Właśnie nie zrobiłam ani spirometrii ani echo serca i nawet nie tyle co typowe dusznosi co dyskomfort w oddychaniu pełna piersią (uciski i bóle to wiadomo że od zaburzenia jest )plus ten nos taki nie drożny . Chciałbym żeby ktoś napisał jak wyglądają takie typowe nerwicowe somaty od steony serca i układu oddechowego bez lęku

jezuuu... nie moge juz wytrzymac, to chyba jeden z gorszych somatow... zazwyczaj pojawia sie w slabszym okresie, i mnie doprowadza do szalu, bo zwyczajnie ciezko go olac. Chodzi o takie okropne napiecie jakby podlaczylo mnie pod prad, glownie w nogach. Najchetniej bym sobie je upier*iła zeby tylko tego nie czuc... czesto ten objaw jest ze mna, ale atakuje glownie kiedy jestem w spoczynku, np kiedy przed spaniem juz leze, jeszcze przegladam cos na laptopie, albo leze na kanapie i chce cos obejrzec w tv... no zwariuje chyba!!! objaw bardzo sie nasilil odkad zmniejszam tabletki, tj jakies 6 mcy i nie przechodzi, a wlasciwie to mam wrazenie sie nasila z czasem. Jedyne co daje jakas ulge, to ruch, no ale qrv nie mozna tez byc non stop w ruchu (

Julcia66 pisze: ↑

21 lutego 2019, o 11:04

Nerwica może dawać sonaty ciągle nie napadowo np duszności kołatanie serca i niepokój?.Mam Ostre zapalenie zatok nos słabo po antybiotyku się odtyka więc dodatkowy problem ale od kilku dni mam duszności ciągle ustępują samoistnie ale nie wiem sama o co chodzi i jak sobie radzić z tym stanem

Julcia jak najbardziej możesz oczywscie miec to od nerwicy ale równie dobrze od zatok. Ja od października się męczę bralam nawet steryd do nosa ale pomógł na chwilę. Mnie laryngolog powiedział że od zatkanych zatok jest zle dotleniony mózg więc zawroty glowy, krew oczywiście tez gorzej krąży i dlatego tez jest takie samopoczucie w nocy budzi mnie bezdech bo nie mogę oddychać przez nos. Ja jak mialam kilka dni lepszych z zatokami to i samopoczucie lepsze. Ale te cholerne zatoki ciagle wracają a z nimi zle samopoczucie, złość, zmęczenie, i cala masa innych dolegliwości,najchętniej nie wstawalabyk z łóżka, nic nie robiła a tu maluchem dwuletnim trzeba sie zająć i czuję się podle bo nie mam orzez to ochoty się dzieckiem zajmowac . Stosujesz jakies krople do nosa? Ja uzywalam dosc dlugo surfarinol i przeczytałam w ulotce ze przedawkowanie objawia się m.in wysokim ciśnieniem, zawrotami glowy i kolataniem serca. Jak cos stosujesz to moze tez jakis efekt uboczny leków?

Madnessia pisze: ↑

26 marca 2019, o 23:56

jezuuu... nie moge juz wytrzymac, to chyba jeden z gorszych somatow... zazwyczaj pojawia sie w slabszym okresie, i mnie doprowadza do szalu, bo zwyczajnie ciezko go olac. Chodzi o takie okropne napiecie jakby podlaczylo mnie pod prad, glownie w nogach. Najchetniej bym sobie je upier*iła zeby tylko tego nie czuc... czesto ten objaw jest ze mna, ale atakuje glownie kiedy jestem w spoczynku, np kiedy przed spaniem juz leze, jeszcze przegladam cos na laptopie, albo leze na kanapie i chce cos obejrzec w tv... no zwariuje chyba!!! objaw bardzo sie nasilil odkad zmniejszam tabletki, tj jakies 6 mcy i nie przechodzi, a wlasciwie to mam wrazenie sie nasila z czasem. Jedyne co daje jakas ulge, to ruch, no ale qrv nie mozna tez byc non stop w ruchu (

O rany! Jeszcze parę miesięcy temu miałam to samo, pamiętam, że rękami lapalam nogi i próbowałam uspokoić. Rozumiem Cię, bo to był kosmos!. Nogi pod kołdrą mi tańczyły dosłownie. Dzieje się tak zawsze w stanach dużego napięcia. Zmniejszanie lekow może mieć tutaj znaczenie. Co bierzesz i jak długo? Spróbuj kąpieli w magnezie, powinny trochę poluzowac mięśnie. Jeszcze jest coś takiego jak treningi TRE na napięcie nerwowe i emocjonalne. Brzmi trochę jak czarna magia, ale działa. Ja mialam jeszcze masaże i akupunktura. Wszystko jednak systematycznie i po pewnym czasie. Wiadomo jednak, że najważniejsza akceptacja, ale sami wiemy jak to z nią jest, jak somaty wkurzaja na maksa.

Coraz rzadziej tu zaglądam, bo ostatnio moje komórki zregenerowały się i jeśli czasem dopada mnie coś nerwicowego, to zawsze jest to bardzo lekkie i szybko przemija. Najgorzej czuje się w domu, bo mieszkam sama i to w takiej okolicy, że z każdej strony mam głucha ciszę, jakbym była zamknięta w kuli zbudowanej z grubego dźwiękoszczelne go szkła.

Urzula pisze: ↑

27 marca 2019, o 20:54

Coraz rzadziej tu zaglądam, bo ostatnio moje komórki zregenerowały się i jeśli czasem dopada mnie coś nerwicowego, to zawsze jest to bardzo lekkie i szybko przemija. Najgorzej czuje się w domu, bo mieszkam sama i to w takiej okolicy, że z każdej strony mam głucha ciszę, jakbym była zamknięta w kuli zbudowanej z grubego dźwiękoszczelne go szkła.

Mam to samo, tyle że ja cały czas siedzę w domu z dzieckiem bo nie pracuje a ta cisza w tej pipidowie mnie dobija.. I nie wiem jak sobie z tym radzic

zagrody123456 pisze: ↑

27 marca 2019, o 21:01

Urzula pisze: ↑

27 marca 2019, o 20:54

Coraz rzadziej tu zaglądam, bo ostatnio moje komórki zregenerowały się i jeśli czasem dopada mnie coś nerwicowego, to zawsze jest to bardzo lekkie i szybko przemija. Najgorzej czuje się w domu, bo mieszkam sama i to w takiej okolicy, że z każdej strony mam głucha ciszę, jakbym była zamknięta w kuli zbudowanej z grubego dźwiękoszczelne go szkła.

Mam to samo, tyle że ja cały czas siedzę w domu z dzieckiem bo nie pracuje a ta cisza w tej pipidowie mnie dobija.. I nie wiem jak sobie z tym radzic

Może odpal jakieś radio czy coś?

Ile bym dał za długą cisze, doceńcie to co macie,ze możecie posłuchać ptaków albo tej ciszy ,a nie samochodów czy pijanych buraków pod oknem.

zdravko pisze: ↑

27 marca 2019, o 21:30

Ile bym dał za długą cisze, doceńcie to co macie,ze możecie posłuchać ptaków albo tej ciszy ,a nie samochodów czy pijanych buraków pod oknem.

Dokładnie! na wsi można się wyciszyć i zrelaksować,nie ma tego pędu,hałasu,smrodu spalin,wyścigu szczurów,korków,bieganiny,co ja bym dała za życie na łonie natury

SasankaLesna pisze: ↑

27 marca 2019, o 19:51

Madnessia pisze: ↑

26 marca 2019, o 23:56

jezuuu... nie moge juz wytrzymac, to chyba jeden z gorszych somatow... zazwyczaj pojawia sie w slabszym okresie, i mnie doprowadza do szalu, bo zwyczajnie ciezko go olac. Chodzi o takie okropne napiecie jakby podlaczylo mnie pod prad, glownie w nogach. Najchetniej bym sobie je upier*iła zeby tylko tego nie czuc... czesto ten objaw jest ze mna, ale atakuje glownie kiedy jestem w spoczynku, np kiedy przed spaniem juz leze, jeszcze przegladam cos na laptopie, albo leze na kanapie i chce cos obejrzec w tv... no zwariuje chyba!!! objaw bardzo sie nasilil odkad zmniejszam tabletki, tj jakies 6 mcy i nie przechodzi, a wlasciwie to mam wrazenie sie nasila z czasem. Jedyne co daje jakas ulge, to ruch, no ale qrv nie mozna tez byc non stop w ruchu (

O rany! Jeszcze parę miesięcy temu miałam to samo, pamiętam, że rękami lapalam nogi i próbowałam uspokoić. Rozumiem Cię, bo to był kosmos!. Nogi pod kołdrą mi tańczyły dosłownie. Dzieje się tak zawsze w stanach dużego napięcia. Zmniejszanie lekow może mieć tutaj znaczenie. Co bierzesz i jak długo? Spróbuj kąpieli w magnezie, powinny trochę poluzowac mięśnie. Jeszcze jest coś takiego jak treningi TRE na napięcie nerwowe i emocjonalne. Brzmi trochę jak czarna magia, ale działa. Ja mialam jeszcze masaże i akupunktura. Wszystko jednak systematycznie i po pewnym czasie. Wiadomo jednak, że najważniejsza akceptacja, ale sami wiemy jak to z nią jest, jak somaty wkurzaja na maksa.

hej

9 lat sertraliny a od ponad 2 lat escitalopram, od wrzesnia juz jestem ponizej dawki terapeutycznej. Schodzilam bardzo wolno ale to mnie nie uchronilo od akatyzji (bo tak to sie tez nazywa). Tak wiec mozg byl bomardowany chemia ponad dekade. I regeracja po tak dlugim czasie heh moze zajac lata (LATA!) bo wyweszylam temat, choc lekarz ci tego nie powie - gowno wiedza w tym temacie. A tymczasem nerwica na full, objawy o jakich mi sie nawet nie snilo przywalily

Celine Marie pisze: ↑

27 marca 2019, o 22:26

zdravko pisze: ↑

27 marca 2019, o 21:30

Ile bym dał za długą cisze, doceńcie to co macie,ze możecie posłuchać ptaków albo tej ciszy ,a nie samochodów czy pijanych buraków pod oknem.

Dokładnie! na wsi można się wyciszyć i zrelaksować,nie ma tego pędu,hałasu,smrodu spalin,wyścigu szczurów,korków,bieganiny,co ja bym dała za życie na łonie natury

No nie dokładnie tak jest.. Przynajmniej nie dla ludzi z nerwicami bo wydawało by się że powinieneś się wyciszyć a tu bardziej się nakręcasz i wchodzisz w analizy lękowe bo nic się nie dzieje.. I czytalam w dobrej książce o nerwicy że właśnie urlop w ciszy i odosobnieniu źle wpływa na nerwice

zdravko pisze: ↑

27 marca 2019, o 21:30

Ile bym dał za długą cisze, doceńcie to co macie,ze możecie posłuchać ptaków albo tej ciszy ,a nie samochodów czy pijanych buraków pod oknem.

Oj też bardzo chętnie zamieszkałabym na takim odludziu. Zamaist tego mieszkam w centrum duzego miasta, wychodzę z domu to zaraz halas, zgiełk, tramwaje, malo zieleni owszem mam blisko park ale tam zawsze sporo pijaczkow wiec samej z dziekciem pojsc to tak slabo trochę. Kiedyś we wakacje jezdzilam nad dzialke do domku nad jeziorem. Uwielbiam tak sobie rani wyjść na ganek z kawka w ręku, ptaszki śpiewające, ten zapach lasu o rany rozmarzylam się.
Ps. Fakt nie byłam wtedy w nerwicy więc może teraz byłoby inaczej.. W domu teraz zawsze musi mi grac tv albo muzyka chyba żeby za dużo nie baniowac więc pewnie cos w tym jest ze w nerwicy takie odludzie wcale nie jest dobre

Nie mieszkam na wsi, tylko w średniej wielkości mieście, jednak w takiej dzielnicy, że panuje tu straszna cisza. Na dodatek w bloku, w którym mieszkam, a szczególnie w mojej bramie mieszkają praktycznie sami emeryci, zero dzieci, chyba że czasem jakiś wnuczek odwiedzi bacie i dziadka, zero psa, tylko cisza. Ostatnio zakładali kafelki na schodach i wyobraźcie sobie, że nawet ten kafelkarz śmiał się, że w takiej bramie, to on mógłyby pracować, bo rzadko ktoś chodził po schodach, nikt nie rozwalal mu roboty.
Włączam telewizor, chcąc nie chcąc, bo nie uznaje wiadomości w mediach głównego ścieku, włączam na inne kanały, żeby zagłuszyć ciszę i nie wsłuchiwać się w siebie, co mnie aktualnie boli albo gdzie mnie ściska lub strzyka.

Urzula pisze: ↑

28 marca 2019, o 09:39

Nie mieszkam na wsi, tylko w średniej wielkości mieście, jednak w takiej dzielnicy, że panuje tu straszna cisza. Na dodatek w bloku, w którym mieszkam, a szczególnie w mojej bramie mieszkają praktycznie sami emeryci, zero dzieci, chyba że czasem jakiś wnuczek odwiedzi bacie i dziadka, zero psa, tylko cisza. Ostatnio zakładali kafelki na schodach i wyobraźcie sobie, że nawet ten kafelkarz śmiał się, że w takiej bramie, to on mógłyby pracować, bo rzadko ktoś chodził po schodach, nikt nie rozwalal mu roboty.
Włączam telewizor, chcąc nie chcąc, bo nie uznaje wiadomości w mediach głównego ścieku, włączam na inne kanały, żeby zagłuszyć ciszę i nie wsłuchiwać się w siebie, co mnie aktualnie boli albo gdzie mnie ściska lub strzyka.

To wyobraź sobie zlewów w tej bramie ryczących pół nocy, albo dzieci odbijające piłkę o ścianę budynku czy betonowa ulicę pod oknem ,gwarantuje Ci , że trafiłby cię szlak po 2 dniach, a pewnie bardziej po 2 godzinach.

Jak nie lubisz muzyki,to poszukaj jakiś odgłosów natury, lasu, łąk, ptaków deszczu,jest tego od cholery,ale takich fajnych nagrywanych na żywo, nieskompilowanych trudno znaleźć,był taki facet Pałczyński i zrobił płytę "Symfonia natury ",

Bo to raczej nie chodzi o to gdzie się mieszka,tylko żeby w życiu mieć cel ,żeby poprostu się nie nudzić.Gdy ja byłam w ostrym stanie nerwicowym bardzo nie lubiłam swojego domu (mieszkam na wsi)najlepiej się czułam jak gdzieś jechaliśmy z domu.Teraz już lubię być w domu ,chyba nawet wolę mieszkać na wsi niż w mieście.