Masz wątpliwości dotyczace objawów? Omawiamy je, opisujemy

Polly · 21 czerwca 2024, o 22:24

nerwicalekowa pisze: ↑
21 czerwca 2024, o 20:47
Mial ktos nerwobole w podobny sposob-
Mam schize na temat pach(bo znalelzi mi dwa male powiekszone 12mm) i teraz o nich mysle to co chwile cos mi tam pulsuje, cos ukluje, cos przeskoczy.
Czy to normalne w nerwicy?

12mm to mały pikuś poczekaj aż będą miały 24 albo 36mm wtedy dopiero się zacznie.
Tak naprawdę to weź już przestań z tymi węzłami. Już ci tylu odpowiadało łącznie z lekarzami a ty ciągle swoje. Nie wiem co chcesz by ci ktoś napisał. Może po prostu zajmij się czymś bardziej życiowym niż próby zwracania na siebie uwagi. Przecież nie ma tu lekarzy. Już nikt ci bardziej nic nie napiszę w tym temacie.
Idź na jakiś tęczowy marsz czy coś, wykrzycz się, poskacz na trampolinie albo kup sobie rolki i naucz się czegoś nowego. Pomaga na 100%. Tylko wiesz trzeba podnieść 4 litery a nie niuńciać tu na forum.

nerwicalekowa · 22 czerwca 2024, o 10:21

Po prostu pytam bo cos nowego mi sie pojawilo w nerwicy- takie nerwobole wlasnie w miejsach gdzie o nich mysle, to juz nie kwestia wezlow tylko takich nerwow.
Ale jak nie mysle o tych pachach to nic nie ma nerwowego

Wiśniaaa · 22 czerwca 2024, o 10:58

cześć wszystkim! Żyje z zaburzeniem już 2 lata i próbuje świadomego odburzania, jednak mam pewien problem. Moją zmorą są objawy z układu pokarmowego, głównie czuje ciągły ścisk w żołądku, co za tym idzie, mam dosyć duży problem z jedzeniem czegokolwiek, jak przychodzi pora jedzenia to pojawia się dużo natrętnych myśli że nie ma sensu jeść, bo zacznę wymiotować, będę mieć odruchy wymiotne, a potem że wpadnę w anoreksję, itd itp. Próbuje prowadzić dialog z nimi, jednak w żaden sposób nie umiem sobie przeprogramować tego myślenia, nie umiem znaleźć sposobu na wyśmianie tych myśli i objawów... Czy jakas dobra odburzona duszyczka byłaby w stanie doradzić jak mogę sobie z tym pomóc?

Polly · 22 czerwca 2024, o 13:30

Wiśniaaa pisze: ↑
22 czerwca 2024, o 10:58
cześć wszystkim! Żyje z zaburzeniem już 2 lata i próbuje świadomego odburzania, jednak mam pewien problem. Moją zmorą są objawy z układu pokarmowego, głównie czuje ciągły ścisk w żołądku, co za tym idzie, mam dosyć duży problem z jedzeniem czegokolwiek, jak przychodzi pora jedzenia to pojawia się dużo natrętnych myśli że nie ma sensu jeść, bo zacznę wymiotować, będę mieć odruchy wymiotne, a potem że wpadnę w anoreksję, itd itp. Próbuje prowadzić dialog z nimi, jednak w żaden sposób nie umiem sobie przeprogramować tego myślenia, nie umiem znaleźć sposobu na wyśmianie tych myśli i objawów... Czy jakas dobra odburzona duszyczka byłaby w stanie doradzić jak mogę sobie z tym pomóc?

Znajdź sobie jakieś pochłaniające zajęcie, zmęcz się zdrowo, wywołaj normalny zdrowy głód w organizmie i postaraj się wpadać po jedzenie jak po przysłowiowy ogień.
Ciału odwala z monotonii codziennych bodźców. Jak siedzisz i czekasz na objawy to je masz. Może jaja nie urodzisz ale chore lękowe myśli już tak. Szukaj nowych wrażeń by układ nerwowy miał nowe wyzwania i to globalnie. Idź na siłkę trampoliny naucz się jeździć na rolkach zaangażujesz w to całe ciało i myśli a rzeka chorej energii popłynie swoim korytem i nie będzie wylewać się na boki. Dodatkowo poprawiasz poziom serotoniny i dopaminy. Ruch ruch i jeszcze raz ruch. Tak działa nerwica a zrozumienie emocji jako e- motion jest bardzo pomocne i skuteczne. Ciało chce nowego extremum a nie stagnacji.

moho · 22 czerwca 2024, o 13:32

Polly pisze: ↑
22 czerwca 2024, o 13:30

Wiśniaaa pisze: ↑
22 czerwca 2024, o 10:58
cześć wszystkim! Żyje z zaburzeniem już 2 lata i próbuje świadomego odburzania, jednak mam pewien problem. Moją zmorą są objawy z układu pokarmowego, głównie czuje ciągły ścisk w żołądku, co za tym idzie, mam dosyć duży problem z jedzeniem czegokolwiek, jak przychodzi pora jedzenia to pojawia się dużo natrętnych myśli że nie ma sensu jeść, bo zacznę wymiotować, będę mieć odruchy wymiotne, a potem że wpadnę w anoreksję, itd itp. Próbuje prowadzić dialog z nimi, jednak w żaden sposób nie umiem sobie przeprogramować tego myślenia, nie umiem znaleźć sposobu na wyśmianie tych myśli i objawów... Czy jakas dobra odburzona duszyczka byłaby w stanie doradzić jak mogę sobie z tym pomóc?
Znajdź sobie jakieś pochłaniające zajęcie, zmęcz się zdrowo, wywołaj normalny zdrowy głód w organizmie i postaraj się wpadać po jedzenie jak po przysłowiowy ogień.
Ciału odwala z monotonii codziennych bodźców. Jak siedzisz i czekasz na objawy to je masz. Może jaja nie urodzisz ale chore lękowe myśli już tak. Szukaj nowych wrażeń by układ nerwowy miał nowe wyzwania i to globalnie. Idź na siłkę trampoliny naucz się jeździć na rolkach zaangażujesz w to całe ciało i myśli a rzeka chorej energii popłynie swoim korytem i nie będzie wylewać się na boki. Dodatkowo poprawiasz poziom serotoniny i dopaminy. Ruch ruch i jeszcze raz ruch. Tak działa nerwica a zrozumienie emocji jako e- motion jest bardzo pomocne i skuteczne. Ciało chce nowego extremum a nie stagnacji.

terapeuta :3

anita _d · 28 czerwca 2024, o 10:19

Wiśniaaa pisze: ↑
22 czerwca 2024, o 10:58
cześć wszystkim! Żyje z zaburzeniem już 2 lata i próbuje świadomego odburzania, jednak mam pewien problem. Moją zmorą są objawy z układu pokarmowego, głównie czuje ciągły ścisk w żołądku, co za tym idzie, mam dosyć duży problem z jedzeniem czegokolwiek, jak przychodzi pora jedzenia to pojawia się dużo natrętnych myśli że nie ma sensu jeść, bo zacznę wymiotować, będę mieć odruchy wymiotne, a potem że wpadnę w anoreksję, itd itp. Próbuje prowadzić dialog z nimi, jednak w żaden sposób nie umiem sobie przeprogramować tego myślenia, nie umiem znaleźć sposobu na wyśmianie tych myśli i objawów... Czy jakas dobra odburzona duszyczka byłaby w stanie doradzić jak mogę sobie z tym pomóc?

Najłatwiej przeprogramować myślenie na psychoterapii. Samemu trudniej.
Ja rozbijam negatywne myśli logiką. Jasne, że łatwo nie jest.
Czy kiedykolwiek zwymiotowałeś? Bo to może być lęk przed czymś, co nigdy się nie wydarzy. (Posłuchaj o ryzykowaniu w nerwicy z nagrań Divina i Victora). Może masz stres po jednej sytuacji z przeszłości, kiedy zwymiotowałeś i ktoś cię skrzyczał. Może ktoś cię straszył w dzieciństwie, że dostaniesz anoreksji, jeśli nie będziesz jadł.

Jakie jest prawdopodobieństwo, że zwymiotujesz po jedzeniu? Bardzo małe. A nawet jeśli, nic strasznego się nie stanie. Niemowlęta często wymiotują po posiłkach (ulewa im się) i zobacz, jakie są pulchne. Ludzie wymiotują po imprezach.
W anoreksję nie tak łatwo wpaść. Wiele osób męczy się, żeby schudnąć.
Wersja hard: iść na żywioł i celowo próbować prowokować wymioty w czasie jedzenia.

Kokos97 · 28 czerwca 2024, o 16:16

Cześć, czy ktoś z Was miał objawy skórne?

Moim problemem są odczucia kłucia/pieczenia/wbijania igieł/uczucia jakby coś po mnie chodziło. Nie jest to typowe swędzenie, które zmusza do drapania (czasem pojawia się chęć „strząśnięcia” czegoś ze skóry). Odczucia są kilkusekundowe, znikają i pojawiają się po chwili w innym miejscu na ciele. Nie pojawiają się w nocy. Dodatkowo zauważyłam na skórze malutkie czerwone kropki, które są zauważalne po dokładniejszym przyjrzeniu się i przypominają nakłucia igłą.

Dodam, że te objawy pojawiły się odkąd zaczęłam obawiać się chłoniaka (po tym jak w styczniu wyczułam węzeł chłonny). Teoretycznie kilku lekarzy stwierdziło, że węzły są odczynowe, a po czerwcowym usg zostały ocenione jako normalne i zmniejszyły się od pierwszego usg (mają prawidłowe cechy, są do 4mm w osi krótkiej). Przez stres spowodowany węzłami miałam też ból pod pachami, który minął jak tylko zrobiłam usg piersi i węzłów i wszystko okazało się ok. Miałam też robioną 3 razy morfologię, (styczeń, marzec, maj) wyniki były w normie, chociaż z każdym badaniem zmniejszała się trochę ilość neutrofili. Wydaje mi się, że gdyby była to białaczka to od stycznia wyniki byłyby bardziej zaburzone…

Obiecałam sobie, że jeśli usg wyjdzie dobrze to dam sobie na jakiś czas spokój z badaniami. Zastanawiam się czy te odczucia skórne faktycznie mogą być związane ze stresem, czy może jednak powinnam szukać dalej?

freaky man · 28 czerwca 2024, o 17:41

Kokos97 pisze: ↑
28 czerwca 2024, o 16:16
Cześć, czy ktoś z Was miał objawy skórne?

Moim problemem są odczucia kłucia/pieczenia/wbijania igieł/uczucia jakby coś po mnie chodziło. Nie jest to typowe swędzenie, które zmusza do drapania (czasem pojawia się chęć „strząśnięcia” czegoś ze skóry). Odczucia są kilkusekundowe, znikają i pojawiają się po chwili w innym miejscu na ciele. Nie pojawiają się w nocy. Dodatkowo zauważyłam na skórze malutkie czerwone kropki, które są zauważalne po dokładniejszym przyjrzeniu się i przypominają nakłucia igłą.

Dodam, że te objawy pojawiły się odkąd zaczęłam obawiać się chłoniaka (po tym jak w styczniu wyczułam węzeł chłonny). Teoretycznie kilku lekarzy stwierdziło, że węzły są odczynowe, a po czerwcowym usg zostały ocenione jako normalne i zmniejszyły się od pierwszego usg (mają prawidłowe cechy, są do 4mm w osi krótkiej). Przez stres spowodowany węzłami miałam też ból pod pachami, który minął jak tylko zrobiłam usg piersi i węzłów i wszystko okazało się ok. Miałam też robioną 3 razy morfologię, (styczeń, marzec, maj) wyniki były w normie, chociaż z każdym badaniem zmniejszała się trochę ilość neutrofili. Wydaje mi się, że gdyby była to białaczka to od stycznia wyniki byłyby bardziej zaburzone…

Obiecałam sobie, że jeśli usg wyjdzie dobrze to dam sobie na jakiś czas spokój z badaniami. Zastanawiam się czy te odczucia skórne faktycznie mogą być związane ze stresem, czy może jednak powinnam szukać dalej?

Jak najbardziej może to być ze stresu. Teraz to mnie nic już nie zdziwi, ja ze skórnych miałem plamy na ciele ze stresu. Co do neutrofili, niski poziom wskazuje na osłabienie organizmu, tutaj warto zadbać o dietę i sen. Te odczucia konsultowałaś z lekarzem? Czasem warto dla własnego spokoju, może by ci polecił jakieś suplementy czy coś.

Polly · 28 czerwca 2024, o 20:35

Kokos97 pisze: ↑
28 czerwca 2024, o 16:16
Cześć, czy ktoś z Was miał objawy skórne?

Cześć, to z pewnością ze stresu. Pogłębiła ci się wrażliwość na bodźce czuciowe, czekasz, nasłuchujesz aż coś wyczujesz. To samo wrażenie występuje po chodzeniu po krzakach i lesie gdzie później masz wrażenie, że coś chodzi skórze. Normalnie to przechodzi ale na początku zaburzenia nasila się i trwa przewlekle. Jak się w to wkrecisz to pójdzie w stronę nerwicy. Ja miałem odczucia jakby włos leżał na twarzy czy szyi oczywiście tam go nie było. Potem pojawił się nowy objaw - wrażenie naelektryzowanej skóry. Potem poszło na resztę ciała i nerwica rozbujała się na dobre i całe spektrum różnych opisywanych tu objawów.

nerwicalekowa · 30 czerwca 2024, o 11:23

Kokos97 pisze: ↑
28 czerwca 2024, o 16:16
Cześć, czy ktoś z Was miał objawy skórne?

Moim problemem są odczucia kłucia/pieczenia/wbijania igieł/uczucia jakby coś po mnie chodziło. Nie jest to typowe swędzenie, które zmusza do drapania (czasem pojawia się chęć „strząśnięcia” czegoś ze skóry). Odczucia są kilkusekundowe, znikają i pojawiają się po chwili w innym miejscu na ciele. Nie pojawiają się w nocy. Dodatkowo zauważyłam na skórze malutkie czerwone kropki, które są zauważalne po dokładniejszym przyjrzeniu się i przypominają nakłucia igłą.

Dodam, że te objawy pojawiły się odkąd zaczęłam obawiać się chłoniaka (po tym jak w styczniu wyczułam węzeł chłonny). Teoretycznie kilku lekarzy stwierdziło, że węzły są odczynowe, a po czerwcowym usg zostały ocenione jako normalne i zmniejszyły się od pierwszego usg (mają prawidłowe cechy, są do 4mm w osi krótkiej). Przez stres spowodowany węzłami miałam też ból pod pachami, który minął jak tylko zrobiłam usg piersi i węzłów i wszystko okazało się ok. Miałam też robioną 3 razy morfologię, (styczeń, marzec, maj) wyniki były w normie, chociaż z każdym badaniem zmniejszała się trochę ilość neutrofili. Wydaje mi się, że gdyby była to białaczka to od stycznia wyniki byłyby bardziej zaburzone…

Obiecałam sobie, że jeśli usg wyjdzie dobrze to dam sobie na jakiś czas spokój z badaniami. Zastanawiam się czy te odczucia skórne faktycznie mogą być związane ze stresem, czy może jednak powinnam szukać dalej?

Witaj w grupie powiekszonych wezlow. U mnie tez sie to zaczelo od wezlow. Tez mnie skora swedzi akurat tam gdzie mysle, ze sa wezly ale nie drapie.
Ogolnie u mnie od 5 miesiecy jazdy z wezlami plus symetria sa. Generalnie jest lepiej, bo juz nie macam ich ciagle i nie chodze do lekarzy.
Mnie potrafi wszystko nakrecic- tluszcz na udach, lydkach, pryszcze, pot. Wszystko.
Nerwica to szmata i ona tak nam w glowie robi.
A w osi dlugiej ile one maja- te wezly?

Murzyn1996 · 1 lipca 2024, o 12:39

Witam, mam 28 lat i jestem mamą trzech córek. Ostatni poród 7 tygodni temu.
Przed ciążą leczyłam się na zaburzenia lękowe- wmawiałam sobie choroby.
Teraz po ciąży wróciło ze zdwojoną siłą, zaczęło się od tego, że w zeszłą niedzielę nagle zrobiło mi się słabo i cała spirala się nakręciła, że mam guza mózgu itd. Tak sobie wmawiałam objawy że codziennie kręci mi się w głowie, boję się ze zemdleje, mam ataki paniki.
Byłam też u psychiatry, dostałam lek Asentra po pół tabletki dziennie, ale to dopiero 5 dzień brania leku.
Ja po prostu tak bardzo się boję że mi się coś stanie, że zachoruje, że będę musiała jechać do szpitala i że zemdleje.
Parę dni temu byłam u cioci i też była zestresowana i zrobiło mi się słabo, dziś jak do niej pojechałam to byłam znowu w takim stresie, że aż piekły mnie mięśnie i miałam szum w uszach. I od razu panika że to guz mózgu.
Jestem wykończona tymi myślami

infekcjaduszy · 1 lipca 2024, o 19:39

Czy ktoś miał może takie epizody, że go zakłuło i zapiekło mocno po lewej stronie jak serce? Tak serio mocno jakby czymś przypaliło i to 2 sekundy i znikło. Echo było i ekg. Mam też dodatkowe uderzenie mocniejsze czasem jakby kopło coś, albo przytyka mnie w gardle i klatce na sekundę takie nieprzyjemne. W nocy jak kładę się spać, to spawdzam sobie puls i jest tak że przez 2/4 minuty nierówno bije - że jest taka przerwa jakby sekundowa i potem za jakiś czas po iluś tam razach znowu normalnie... EH Miał ktoś tak? Wtedy akurat nic nie czuję ani nic. Już zachodzę w głowę.

Paula001 · 3 lipca 2024, o 22:07

Hej czy miał ktoś z was osłabienie jednej nogi ?
Mam wrażenie, że moja stopa nie ma mięśni i gdy chodzę to dosłownie nie jestem w stanie jej podnieść.Mialam robiony tomograf, bo oczywiście odrazu poleciałam do lekarza.Wczesniej miałam napięta prawą stronę ciała i drżenie, a teraz nie mam siły w prawej stopie, ja zwariuję, oczywiście już jestem przekonana, że wyląduje na wózku.Jestem przerażona.Przez jakiś czas brałam baclofen właśnie na te napięte mięśnie.Moze uszkodziłam sobie rdzeń kręgowy?Nie mam pojęcia co robić.Czy w tomografie by coś wyszło ? Dosłownie gdy chodzę moja stopa jest jak by wiotka

Mroczna.Krolowa · 4 lipca 2024, o 11:50

Paula001 pisze: ↑
3 lipca 2024, o 22:07
Hej czy miał ktoś z was osłabienie jednej nogi ?
Mam wrażenie, że moja stopa nie ma mięśni i gdy chodzę to dosłownie nie jestem w stanie jej podnieść.Mialam robiony tomograf, bo oczywiście odrazu poleciałam do lekarza.Wczesniej miałam napięta prawą stronę ciała i drżenie, a teraz nie mam siły w prawej stopie, ja zwariuję, oczywiście już jestem przekonana, że wyląduje na wózku.Jestem przerażona.Przez jakiś czas brałam baclofen właśnie na te napięte mięśnie.Moze uszkodziłam sobie rdzeń kręgowy?Nie mam pojęcia co robić.Czy w tomografie by coś wyszło ? Dosłownie gdy chodzę moja stopa jest jak by wiotka

Jeśli to jest prawdziwa wiotkość a nie wyobraźnia to do neurologa plus EMG. Natomiast czy faktycznie nie możesz chodzić, stać na palcach, piętach czy tylko masz nerwicowe wyobrażenia że nie masz siły w stopie?

Mroczna.Krolowa · 4 lipca 2024, o 11:51

Mroczna.Krolowa pisze: ↑
4 lipca 2024, o 11:50

Paula001 pisze: ↑
3 lipca 2024, o 22:07
Hej czy miał ktoś z was osłabienie jednej nogi ?
Mam wrażenie, że moja stopa nie ma mięśni i gdy chodzę to dosłownie nie jestem w stanie jej podnieść.Mialam robiony tomograf, bo oczywiście odrazu poleciałam do lekarza.Wczesniej miałam napięta prawą stronę ciała i drżenie, a teraz nie mam siły w prawej stopie, ja zwariuję, oczywiście już jestem przekonana, że wyląduje na wózku.Jestem przerażona.Przez jakiś czas brałam baclofen właśnie na te napięte mięśnie.Moze uszkodziłam sobie rdzeń kręgowy?Nie mam pojęcia co robić.Czy w tomografie by coś wyszło ? Dosłownie gdy chodzę moja stopa jest jak by wiotka
Jeśli to jest prawdziwa wiotkość a nie wyobraźnia to do neurologa plus EMG. Natomiast czy faktycznie nie możesz chodzić, stać na palcach, piętach czy tylko masz nerwicowe wyobrażenia że nie masz siły w stopie? Jak wkrecalam sobie SLA to mogą w kolanie uginała się kiedy szłam, ale szłam i to był znak że to mój mózg tylko tworzy objaw.