dzieki. do tego odczuwam tez jakby ciezar. nic musze to jakos ogarnac

Na spacer najlepiej, wystaw się na słońce, złapiesz trochę wit. D .

Myszusia ja czasem odczuwam takie coś jakby laskotanie w klatce.Z ta niemoznascia wzięcia głębszego oddechu też czasem tak mam.Dla mnie to dalej typowe objawy nerwicy.☺

Ja mam od miesiąca (dobrego) niemożność wzięcia głębokiego oddechu, ale ja czuję ciężar i dziwne uczucie w przeponie i żołądku.

Duszność to akurat mocno niepokojący objaw. Bo o ile przy zawrotach boimy sie upadku zazwyczaj to przy dusznościach jest już to lęk o życie, no bo przecież mozemy się udusić..

Udusić się?? Układ oddechowy to ostatnia rzecz jaka by się sama z siebie zatrzymała. Spróbuj jakiś czas zaprzestać prób na siłe brania głębokiego oddechu. Dlatego, ze być może nawet nie wiesz ale brak mozliwości wzięcia głebokiego oddechu oznacza, że jest go za dużo w płucach, często przez nerwowe/lękowe oddychanie.

ja juz wiem,ze niepotrzebnie sie nakrecilam,bo ciagle jestem spieta a do tego jak siedze przed kompem to w niezbyt odpowiedniej pozycji wiec tez wszystko napinam i naciagam. niemniej jednak dziekuje Ludziki za wsparcie

Cześć.
Czy jak budzicie się rano to macie takie w sobie... nieopisane napięcie? Jak przed jakimś ważnym egzaminem?

natuth pisze:Cześć.
Czy jak budzicie się rano to macie takie w sobie... nieopisane napięcie? Jak przed jakimś ważnym egzaminem?

Teraz miewam to rzadziej ale jak nerwice mialam bardzo rozkrecona to z takim uczuciem budziłam się codziennie przez długi okres czasu.

Właśnie u mnie to napięcie zniknęło na jakiś okres czasu, tzn na kilka dni a potem znów się pojawiło. Dostrzegam plusy, ponieważ wcześniej mogłam spać tylko do 6. Teraz śpię spokojnie do 8, nawet do 9 a zdarza się że wstaję o 11 jak kiedyś Coraz częściej się uśmiecham, nie jestem aż tak smutna, mimo że zmęczenie daje o sobie znać cały czas No i może głupio tu pisać, ale uczucie podniecenia wróciło, tzn był tzw 'błysk' Zmieniłam taktykę, mimo że już nie chcę z tego wyjść tak bardzo jak 3 miesiące temu, to nie odpuszczam i się nie poddaje. Wtedy mimo że bardzo chciałam to dawałam robić nerwicy co chcę. NIE MA TAK

Widzisz, wszystko przychodzi z czasem. Na im więcej lęków się wypniesz w tym większej ilości okazji stan emocjonalny ogarnia, że nie ma zagrożenia i natręty już nie są tak intensywne.

Tylko najgorsze jest to, że przychodzą nowe i straszą okropnie jak tamte, i znów ta sama jazda i to samo radzenie sobie z tym. Może jak już wszystko przerobie, to będzie w koncu dobrze

Hej a ja mam pytanie. Ma ktos z Was chorobliwy lek przed smiercia ?mam ostatnio takie cos... mojego tate cos boli i ja wyobrazam sobie juz zw to cos zlego... i nachodza mnie takie mysli straszne i wgl ze jakby sie komua cos stalo to ze ja nie cos teho psychicznie i non stop mysle ze cos sie zlego tacie dzieje :-/ nie wiem jak sobie z tym poradzic

Olewać. Myślami nie spowodujesz ze ktoś nie umrze jeśli tak "ma zapisane". Każdy kiedyś umrze. Nie lepiej sie cieszyć ze teraz żyje?

Dokładnie tak jak mówi tojajestem. To jest natręt, trzeba pogodzić się z tym że taka sytuacja bedzie miala miejsce, ale kiedy to nikt tego nie wie.

Co do natuth to musisz cały czas akceptować lęk, a zobaczysz, że z czasem ładunek będzie co raz słabszy tych myśli.
Weź też pod uwagę, że nerwica bierze na warsztat co na czym nam najbardziej zależy stąd strach.

Siemano .. Mimo, ze jestem juz w miare doswiadczony, bo z nerwicą walczę już okolo 1,5 roku to daje sie robić jak młody .. Wlasciwie czuje sie prawie pewien ze mam depresje. Ciagle mysle i w sumie odczuwam, ze nie moge sie cieszyc z niczego, poprzez anhedonie, a co za tym idzie zycie mnie nie cieszy i pewne walne samoboje, to wszystko powoduje lęk, bo wiadomo ze nie dopuszczam do siebie w 100 % faktu, ze to jest nerwica. Po wczorajszej rozmowie z jednym gosciem, a konkretniej taksówkarzem, któremu postanowilem sie zwierzyc juz kompletnie odleciałem. Jak mu powiedzialem, ze lekarz stwierdzil mi dwa razy albo i wiecej ze nie mam depresji, ze sobie ją wkrecam, to sie tylko zasmial i powiedzial, ze powiedzialby mi cos, ale nie moze .. jakby chciał powiedziec, ze mówią tak bo muszą ... Niby tak cwaniaczyl, ale jak mu mowilem o natrętach i natrętami o depresji to odpowiadal, tak jakby to byly realne kwestie, czyli chcialbym sie zabic i mial tą depresje, bo pytal sie dlaczego tak mam i mysle. Potem mowil, ze jestem w zamknietym schemacie w monotonii zyciowej, bo mowilem ze poza pracą i basenem to ciagle to samo. W sumie cos w tym jest, ale wiadomo jak to z pracą i dodał na koniec cytuje '' Jezeli bedziesz twil w tym schemacie to bedziesz siedział w tej depresji, musisz znalezc sobie jakies hobby''. Czyli On stwierdzil mi DEPRESJE .. Ja przeciez mam hobyy, kocham sport, tylko obecnie nie odczuwam z nim takiej przyjemnosci po przez anhedonie .. Doradzcie, pomozcie cos bo na prawdę jestem w takim zagubionym labiryncie i nie wiem co mam zrobic juz .