Jeśli będziesz stosować się do wszystkich zaleceń, to na pewno w końcu minie Rada, która moim zdaniem jest kluczowa w wychodzeniu z nerwicy: nie unikaj sytuacji, które potęgują lęk. Na przykład jeśli podczas krojenia chleba masz myśli, żeby wbić komuś/sobie nóż, to absolutnie nie unikaj tej sytuacji, bo tylko pokażesz swojej podświadomości, że coś jednak może się stać i tylko pogorszysz swój stan. Koniecznie wychodź na przeciw lękowi, aż w końcu za 50, 100 czy nawet 1000 razem Twój mózg zrozumie, że tego zagrożenia nie ma i sam się uspokoi.

Z tym epizodem walcze najdłużej,wcześniej nie znałam forum a i żaden psycholog ani psychiatra nie wytłumaczył mi co robić. Teraz przynajmniej dzięki forum i Wam tu wszystkim mozna zrozumiec jakie sie popełniało błędy i mieć siłe do walki,dzięki foofuu za wsparcie ,przydaje się bardzo )))

Początkowo miałem podobne podejście do psychiatrów i psychologów co Ty i dopiero później zorientowałem się gdzie może leżeć problem. Po prostu komuś kto przez to nie przechodził trudno jest tak na prawdę zrozumieć jak czuje się znerwicowana osoba, jak można odczuwać tak irracjonalny lęk, jak można ciągle mieć wątpliwości? Uważam, że to forum jest mistrzostwem świata, bo skupia osoby z zaburzeniem i te, które już z tego wyszły, dlatego też jeżeli masz wątpliwości co do objawów to zawsze znajdzie się ktoś, kto miał takie same i pomoże udzielając PRAKTYCZNYCH rad, a nie takich których uczą w teorii na studiach psychologicznych.

Ostatnio będąc u psychiatry dowiedzialam sie,ze ja wszystko wiem na temat nerwicy:Pani tak wszystko opisała,jakby to lekarz mówił. Przez 10 lat mam epizody nerwicowe i zaden psycholog ani psychiatra nie powiedział nigdy jak sobie z tym świństwem radzić.Pani psychiatra bardzo miła dodam,lecz ja juz miałam na końcu języka aby jej powiedziec:dlaczego Pani mi o tym nie powiedziała?Powiedziałam jej o forum to była zdziwiona i mówiła,że na nie zajrzy:-).
Jak mi sie w 2004 roku zaczęło to wszystko,trafiłam do jednej Pani psycholog z przypadku zaczęłam jej opowiadac,ze mam natrętne myśli mordercze ,to ona mi odpowiedziała ojej Pani naprawdę chce coś zrobić?:-(jakiś koszmar.Kazała mi narysować drzewko,schowała sobie rysunek i powiedziała abym sobie kupiła psa,bo to pomaga no i odesłała do domu. Tyle trzeba przejść aby wreszcie trafić na forum,chłopaków i cąłą resztę czyli Ciebie foofuu i innych i wreszcie powoli,małymi kroczkami zacząć żyć:)))))))do przodu i nie poddawać się. Przygnębienie odeszło,może jutro będzie słońce. Miłej nocki wszystkim

-- 22 lutego 2016, o 18:59 --
Dzis niby juz lepiej ale jakis dziwny lęk pozostal boje sie chyba,ze te natręctea wrócą.Chodze zdenerwowana.5 lat mieszkam w moim domku a mąż chciałby sie wyprowadzać w inne miejsce a ja nie chce tak sie czuje .

-- 12 kwietnia 2016, o 16:32 --
A dzis mam ciàgly niepokòj, troche anslizy natrectw tez dochodzi i smutek lekki czasem i zmeczenie juz tym zaburzeniem.Jeszcxe ta dziwna pogoda.Kto sie czuje tak jak ja dzis?