subzero1993 pisze:Mi się dzisiaj śmiać chce, bo w pracy dostałem takiego ala ataku paniki przez ignorowanie objawów i jest dziś jakoś mega spokojnie i miałem straszaki o to, że jest zbyt normalnie Nerwica to jednak śmieszny badziew

Subzero tez mam takie odczucie ze czuje sie normalnie i wiesz cos jest nie tak bo nie odczuwam lekh itd. dlatego bo my jakby przyzwyczajilismy sie do zaburzenia ale wiesz to kolejna iluzja nerwicy ,taki ten chochlik cwany :- )

Wydaje mi się, że to reakcja na porzucenie kontroli i stan emocjonalny chce przez to powiedzieć "eeej, no stary ja czuje że coś jest nie tak. nie ognoruj mnie!!" i sruu strzela natrętami

Tak subzeroo swieta racja ,wlasnie natrety podsycaja ten stan ale ja je juz zbywam czasami powiem cos do nerwicy do chochlika i robie swoje i staram sie pomagac innym Subzeroo damy rade juz niedlugo Niewiem kiedy ale uwolnimy sie od leku Narazie zyje swoim zyciem i jak sie odburze to sie odburze

Tak będzie, zobaczysz. Ja wlasnie jade do wroclawia pociagiem. Pamietam jak ostatni raz tam jechałem w najgorszym stadium nerwicy. Myślałem że serce mi wyjebie i się uduszę taką miałem somatyke. Teraz jest normalnie. Dobrze że to już wszystko za mną (no, w 90 %)

Pytanie za milion.
Ilu z was ma tak, że mają natręty (mi pozostał jeden w zasadzie) ale już nie mają kompletnie lęku?
Wpływają na pogorszenie nastroju bo jak wiemy te myśli nie są miłe. Czy jest to już kolejne stadium nerwicy?
Wyleczyłem lęk ale myśli nie. Jak to możliwe?

Czyli nie obawiasz sie juz tresci tych mysli ani samych mysli?

Już się nie boję bo wiem, że się nie spełnią. Męczą mnie bym to tak nazwał.

Obawy, a co jesli, watpliwosci, frustracja ze mysli nadal sa, zajmowani esie nimi czesciej niz sie powinno itp to wszystko sa rowniez elementy zaburzenia. Nie tylko lęk. Byc moze potrzebujesz wiecej czasu na to wszystko. Badz tez ulozenia jakis sytuacji zyciowych. W koncu nie wiemy co tam sie ogolnie u ciebie dzieje

Miałem teraz mega dużo stresu. Narodziny dziecka, zakup mieszkania i budowa domu plus problemy rodzinne Nieźle jak dla nerwuska,co?
Wyszedłem z tego dość dobrze No i wszystko ok ale te cholerne natręty mi psują nastrój. Najgorzej na zmęczeniu i jak się przeziębiłem. Brakuje mi niewiele do całkowitego odburzenia i wiem, że potrzebuje małej wskazówki. No chyba, że sam na nią wpadnę jakoś.
PS: Złamałem też palec w stopie i nie chodziłem jakiś czas a to dopiero masakra dla nerwusa

Kontynuuj to co robiłes do tej pory i dało ci efekt tyle, ze z wyrozumieniem i dla siebie i dla nerwic oraz nadal przyzwalaniem na istnienie tych mysli wogóle. Ja wiem ze to jest bardzo meczace miec takie mysli ale na sile nie przeskoczysz tego okresu w ktorym to wszystko sie musi uspokoic

Wiem, że tego nie przyśpieszę
Mam ciągle nadzieję, że ktoś też przechodził podobnie i mi opowie co zrobił. Jak trzeba czekać to będę tyle ile trzeba

Wszystko opiera sie na tym aby miec inne podejscie do samego zaburzenia i objawow. Ja tez w ktoryms momencie mialem tak ze nie czulem az tak leku a natrety trwaly. Nie ma co do tego jakis innych zasad, wedlug mnie wszystko toczy sie wobec innego nastawienia wobec tego na nas meczy. Plus closc pracy nad soba i bedzie dobrze
To nie jest niespotykane ze ktos ma natrety i mecza go ale nie czuje jakos specjalnie leku przed nimi. Ciesz sie z tego bo gdybys mial jednak lęk to by moglo byc trudniej isc dalej

wojteczek, ja tak mialam. Ale.... tak bardzo zawsze bylam przyzwyczajona do mega wielkich symptomow nerwicy fizycznych, ze jak tylko ustapily na dluzej, to po prostu przestalam je czuc mimo, ze leki jeszcze byly.Mowilam sobie "o juz nic nie mam, o super", ale natrety jeszcze byly, bardzo stlumione, delikatne, odelegle, ale byly i powodowaly niepokoj. Przyjrzyj sie sobie uwaznie. Zaloze sie, ze nie jestes mega wyluzowany. Zaloze sie, ze gdzies w srodeczku brzuszka, albo klaty piersiowej czujesz niepokoj. Lekki, ale czujesz, a moze troche szyja cie "ciagnie". Mialam identycznie. Sam mowisz, ze twoj "nastroj sie pogorszyl", zatem?
Odburzylam sie, tak mi sie wydawalo, nie potrafilam wziac w swoje rece problemow, jakie spotkaly mnie tuz po odburzeniu i wydawalo mi sie, ze nerwica juz nigdy nie wroci. Przestalam dbac o siebie (wyzywienie) i opuscilam komppletnie techniki, ktore nalezy applikowac, nawet, gdy juz nie czulam tak silnych emocji.

Male czy duze natrety, technika dzialania pozostaje taka sama. Nie pozwol, by nerwica zaczela wspinac sie po schodach na gore i zaczela gorowac nad toba. Mysle, ze dobrze by bylo, gdybys ciagle sie relaksowal (sport i inne metody), to obniza niepokoj i oddala natrety.

subzero mam identycznie, jak juz nie mam lekow, to zaczynam sprawdzac, czy boje sie danej mysli, czy nie ? Weryfikuje, przywolujac dana mysl. Zdazylo mi sie tak dlugo weryfikowac specjalnie, by sprawdzic, czy podniesie mi sie lek czy tez moze nie .... A skoro nie, to moze jednak ja chce ............?!? Wlasnie jestem na tym etapie odburzania.
Tak, jakbym nie mogla sie przyzwyczaic i zaaakceptowac tego, ze juz nie ma natretow.
Ale wiecie do tej doskonaly znak? otoz, remisja jest tuz, tuz, tuz !

-- 24 lipca 2016, o 18:35 --

wojteczek pisze:Już się nie boję bo wiem, że się nie spełnią. Męczą mnie bym to tak nazwał.

wojteczek, prosze, napisz, jak udalo ci sie przestac bac natretow? Akceptacja, sluchaniem materialow stad ? Jest to mozliwe przestac sie bac ??? Dzeikuje za odpo

Od siebie powiem Halina ze mozliwe jest sie przestac bac, ja dzialalem przyzwoleniem i akceptacja skad wynikaja oraz pelnym tak zwanym ryzykowaniem Ale jest to mozliwe, po prostu przestaja ruszac lękowo, jedynie mecza i frustruja ze jeszcze sa.

ryzykowaniem czego helpmi? Ryzykowaniem robienia czegos innego, by przekonac sie, ze natrety odejda ? Hmmm... Przestaja ruszac lekowo .... jak mnie przestaly ruszac lekowo, to nie mialam juz natretow.... Troche nie rozumiem, zawsze tam jakis lek sie poczuje, ale chodzi chyba o to, ze po prostu nauczyles sie nie regowac na dana mysl panika ? Tylko niech sobie bedzie ok, nie boje sie, robie swoje, tak?