czy ma mózg, a później co to w ogóle jest ten mózg i jak działa z czasem niektóre rzeczy zaczynaja nas bawic, bo to takie głupie chociaz w chwilach niektorych dalej straszą

Agatka ja miałam dokładnie takie same myśli.
Nawet odnosnie psa, kubka i lamp;)
Czasem jeszcze taka mysl mnie najdzie bo miewam stany lękowe.
Kiedyś w ogóle nie zwracałam uwagi na takie pierdoły i byłam zajęta analizowaniem mojego stanu zdowotnego raczej.
To przechodzi samo.

-- 5 kwietnia 2015, o 00:06 --
A właśnie najdziwniejsze że to nie są typowe myśli lękowe, nawet nie muszą powodować lęku
tylko są po prostu dziwne!:)
Najlepszy sposób na nie dla mnie to nie analizować ich, zająć mysli czyms innym.

Ja też mam takie dziwne, myśli, np. podwazajace wiarę, moja miłość do rodzuny, sens życia.
O czym ja myślałam przed zaburzreniem, hehe

miśka pyśka pisze:Ja też mam takie dziwne, myśli, np. podwazajace wiarę, moja miłość do rodzuny, sens życia.
O czym ja myślałam przed zaburzreniem, hehe

Natręty w ogromnej większości uderzają w to, co jest bardzo ważne dla nas. Własnie dlatego, że podświadomie przeraża nas to, że cokolwiek mogłoby podważyć nasze wartości, że coś mogłoby odebrać nam najważniejsze rzeczy, itd. Stąd takie niespodziewane myśli, które bynajmniej nie są naszymi przemyśleniami...

Ciasteczko dobrze mowi tak jest albo tez tak ze uderzaja w to o czym akurat no przeczytamy i wystraszymy sie tego. Np podzcas stanow lekowych mozna przeczytac czy uslyszec ze ktos umarl na zawal albo cos inneog mu sie stalo i zaraz stan lekowy podsyla potem o tym mysli a my sie nakrecamy.
Trzeba uczyc sie stopowac to, w sumie ja nie nakrecam sie jak dawniej a jak mi cos przychodzi do glowy od razu niszcze to - to stan lekowy i tyle. W sumie prawda jest ze przy stanach lekowych czy dd trzeba byc upierdliwym w stosunku do nerwicy i jej mysli itd i zawsze stawiac na swoim mimo tego ze sie boimy. To jedyne na mnie w sumie dziala realnie dajac jakies efekty choc czasem sie nie uda i czlowiek spanikuje ale tylko czasowo.

Właśnie i tu jest cały problem tych myśli. Gdybym tego nie miała w derealizacji to nie wiedziałabym
o co chodzi:) Właśnie nie chodzi o typowe mysli lękowe tylko to że umysł w stanie lękowym zaczyna
dziwnie spostrzegać świat i człowiek zaczyna rozkminiać nie tyle mysli lękowe (typu że tez na coś zachoruje, zwariuje itd)
co rzeczy kompletnie nie lękowe. Przedmioty codziennego urzytku stają się denerwujące, dziwne, inne.
Zaczyna sie zwaracać uwagę na kształt zyrandola albo własnie sam kubek staje się obiektem rozmyślań bo jest dziwny.
Piszę o tym bo w sumie rzadko ten temat spotykam na forum.
Teraz rozumiem że to jest efekt stanów lekowych, ale przyznam że przez całą swoja hipochondrię która
trwa od lat nigdy nie miałam takich myśli więc rozumiem autorke postu że ją to denerwuje.
Nagle człowiek zaczyna sie zastanawiać czy aby na pewno nie zwariował.
I to jest własnie trochę inny lęk niz ten w hipochondrii bo mysl o chorobie można sobie logicznie wytłumaczyć
zatrzymać, zbadać się. A tu takie dziwne spostrzeganie świata jest jak derealizacja, generuje się samo, spontanicznie;)

Dziekuje Wam za odpowiedzi i macie racje w tym wlasnie lezy sedno problemu i tak wlasnie mam.
Marianna bardzo dobrze to opisalas Ale jak juz to wiemy to teraz i taka mysl o dziwnosci mozna sobie wytlumaczyc dosc prosto bo jak tego nie zrobimy to chyba zawsze beda nam sie takie mysli kojarzyly od razu z wariowaniem i potem byle mysl wpadnie do glowy a my myslimy o niej potem pare dni czy to bylo NORMALNE