Cześć! Mam na imię Mateusz, mam 30 lat. Mieszkam na Śląsku - w Świętochłowicach.

Jestem w trakcie walki z nerwica i (chyba) z depresją. To moje drugie starcie z tą paskudną chorobą. Od dziecka jestem nerwowy (genetyka, tata i dziadkowie byli nerwowi strasznie) no i jeszcze doszło nerwowe wychowanie (alkohol w rodzinie, stres, awantury itp.). Zawsze trzęsły mi się ręce, jąkałem się i pociłem.. odkąd tylko pamiętam.

Lęki wkradły mi się w lipcu 2021roku. Pierwszy był straszny... potem miałem slabsze ataki i postanowilem pojsc do psychiatry. Przepisal mi leki Escipram i zaczalem go brac. Przyszla poprawa potem czułem sie wyleczony. Spokoj trwał do listopada 2022r. Na silowni kiedy zaczalem dokladac ciezaru i walczyc z nim zaczely mi sie zawroty glowy, dusznosci, uczucie slabosci.. i czlowiek zaczal rozmyslac i sobie wkrecac. Doszedl jeszcze stres w pracy, problemy finansowe i nieszczesliwa milosc..

Silny atak paniki pojawil sie z poczatkiem czerwca 2023r. potem wrocil 1.5 tygodnia temu. Dzisiaj także miałem dość silny atak, ale wzialem hydroxyzyne i udalo sie go stłumić... Siedzę na L4 od trzech tygodni a od dzisiaj zaczal mi sie urlop (2 tygodnie).

Jestem zapisany za tydzien do psychatry i czekam na termin do psychologa.

Zdecydowalem sie wykupic znowu leki Escipram i mam zamiar zaczac kuracje od nowa. Ja wiem ze lęk jest irracjonalny, że nic mi sie nie stanie, że to mija, ze musze dac temu plynąć i w koncu minie, ale niekiedy napięcie jest tak silne ze i psycha siada...