Hej czy to normalne że mam te takie niby chęci i impuls zrobienia krzywdy komuś a nigdy nie sprawdzałem czy mógłbym to zrobić? Bo z nagrania Divina tak trochę może źle zrozumiałem że jak ktoś kiedyś próbował to sprawdzać to wtedy ma taki impuls a ja np jak mam myśl impuls i te niby chęć wbicia mamie nóż w gardło to nigdy tego nie sprawdzałem jakkolwiek, nawet nie wziąłem nigdy tego noża. To jeden z przykładów bo takich myśli jest dużo no i nie sprawdzałem żadnej. Błagam o pomoc w tym temacie. A i jeszcze czy to normalne że one są z nikąd nawet jak rano sobie nie pomyśle jak to w filmie mówił Vic że np w drodze do pracy sobie może pomyśle i potem mam to w drodze do pracy tylko ja mam to z nikąd totalnie? Pisałem to na innym temacie też ale myślę że ozdrowieniec może mi na nie szybciej odpowiedzieć. Sorry jak robię spam ale boje się strasznie jak wszyscy tutaj.

Nie chcesz i nie zrobisz tego. Nie zrobisz krzywdy mamie. Niektórzy nerwicowcy sprawdzają, niektórzy nie.

Tak, to normalne, że te myśli biorą się znikąd dosłownie. Nawet bym powiedziała, że w momencie w którym najmniej byś ich chciał

Chciałem zapytać , czy przy wychodzeniu z zaburzeniu , może przeszkadzac rodzaj pracy jaki się wykonuje ? Przez 8h siedze sam , nie mam nawet sie do kogo odezwac. Sama praca dojsc stresujaca , utrzymanie ruchu elektrycznego. Mam wrażenie ze własnie to mi przeszkadza w calkowitym , no moze bez przesady odburzeniu. Moze ktos mial z was podobne rozterki

piobla1324 pisze: ↑

10 kwietnia 2024, o 12:25

Chciałem zapytać , czy przy wychodzeniu z zaburzeniu , może przeszkadzac rodzaj pracy jaki się wykonuje ? Przez 8h siedze sam , nie mam nawet sie do kogo odezwac. Sama praca dojsc stresujaca , utrzymanie ruchu elektrycznego. Mam wrażenie ze własnie to mi przeszkadza w calkowitym , no moze bez przesady odburzeniu. Moze ktos mial z was podobne rozterki

1. Nie może
2. Jeśli czujesz, że praca sprawia Ci dyskomfort poszukaj sobie innej. Nie zrób tylko z pracy wiecznej ucieczki jak Ci coś nie pasuje. Możesz też zmierzyć się z trudnościami i zaakceptować taki stan. Taki trening z pewnością okaże się pomocny w przyszłości. Rozterki tego typu są normalne, dotyczą one wielu tematów. To, że masz wrażenie, że tylko to nie pozwala Ci się całkowicie odburzyć też jest całkiem normalne.
Jeśli czujesz się na siłach i masz stresującą pracę, ale też rozwojową jak mniemam możesz trenować i przesuwać granice. Pamiętaj, że najgorsze co może być to strata pracy, a więc później możesz znaleźć po prostu nową.

Staram się przesuwać te granice. Widze ze jest jakiś mały progres , bo wcześniej po przekroczeniu bramy , miałem 1000 myśli lękowych , łacznie z tymi że skocze na tory , teraz dalej są te myśli , z tym że już nie są takie agresywne i nie powodują tak silnego lęku. Co do samej pracy to tu też taki mały paradoks , bo dzięki niej mam szanse przejsć na emeryture pomostową. Gdybym tylko umiał zmienić te nastawienie do pracy , dużo by mi to pomogło. Staram się z samego rana zawsze powtarzać , że kazdy by tak chciał jak ja , wcześniensza emerytura , dobre zarobki , itp. Widocznie musze se dać trochę więcej czasu , bo nerwice mam od 24 lat , a dopiero od 1.5 roku zabrałem się za to na poważnie.