Velsei pisze: ↑

9 stycznia 2024, o 09:00

Jak zaakceptować somaty jak codziennie po posiłkach, a czasami bez przerwy boli mnie mocno brzuch. Nie potrafie się na niczym skupić tylko leżę i cierpię. Nie da się zignorować tego. Wszystkie mozliwe badania zrobione i czysto. Jedynie troche zolci w zoladku, ale prawdopodobnie ze stresu. Czy ktoś z was też miał podobne objawy? Bóle niezależnie od tego co zjem.

Olalala pisze: ↑

9 stycznia 2024, o 17:54

Velsei pisze: ↑

9 stycznia 2024, o 09:00

Jak zaakceptować somaty jak codziennie po posiłkach, a czasami bez przerwy boli mnie mocno brzuch. Nie potrafie się na niczym skupić tylko leżę i cierpię. Nie da się zignorować tego. Wszystkie mozliwe badania zrobione i czysto. Jedynie troche zolci w zoladku, ale prawdopodobnie ze stresu. Czy ktoś z was też miał podobne objawy? Bóle niezależnie od tego co zjem.

Tak, wiele lat miałam z powodu nerwicy ciągły stan zapalny żołądka, dużo żółci zalegało w żołądku. To był jeden z wielu, wielu objawów, które mnie męczyły.
Musisz wrócić do czytania i nagrań, na czym polega ignorowanie i godzenie się na życie w cierpieniu będąc w nerwicy, aby z tego wyjść.
Ja nie umiałam się na niczym skupić, byłam wrakiem człowieka. W głowie miałam non stop myśli lękowe i taki poziom lęku, że nie umiałam siedzieć czy leżeć. Akurat bóle brzucha to był "pikuś" do innych objawów, choć te bóle też mnie męczyły.

Velsei pisze: ↑

9 stycznia 2024, o 18:02

Olalala pisze: ↑

9 stycznia 2024, o 17:54

Velsei pisze: ↑

9 stycznia 2024, o 09:00

Jak zaakceptować somaty jak codziennie po posiłkach, a czasami bez przerwy boli mnie mocno brzuch. Nie potrafie się na niczym skupić tylko leżę i cierpię. Nie da się zignorować tego. Wszystkie mozliwe badania zrobione i czysto. Jedynie troche zolci w zoladku, ale prawdopodobnie ze stresu. Czy ktoś z was też miał podobne objawy? Bóle niezależnie od tego co zjem.

Tak, wiele lat miałam z powodu nerwicy ciągły stan zapalny żołądka, dużo żółci zalegało w żołądku. To był jeden z wielu, wielu objawów, które mnie męczyły.
Musisz wrócić do czytania i nagrań, na czym polega ignorowanie i godzenie się na życie w cierpieniu będąc w nerwicy, aby z tego wyjść.
Ja nie umiałam się na niczym skupić, byłam wrakiem człowieka. W głowie miałam non stop myśli lękowe i taki poziom lęku, że nie umiałam siedzieć czy leżeć. Akurat bóle brzucha to był "pikuś" do innych objawów, choć te bóle też mnie męczyły.

Czy brała Pani leki? Udało się Pani wyzdrowieć?

znerwicowana_ja pisze: ↑

8 kwietnia 2024, o 11:41

Tez ostatnio się tak mecze.bole pod lewym żebrem już od dawna,ścisk taki że właściwe nie wiem czy to od żołądka czy od serca ,przy tym ucisku muszę prowakowac odruch wymiotny i wtedy na jakiś czas mi lepiej.wczoraj koszmarnie się czułam,niskie ciśnienie 100/60 tętno 100,duży ból głowy i wymioty.nie wiem co to było ale obstawiam nerwy.ostanio wiele dni żyłam myślami czy będzie u nas wojna ,oczami wyobraźni widziałam jak muszę bronić swojego synka.zyje w ogromnym lęku od dawna ,moje życie to wegetacja ze względu na te bóle i zoladek.teraz jeszcze te odruchy wymiotne i wymioty też.tragediatak się nie da funkcjonować,zrobiłam sporo badań wyszła anemia i niedobór wit D3,ale poza tym raczej wszystko ok.mysle nad psychiatra i lekami bo już nie daje rady

Olix pisze: ↑

10 kwietnia 2024, o 18:50

znerwicowana_ja pisze: ↑

8 kwietnia 2024, o 11:41

Tez ostatnio się tak mecze.bole pod lewym żebrem już od dawna,ścisk taki że właściwe nie wiem czy to od żołądka czy od serca ,przy tym ucisku muszę prowakowac odruch wymiotny i wtedy na jakiś czas mi lepiej.wczoraj koszmarnie się czułam,niskie ciśnienie 100/60 tętno 100,duży ból głowy i wymioty.nie wiem co to było ale obstawiam nerwy.ostanio wiele dni żyłam myślami czy będzie u nas wojna ,oczami wyobraźni widziałam jak muszę bronić swojego synka.zyje w ogromnym lęku od dawna ,moje życie to wegetacja ze względu na te bóle i zoladek.teraz jeszcze te odruchy wymiotne i wymioty też.tragediatak się nie da funkcjonować,zrobiłam sporo badań wyszła anemia i niedobór wit D3,ale poza tym raczej wszystko ok.mysle nad psychiatra i lekami bo już nie daje rady

Gdybyśmy mieli martwić się wojną od 2 lat powinniśmy siedzieć i płakać... A tak żyć się nie da! Twój syn potrzebuje teraz zdrowej mamy i poczucia bezpieczeństwa, a Ty doprowadzajac się do takiego stanu mimo braku wojny zburzasz poczucie bezpieczeństwa jego i swoje. Ja mam 4 dzieci. Mam myśl co by było gdyby, ale tylko raz na jakiś czas... Nie mamy na to zadnego wplywu. Nasze martwienie dię tu niczego nie zmieni.

Też mam przewlekle zapalenie żołądka. Miałam helicobacter i gastropatię rumieniową, a ta ewidentnie od stresu. Po przeleczeniu bakterii powoli żołądek dochodzi do siebie, ale to proces... Jest wrazliwy, szczególnie jak zjem cos ciężkiego albo się przegłodzę to daje popalić. Ważne są małe, ale częste posiłki, jedzenie powoli. Można suplementować maślan sodu i probiotyki.