Wiem że nie chcesz mnie czytać, że nie możesz na mnie patrzeć, nie dziwi mnie to wcale, bo tak jak napisałeś to moja zasługa na którą pracowałam długo...wiem że zrujnowałam ten związek...zrobiłam to świadomie a teraz cierpię, bo wcale tego nie chciałam...zrobiłam to ze strachu przed tym co nastąpiło, ze strachu przed odrzuceniem i cierpieniem...nie ma w tym logiki jednak panicznie bałam się zawsze że odejdziesz, że nie jestem taka osoba, jaka chciałbyś żebym była, że nie spełniam twoich oczekiwań i jesteś ze mną z litości...że nigdy nie pokochasz mnie, bo ja nie daje się kochać...tak bardzo chciałam być dla ciebie wyjątkowa, że jak zaczęłam zauważać że to nie jest możliwe, niszczyłam wszystko, żebyś odszedł, bo faktycznie nie jestem taka jakbyś chciał...nie wyobrażałam sobie co będzie jak odejdziesz...nie chciałam być sama i myślałam że nic nie jest w stanie tego zmienić...może za późno zacząłeś reagować na moje złe zachowania, bo ta granica została przeciągnięta bardzo daleko, a ja ciągle chciałam ją przesuwać, nie zastanawiając się nad tym, że kiedyś będzie kres...może wydawało mi się że nigdy nie odejdziesz bo przecież nie masz gdzie...może myślałam, że skoro mnie kochasz to będziesz tak pozwalał mi się ranić ciągle...nie wiem...wiem jedno...kochałam cię i wierzyłam że będziemy razem...nie umiem być z kimś bo boje się że ten ktoś mnie zostawi w najmniej oczekiwanym momencie, że jak będę dobra i kochana to zostanę wykorzystana...ten lek niszczy mnie od środka...chciałam dać ci wszystko co mam najlepsze dałam ból i przykrość...robiłam wszystko żebyś nie chciał mnie znać, żebyś nie chciał mnie pamiętać, bo wydawało mi się, że jak okaże jak bardzo żałuję że odszedłeś to będę słaba a Ty wykorzystasz to przeciwko mnie...robiłam wszystko odwrotnie niż pragnęłam, bałam się że nie chcesz ze mną być i nie umiałam sobie poradzić z tym że masz mnie dość...mimo że sama stawałam na głowie, żeby tak było, to cierpiałam strasznie...bałam się swojej słabości, tego że nic więcej nie chcę, jak szczerej prawdziwej miłości po grób...tak panicznie się tego boje, że nie umiem okazywać tego co czuje, bo atakując jestem w danym momencie silniejsza, jestem góra, góra, która sięga dna, żeby nie zostać skrzywdzona...zawiodłam siebie bardzo...nie jestem w stanie sobie wybaczyć tego co się stało...może czas mi pozwoli trochę ukoić ból, który sama sobie zadałam...sama sobie dodawałam cierpienia, im bardziej czułam że cię tracę, tym bardziej ze złości na siebie potęgowałam gniew, który kierowałam w twoją stronę...Chce żebyś mi wierzył, że byłeś dla mnie kimś wyjątkowym, kimś kto pokazał mi, jak się powinno kochać, jak szanuje się osobę, która jest dla nas ważna...pokazałeś mi ciepło, którego nie znałam...tak bardzo potrzebowałam tego wszystkiego, że przestałam wierzyć, że to mam...zaczęłam wątpić, bo całe życie wątpiłam w siebie...więc zaczęłam myśleć, że dlaczego niby miałabym dostać coś, na co zasługują tylko dobrzy ludzie...nie czułam, że zasłużyłam, że mogę być kim dla kogoś...nie nauczono mnie kochać i pozwolić kochać siebie samą...nie umiem być szczęśliwa, bo od razu czuje strach, że to stracę, że to się skończy...wiem, jak byłam podła i przykra, wiem jak wiele przykrości ci dałam..że byłam okrutna i niszczyłam to co dla nas obojga było najważniejsze...poczucie bezpieczeństwa...dom i miłość...
Straciłam wszystko co było dla mnie najważniejsze...może kiedyś uwierzysz w te słowa, które napisałam, tak jak zrozumiałam po czasie co zrobiłam...
Nie przeczytałam tego nawet...bo znowu stchorze i nie wyśle tego, żeby nie być malutka bezbronna osóbką, która .nie umie teraz żyć...ta beznadzieja na własne życzenie wypełnia mnie cała...
Wiem że mi kiedyś wybaczysz...a czas potrzebny na to będzie na pewno długi...najważniejsze że w końcu zebrałam się na ogromną szczerość wobec siebie samej, bo oszukiwałam się ciągle ...najważniejsze, że zrozumiałam, jak ogromną pustkę zrobiłam swoim zachowaniem w nas...pamiętaj, że wiem, że się starałeś, że nie bałeś się okazywać mi szacunku, pomimo wielu sytuacji, gdzie szacunek mi się nie należał...to wróciło do mnie że zdwojoną siła...to ja jestem pełna złych emocji...wiem, że mnie kochałeś...wiem, że chciałeś dla nas dobrze, wiem, że wierzyłeś, że to się uda...gdybym i ja uwierzyła pewnie by tak było, bo oboje chcieliśmy tak mało a jednocześnie dużo...chcieliśmy być potrzebni komuś i kochani...
Ogłoszenia:
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
Niszczenie siebie? Stach, pustka...
- katarzynka
- Dyżurny na forum Odważny VIP
- Posty: 2938
- Rejestracja: 20 czerwca 2016, o 20:04
Kochana, wyślij to co napisałaś tutaj tej drugiej osobie. Po prostu wyślij. Mailem, listem. Wszystko jedno. Niech ona zrobi z tym, co zechce. Strasznie mi przykro i ściskam mocno
jeśli życie sprawia, że nie możesz ustać, uklęknij.
nie mów Bogu, że masz wielki problem. powiedz swojemu problemowi, że masz wielkiego Boga.
nie mów Bogu, że masz wielki problem. powiedz swojemu problemowi, że masz wielkiego Boga.
-
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 49
- Rejestracja: 3 lutego 2018, o 18:01
Już nie uwierzy...
to było moje oczyszczenie i uświadomienie sobie tego, co zrobiłam...
to było moje oczyszczenie i uświadomienie sobie tego, co zrobiłam...
Kopnięci widzą co chcą, słyszą co chcą ale pragną tego co większość...
- katarzynka
- Dyżurny na forum Odważny VIP
- Posty: 2938
- Rejestracja: 20 czerwca 2016, o 20:04
Nie myśl o tym, czy uwierzy, czy nie. Po prostu wyślij. Właśnie w charakterze oczyszczenia. I pozostaw decyzję drugiej osobie. Nie możesz wiedzieć, jak ona postąpi.
jeśli życie sprawia, że nie możesz ustać, uklęknij.
nie mów Bogu, że masz wielki problem. powiedz swojemu problemowi, że masz wielkiego Boga.
nie mów Bogu, że masz wielki problem. powiedz swojemu problemowi, że masz wielkiego Boga.
-
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 49
- Rejestracja: 3 lutego 2018, o 18:01
Nie wiem, jak postąpi, natomiast wiem, że ma mnie serdecznie dość...
Nie wiem czy chcę pokazać jej co czuję, bo i po co skoro ona czuje obojętność...to wiem, bo usłyszałam osobiście.
Zatem po co się uzewnętrzniać i okazywać emocje, które dla kogoś są tylko męczarnią?
Powinnam dać mu spokój, to wiem...
Nie wiem czy chcę pokazać jej co czuję, bo i po co skoro ona czuje obojętność...to wiem, bo usłyszałam osobiście.
Zatem po co się uzewnętrzniać i okazywać emocje, które dla kogoś są tylko męczarnią?
Powinnam dać mu spokój, to wiem...
Kopnięci widzą co chcą, słyszą co chcą ale pragną tego co większość...
- marianna
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 2070
- Rejestracja: 23 kwietnia 2014, o 23:47
Lemontree a jakie zachowania tej drugiej strony były dla Ciebie trudneLemontree_ona pisze: ↑4 lutego 2018, o 15:10Nie wiem, jak postąpi, natomiast wiem, że ma mnie serdecznie dość...
Nie wiem czy chcę pokazać jej co czuję, bo i po co skoro ona czuje obojętność...to wiem, bo usłyszałam osobiście.
Zatem po co się uzewnętrzniać i okazywać emocje, które dla kogoś są tylko męczarnią?
Powinnam dać mu spokój, to wiem...
co wywołało u Ciebie pewne zachowania, brak zaufania (poza osobistymi wewnętrznymi obawami, lękami)
*** JEŚLI KTOŚ MI ODPOWIADA TO "CYTUJCIE" BO JA POTEM GUBIĘ WĄTKI ***
http://www.zaburzeni.pl/25-etapow-trwania-nerwicy-wg-kamienia-t4347.html
http://www.zaburzeni.pl/spis-tresci-autorami-t4728.html
STRACH PRZED UTRATĄ KONTROLI ITD:
http://www.zaburzeni.pl/strach-przed-smiercia-szalenstwem-i-utrata-kontroli-t427.html
VIDEO:
https://www.youtube.com/watch?v=8KrCjT6b1VI&feature=youtu.be
SPIS MYSLI NATRETNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/zbior-naszych-natretnych-mysli-i-obrazow-myslowych-t4038.html
SPIS OBJAWOW SOMETYCZNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/nerwica-objawy-mala-encyklopedia-naszych-objawow-wpisz-sie-t3492.html
http://www.zaburzeni.pl/25-etapow-trwania-nerwicy-wg-kamienia-t4347.html
http://www.zaburzeni.pl/spis-tresci-autorami-t4728.html
STRACH PRZED UTRATĄ KONTROLI ITD:
http://www.zaburzeni.pl/strach-przed-smiercia-szalenstwem-i-utrata-kontroli-t427.html
VIDEO:
https://www.youtube.com/watch?v=8KrCjT6b1VI&feature=youtu.be
SPIS MYSLI NATRETNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/zbior-naszych-natretnych-mysli-i-obrazow-myslowych-t4038.html
SPIS OBJAWOW SOMETYCZNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/nerwica-objawy-mala-encyklopedia-naszych-objawow-wpisz-sie-t3492.html
-
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 49
- Rejestracja: 3 lutego 2018, o 18:01
Milczenie, brak reakcji, brak okazywania emocji, które dla mnie są raczej wyznacznikiem czucia czegokolwiek...
Cisza, ucieczka, kiedy zaczynałam się nakręcać, brak umiejętności opanowania mnie w najmniejszym stopniu mnie nakręcał na maksa...
Ta cisza, te ucieczki...to było dla mnie okropne...najbardziej...
Cisza, ucieczka, kiedy zaczynałam się nakręcać, brak umiejętności opanowania mnie w najmniejszym stopniu mnie nakręcał na maksa...
Ta cisza, te ucieczki...to było dla mnie okropne...najbardziej...
Kopnięci widzą co chcą, słyszą co chcą ale pragną tego co większość...
-
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 49
- Rejestracja: 3 lutego 2018, o 18:01
Proszę, pisałam to dla siebie...żeby wyrzucić ten ból z siebie i zobaczyć, co zrobiłam...
Trochę pomogło, jednak tego się nie da wytrzeć gumką i zapomnieć...
Kopnięci widzą co chcą, słyszą co chcą ale pragną tego co większość...
- marianna
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 2070
- Rejestracja: 23 kwietnia 2014, o 23:47
To się nazywa przemoc psychiczna.Lemontree_ona pisze: ↑5 lutego 2018, o 18:18Milczenie, brak reakcji, brak okazywania emocji, które dla mnie są raczej wyznacznikiem czucia czegokolwiek...
Być może Twoje reakcje wcale nie są Twoją winą a wynikiem takie zachowania partnerki.
To bardzo raniące zachowanie.
I może sie okazać że wcale nie popełniłaś błedu a zakończyłaś związek toksyczny.
Ale to dopiero za jakis czas jak emocje opadną i chłodniej spojrzysz na całą sytuację.
Rzadko jest tak że związek sie rozpada z winy jednej osoby.
*** JEŚLI KTOŚ MI ODPOWIADA TO "CYTUJCIE" BO JA POTEM GUBIĘ WĄTKI ***
http://www.zaburzeni.pl/25-etapow-trwania-nerwicy-wg-kamienia-t4347.html
http://www.zaburzeni.pl/spis-tresci-autorami-t4728.html
STRACH PRZED UTRATĄ KONTROLI ITD:
http://www.zaburzeni.pl/strach-przed-smiercia-szalenstwem-i-utrata-kontroli-t427.html
VIDEO:
https://www.youtube.com/watch?v=8KrCjT6b1VI&feature=youtu.be
SPIS MYSLI NATRETNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/zbior-naszych-natretnych-mysli-i-obrazow-myslowych-t4038.html
SPIS OBJAWOW SOMETYCZNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/nerwica-objawy-mala-encyklopedia-naszych-objawow-wpisz-sie-t3492.html
http://www.zaburzeni.pl/25-etapow-trwania-nerwicy-wg-kamienia-t4347.html
http://www.zaburzeni.pl/spis-tresci-autorami-t4728.html
STRACH PRZED UTRATĄ KONTROLI ITD:
http://www.zaburzeni.pl/strach-przed-smiercia-szalenstwem-i-utrata-kontroli-t427.html
VIDEO:
https://www.youtube.com/watch?v=8KrCjT6b1VI&feature=youtu.be
SPIS MYSLI NATRETNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/zbior-naszych-natretnych-mysli-i-obrazow-myslowych-t4038.html
SPIS OBJAWOW SOMETYCZNYCH/LEKOWYCH:
http://www.zaburzeni.pl/nerwica-objawy-mala-encyklopedia-naszych-objawow-wpisz-sie-t3492.html
-
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 49
- Rejestracja: 3 lutego 2018, o 18:01
To się nazywa przemoc psychiczna.
Być może Twoje reakcje wcale nie są Twoją winą a wynikiem takie zachowania partnerki.
To bardzo raniące zachowanie.
I może sie okazać że wcale nie popełniłaś błedu a zakończyłaś związek toksyczny.
Ale to dopiero za jakis czas jak emocje opadną i chłodniej spojrzysz na całą sytuację.
Rzadko jest tak że związek sie rozpada z winy jednej osoby.
[/quote]
Tak dokładnie tak, niemniej nic nie dało mi prawa na ubliżanie, poniżanie i obrażanie...
Jeśli było mi źle, bo miało prawo być, to powinnam otworzyć drzwi, powiedzieć żegnaj i więcej nie pozwolić wrócić..
To była moja spowiedź, związku nie ma i nie będzie powrotu, ja wiem, że to co się działo ze mną było wynikiem tego, jak on się zachowywał, jednak nie umiałam się przyznać przed sobą, że cierpię, że jest źle, że mi zależy...ale sama nie dam rady, dlatego to napisałam..
Związek był toksyczny z dwóch stron, ja jednak musiałam się "rozgrzeszyć"...i to zrobiłam...
Być może Twoje reakcje wcale nie są Twoją winą a wynikiem takie zachowania partnerki.
To bardzo raniące zachowanie.
I może sie okazać że wcale nie popełniłaś błedu a zakończyłaś związek toksyczny.
Ale to dopiero za jakis czas jak emocje opadną i chłodniej spojrzysz na całą sytuację.
Rzadko jest tak że związek sie rozpada z winy jednej osoby.
[/quote]
Tak dokładnie tak, niemniej nic nie dało mi prawa na ubliżanie, poniżanie i obrażanie...
Jeśli było mi źle, bo miało prawo być, to powinnam otworzyć drzwi, powiedzieć żegnaj i więcej nie pozwolić wrócić..
To była moja spowiedź, związku nie ma i nie będzie powrotu, ja wiem, że to co się działo ze mną było wynikiem tego, jak on się zachowywał, jednak nie umiałam się przyznać przed sobą, że cierpię, że jest źle, że mi zależy...ale sama nie dam rady, dlatego to napisałam..
Związek był toksyczny z dwóch stron, ja jednak musiałam się "rozgrzeszyć"...i to zrobiłam...
Kopnięci widzą co chcą, słyszą co chcą ale pragną tego co większość...