Tak ja też bym chiała,ale w zaburzeniu troche inaczej widzi się świat,ludzie często nie wiedzą,nie chcą nie potrafią tego zobaczyć czy po prostu pomóc niestety...maą swoje problemy i nie bardzo chce im się zajmować trudnymi charakterami i wnikać w ich przyczynę no cóż w sumie nie są przecież od tego,oceniają to co widzą:P

Chyba tak zrobie. I tak juz wiekszosc na czacie ma mnie za wrzut na dupie i mur, ktory blokuje czy hamuj odburzanie. Tak bedzie lepiej.
Jest tak zlex a moze tak dobrze, ze ide sie przypalic. Tyle dzis zla wyrzadzilem innym, i to z pomoca kabla. Tragedia. Jutro znow do pracy. Beznadzieja wylewa sie z mych oczodolow... Ciezki przypadek, ja rowniez dusze zwykle w sobie wszystko, ale gdy odreagowuje to bez trzymanki. Sex, alko, podejrzane towarzystwo, byleby tylko byc w xentrum uwagi, choc na chwile.
Dzieki Edith. Dzieki Apologise.

-- 22 marca 2016, o 10:26 --
Dzis zrobilem sobie 4 dziurki. Za kilka osob z czatu. Daly mi do zrozumienia, ze nie ma ratunku. Ale ja go nie chce. Zasluguje na wiecej...wiecej bolu i cierpienia. Trzeba isc do pracy. Udawac, ze jest dobrze, ze nie mam ochoty sie spalic. Nienawidze swojego odbicia w lustrze. Dzisiaj znow poplyne, mam okrutny plan...

Czytałeś coś o kontroli swoich emocji? Coś o regulowaniu złych emocji, doświadczeń, samokaraniu?

Dostalem ksiazke od psychiatry. Tytul to bodajze Emocje ponad Nastrojem.
Niedlugo koncze prace. Mam dzis zadanie zlapac tych gnojkow co mi zwiali wczoraj...
Kupie sobie czekolade, czteropak i bede pisal kolejny rozdzial ksiazki. To chyba lepsze wyjscie niz myslalem no nie?
Mam nadzieje, ze wlacza mi sie hamulce, juz drugi dzien tak mocno mnie nosi, ile mozna...

Punkt patrzenia zmienia pole widzenia, czy jakoś tak. Wiem, że łatwo się mówi, Ale to jest stety prawda, świat normalnie jest szary, a to my mu nadajemy wartości. Ja też zawsze byłem egoistyczny i dalej na pewno jestem - ale każdy człowiek trochę jest. Popatrz, może to Cię jeszcze bardziej zdenerwować, ale napisałeś wcześniej, że była Cię zostawiła dla jakiegoś "Frajera z dzieckiem" - Ale teraz powiedzmy sobie tak szczerze... Nie możesz wiedzieć, czy Ona się lepiej czasem nie czuje z tym kimś, a czy prawdziwa miłość nie jest wtedy, kiedy jesteśmy szcześliwi,Np: Jak ja się rozstałem z moją byłą, to też myślałem, że będę cierpiał, ale potem zrozumiałem: A może Ona nie była szczęśliwa ze mną, po prostu nie spasowaliśmy do Siebie, może Ona potrzebuje kogoś innego, ale i tak ją kocham jako człowieka jakim jest. Słuchaj ja też bym chciał np mieć związek z taką pewną dziewczyną, nawet się spotykaliśmy, ale ja z własnej głupoty to zawaliłem i Ona sobie znalazła innego, ale co z tego? To znaczy, że nie mogę jej kochać? Czy musi być ze mną, żebym ją kochał jako człowieka i za jej cechy? No nie... Wiem, że ciężko to zrozumieć, ale większość ludzi niestety nie rozumie czym jest miłość, i to powoduje wiele smutku... Nie chcę też wyjśc na jakiegoś "mędrca za piątkę" bo tak nie jest, i takie uczucia są normalne. I uwierz mi, że ciężko jest żyć bez iluzji także, ale lżej niż z nią

Pozdrawiam.

Chlopie usmialem sie niezle z Twojego wpisu. Haha, az mi sie humor poprawil.
Ona byla mi przeznaczona. Ale ja jej nie. Nie potrafila mi pomoc, a gdy jej powiedzialem co mnie dreczy nie wyciagnela wnioskow.
Po chui mowi mi, ze chce miec ze mna coreczke, ktora bedzie miala moje oczy, jak potem uzywa tych samych slow przeciw mnie. Po chui? Zablokowalem suke. Ona mnie tez.
Pije sobie likierek, dobrze jest. Poki mi nie odbije, ale to sie zdarzy dopiero za kilka godzin, no chyba, ze ktos wczesniej mnie trafi celnie w serce.

Your Choice. Tak czy inaczej powodzenia. Każdy jest inny i każdy ma własny sposób na życie to fakt... Ja chciałem ci tylko pokazać, że można zawsze z innego punktu popatrzeć, ale wiem, że jest cholernie ciężko, także już nic nie doradzam, zanim sam nie wyjdę ze swojego stanu

Masz dopiero 22 lata ,ja mam 24 długo jestem sama i dopiero niedawno uwolniłam się od swojej byłej miłości przez jakieś 3-4 lata nie mogłam się odkochać i tak samo myślałam iż to ten jedyny bo przecież też jest taki wrażliwy,nieśmiały i podobny do mnie ,a ja to wszystko zwaliłam i dlatego nie jesteśmy razem,ale gdy spotkałam go po tych trzech latach to chodź na początku coś jeszcze do niego czułam i po spotkaniu też miałam nadzieję że się odezwie to za jakieś kilka miesięcy wreszcie się w nim po tylu latach odkochałam i zobaczyłam że to nie do końca była moja wina,że on też nie zachowywał się fair.Jak ktoś jest Ci przeznaczony to Cię nie rani,nie zostawia,znaczy to tyle że jest to toksyczna miłość a czy toksyczna miłość to miłość sama nie wiem,Masz dopiero 22 lata i kupe czasu na szukanie miłości wiem że teraz na świeżo to jest nie do zaakceptowania ,ale powoli nabiera się dystansu.

Obys miala racje Piekna. Bo ja nie wierze juz w to.
Aleks. Co Ci dolega? Bo jesli nie zaburzenie osobowosci to sporo ryzykujesz piszac tu