Witajcie,
Ja i mój mąż jesteśmy ze sobą jakieś 6 lat (prawie 3 lata po ślubie). Brak chęci do współżycia pojawiał się u mojego męża już parokrotnie nawet dwa (a może i 3 razy) udało mi się namówić go żeby poszedł do lekarza/psychologa (chciałam żebyśmy poszli razem ale zawsze mówił, że najpierw pójdzie sam). Po wizytach zawsze mówił że lekarz twierdzi, że jest wszystko ok a on po prostu jest przemęczony. Do tej pory nawet w to wierzyłam i mimo, iż po każdej długiej przerwie seks z moim mężem był dla mnie upokarzający (czułam się jakby on zbliżał się do mnie na siłę mimo, że on takich sygnałów mi nie dawał. Po dłuższej przerwie nie potrafiłam sobie poradzić i poczucie poniżenia a przy okazji łzy zawsze się pojawiały). Aktualnie jestem w drugiej ciąży a przez ostatnie parę miesięcy mąż był na urlopie rodzicielskim (nie pracował) i całe wakacje spędziliśmy na działce więc aktualnie nie ma wytłumaczenia, że jest przemęczony lub znerwicowany bo wszystko w naszym życiu się układa, no z wyjątkiem współżycia.
Niejednokrotnie rozmawiałam z mężem że mam potrzeby, że chciałabym żebyśmy uprawiali seks min raz w tygodniu. Ja ze swojej strony niejednokrotnie inicjowałam różne gry erotyczne, kupowałam seksowną bieliznę czy gadżety. Mówiłam wprost czego potrzebuje ale mimo to mąż nie potrafił zdobyć się na chwile uniesienia nawet tak błahe jak zatrzymanie się w czasie podróży i szybki numerek gdzieś w krzakach. Na takie propozycje tylko się uśmiechał ewentualnie całował mnie w rękę i tyle było z seksu.
Kiedyś w rozmowie gdy zapytałam go czy się masturbuje lub ogląda filmy pornograficzne odpowiedział: no co ty? myślisz, że jestem jakiś nienormalny? A na stwierdzenie, że ja to robię i raczej robi to 90 % ludzi nic nie powiedział. Na pytanie czy z poprzednią partnerką też miał czasy posuchy stwierdził, że to było co innego bo mieli po naście lat i nie mieszkali ze sobą.
Były już rozmowy, prośby , groźby (zdrady lub rozstania) i łzy a czasy braku współżycia znowu wróciły i trwają już prawie pół roku.
Jest to kolejny czas posuchy w naszym związku i niestety powoduje to coraz większe spustoszenie w nas. Mimo, że nasze relacje są dość dobre (żyjemy jak przyjaciele bez kłótni i awantur, nawet śpimy w jednym łóżku i potrafimy się do siebie przytulić) to w środku mnie już coś całkiem pęka. Gdy mąż chce mnie pocałować nie potrafię potraktować tego faktu jak coś bliskiego i ciepłego a raczej jakby zmuszał się do tego. Coraz częściej myślę o rozwodzie i próbie poukładania sobie życia na nowo ale za chwile wracają myśli, że zaraz będziemy mieć dwójkę wspaniałych córek które potrzebują taty, a mąż mój jest naprawdę wspaniałym ojcem. Mąż potrafi powiedzieć mi że mnie kocha czy przytulić ale nie potrafi patrzeć na mnie jak na kobietę. Mam 28 lat i zawsze byłam zadbaną i raczej normalnych rozmiarów kobietą (teraz jestem w ciąży więc mam brzuszek) a czasy braku seksu nigdy nie wiązały z momentami gdy np. troszkę przytyłam/ zmieniłam fryzurę albo sposób ubierania.
Jak myślicie czy to we mnie jest problem, w mężu czy po prostu faktycznie źle się dobraliśmy i nie ma co się męczyć nawzajem.
Będę wdzięczna za jakąkolwiek odpowiedź bo mimo, iż przyjaciół mamy sporo temat braku współżycia jest dla mnie zbyt intymny aby komuś o tym mówić. Co lepsze dla naszych przyjaciół jesteśmy wzorem idealnego związku...

Hmm? A jak wyglądał wasz seks przed ślubem? Czy był satysfakcjonujący?

A czy to nie są przypadkiem problemy z erekcją? Bo wiem,ze facet może się bardzo często kryć z takimi problemami. I udawać,że po prostu nie ma ochoty na seks.

Tylko wiesz, facet to jest takie stworzenie, że nie przyzna się o co chodzi. Faceci są dumni jeżeli chodzi o męskie sprawy. W jaki sposób rozpoznać, czy faktycznie chodzi o problemy z erekcją czy brakiem ochoty na seks?

Ale nie ma się czego wstydzić. Myślisz, że taki 70letni Janusz Korwin Mikke, Michnik czy nawet Kalisz byliby wstanie spłodzić dzieci bez wspomagaczy - wydaje mi się, że nie. Ba, nawet Lew Starowicz pisał, że mężczyźni mogą cieszyć się późnym ojcostwem za sprawą niebieskiego środka na v - znanym jako sildenafil bądź arginina.

A dziwisz się? Jak bierze leki to nie staje.

A o jakich środkach piszesz?

Na początek polecam polecany tutaj często Cum on. Ma dobre opinie, dobry skład,duże dawki L argininy i warto jest na pewno spróbowac czy nie podziała.

Teoretycznie tak.

Ok, zamawiam. Mam nadzieję, że zadziała. Dam znak jak coś...

I co, są już jakieś pierwsze efekty? Miałaś się odezwać

TAk. Jest znacznie lepiej niż było wcześniej. Progres widoczny jest gołym okiem

Są takie specjalne kapsułki z proszkiem prosent 600. To jest preparat dla mężczyzn na popęd i erekcje. Ja też mam swoje latka i biorę to żeby nabrać "wigoru", hmmmm.... tak sobie pomyślałem że może zaproponujesz mężowi albo jakoś spróbujesz mu je dać