Hej, opiszę jak się czuje przez ostatnie 3 dni, same samopoczucie w sobie nie jest jakieś super, ale czuje się taki zamkniety na świat i czuje, ze mam bardziej wywalone na wszystko co się wokół mnie dzieje. Czuje sie bardziej pewny siebie tak jakbym znalazł w końcu sposób myślenia jakim bym chciał myśleć. Mam bardziej wywalone. Zwracam się do mojej dziewczyny z sposób bardziej otwarty i zlewajacy jej zdanie, mniej analizuje to co pisze. Piszę to co chce i mam ochote. Gdzieś z tyłu głowy przy tym wszystkim jest taka lekka niepewność, ale nie myślę o tym. Mam większe chęci i czuje większą motywację do powrotu na siłownię, tyle, ze chęci mam zawsze, ale nie zawsze czuje się na siłach psychicznych żeby je realizować. Czuję się po prostu taki zwariowany, że mógłbym teraz chodzic i wśród znajomych robić jakieś głupie miny i wydawać dziwne dźwięki bez żadnego powodu i nie przejmować się tym co pomyślą, a mam dni że nawet nie odważyłbym się to zrobić. Takie etapy u mnie czasami występują i raz jest tak, że mam ochote coś poodwalac i sobie myślę wtedy, że wywalone w to co pomyślą inni i czuje się pewniejszy siebie, ale głównie mam takie dni, że mógłbym też to zrobić, bo racjonalnie sobie myślę, że też wywalone, ale emocjonalnie dotyka mnie to bardziej. Mam takie ostatnio 3 dni wyparcia zlych emocji i myśli. Depresji samej w sobie nie mam. Jak już to stany depresyjne spowodowane nerwica i konfliktami wewnętrznymi. Spie po 10 godzin i w ciągu dnia i tak pomimo tego uczucia jakiejś większej pewności siebie mógłbym zasnąć na stojąco tak naprawdę. Czy to są jakieś objawy hipomanii? Co do nerwowości i drażliwości to czuje jakbym miał ja mniejsza. Czuję się taki bardziej wyrozumiały i sobie myślę, że chce skupic się na sobie. I nie przejmowałbym się czymś innym, ale jestem pewny że taki sposób myślenia minie za parę dni l przez jakąś sytuację I znowu będę żyć lękami. Czy to może być jakiś chad?? Czy pp prostu jakąś poprawa samopoczucia i zwiększona pewnosc siebie spowodowana dążeniem do mojej wyobrażonej wizji siebie, kiedy byłbym szczęśliwy? Kiedy to pisze to dalej czuje jakbym był mniej empatyczny.

Wszystko to co opisujesz to nadal nerwica, masz lęk przed utratą kontroli. To żaden chad i nie hipomania. Jak się zdarzają lepsze dni to trzeba z nich korzystać, wyłączyć analizę.