o to, że miałem już tydzień spokoju bo uspokoiłem natręt czystego samobója i teraz dla odmiany nowy się zaczął. Zrób to przecież chcesz i takie uczucie jakby mnie pchało w tym kierunku. Coraz bardziej skomplikowane formy to przybiera.

Halina · 27 sierpnia 2016, o 11:49

wojteczek pisze:Mam pytanie czy u was nerwica też ewoluowała?
Mianowicie chodzi mi o to, że miałem już tydzień spokoju bo uspokoiłem natręt czystego samobója i teraz dla odmiany nowy się zaczął. Zrób to przecież chcesz i takie uczucie jakby mnie pchało w tym kierunku. Coraz bardziej skomplikowane formy to przybiera.

dokladnie, normalka, wszystko krazy wokol jednego tematu. Jak mnie na przyklad samoboj nie moze juz zaskoczyc, bo sie go nie boje, to atakuje z innej strony, kurde, ale sprytne, co?
Na przyklad wczoraj pojawil sie nowy-stary natret u mnie "jestes do niczego, zabij sie", albo "rodzice cie ponizali, zabij sie".... Rozumiesz do czego zdolne sa natrectwa?

subzero1993 · 27 sierpnia 2016, o 13:12

Ogólnie jestem zdania, że jeśli chodzi o natręctwa to nie ma sensu analizować myśli po treści, a raczej po ładunku emocjonalnym jaki ze sobą niosą. Jak są lękowe to z góry do nerwicowego wora i naaraa