hej
mam problem z obsesją o linii prostej, który opisałem tu:
topic15334.html
lekarz i terapeutka stwierdzili, że prosta jest reakcją na lęk, taką ucieczką do wymyślonego świata. Jednak prosta pojawia się nie tylko w momencie gdy się boję, lecz również w momentach, gdy np. myślę o jakichś rzeczach, które mi się podobają, np. autach; pojawia się myśl, że jak by do tego, oprócz tych przykładowych aut, była linia prosta, to już w ogóle wszystko się układa i jest super. Czy lekarz się pomylił, czy prosta jest czymś innym niż reakcją na strach?

może zadam pytanie w inny sposób- czy, jeśli ktoś na skutek strachu ucieka do "swojego świata", to czy w sytuacjach, w których nie czuje się zagrożony będzie też tam uciekać?