ja sie boje ze sie utopie w wlasnej slinie czasami ...

Ja mam czasami ścisk w gardle tak, że nie mogę przełknąc jak coś jem i wydaje mi się ze juz sie zadławie na dobre.
Ale najdziwniejszy lęk to jest taki, ze po prostu boje sie zycia z chorobą.
Moze nie dziwny to lęk ale dla mnie najdziwniejszy do zrozumienia.

Wojciech ja tez tak mam lęki względem zycia z ta chorobą... a co do tego ze sie zadławisz... tydzien tak miałem , schudłem 5 kg...mineło:)

tak wlasnie, rano otwieram oczy i jak mysle o obowiazkach w ciagu dnia to czuje jakis niepokoj. przez to ze bede musial znow robic cos w tym stanie. I tak coraz bardziej sie ten niepokoj poglebia.

Mnie jeszcze to przelykanie nie przeszlo, ale zawsze do jedzenia mam dwie szklanki wody i kazdy kęs gryze i gryze.
Ale na poczatku tez unikalem jedzenia ale sie balem ze jakiejs anoreksji dotane
i sie zmuszam. Najlepiej jak zapomne o tym i jem to jest ok. Czyli widac to sprawa psychiki.

Dla mnie najdziwniejsze lęki to kiedy serce moje pracuje nie tak jak trzeba, czyli cały czas prawie.
To mam pietra zeby wykonac jakąś nawet lekko pracę, i to naprawdę głupotę jak np. wejście po schodach a ja już czuje zże przez wysiłek idzie zawał.
To dla mnie najgłupszy lęk