Witajcie. Od pewnego czasu odnoszę wrażenie, że kompletnie nie układa mnie się w relacjach z kobietami... Czuję się samotny i nie potrafię sobie z tym problemem poradzić. Optymistycznie nastraja mnie świadomość, że wiem, gdzie może leżeć przyczyna. Otóż niepotrzebnie zbyt emocjonalnie podchodzę do nawiązywanych znajomości... Nie wiem jednak jak zapanować nad emocjami, aby zachować dystans i potrafić bardziej wrzucić na luz. Jakieś rady? Może macie swoje sposoby? Z chęcią poczytam.

A przedtem sobie radziłeś lepiej?
Wiesz kolego, emocje nie są czymś złym, bo radość jest również emocją i gdyby jej nie było to trudno sobie wyobrazić, co nie?
Myślę że masz problem nie tyle z emocjami co z niecierpliwością i po wielu rozmowach z osobami na forum i w ogóle że wszystkimi, myślę że to jest też problem częsty, a jednocześnie pole do pracy nad sobą, nad tym właśnie elementem. Zaś ktoś powiedział że geniusz to tylko kwestia cierpliwości i miał rację.
Konkretnie co do problemu niecierpliwości w rozwijaniu znajomości, dam prostą radę - trzeba żyć.
Główny problem jest bowiem w myśleniu tzn ludzie wyobrażają sobie kolorowy obrazek z wizją siebie i szczęśliwej rodziny która założyli lub innych celów jakie tam sobie założyli i to jest wszystkim co ich interesuje.
Dlaczego!? Przecież jest to bez sensu.
Nie idealizuj żadnego człowieka, gdyż kiedy znajdziesz się na milionowym polu osób i poznasz lepiej choć ok dwudziestu sześciu tam to stwierdzisz, że w każdym jest coś do kochania. Coś zadziwiającego. Poszukuj dopóty druga osoba nie będzie wdzięczna za ciebie i na odwrót. Musi zaistnieć taka wspólnota, wówczas warto budować więż.
Tak więc nie nastawiaj się na nic i ciesz nowo poznanymi ludźmi, nie nastawiaj się na "zdobywanie" ludzi, ponieważ oni muszą być wolni i gdy pozwalasz im na to dadzą ci więcej niż sobie wyobrażasz. Po prostu bądź

Bardzo dziękuję za tak wyczerpującą wypowiedź Będę robić wszystko, co w mojej mocy, aby pracować nad cierpliwością.