Witam, ostatnio konsekwetnie zacząłem walczyć z tym wszystkim, staram się od rana nie analizować nie skanować, ale jednak czuję w podświadomości że umysł jednak nie wierzy w to że nic nam nie jest, od rana wariuje doszukuje się , staram się mówić stop i tłumaczyć to sobie to tylko zaburzenie, defensywa umysłu doszukuję się pieprzonej iluzji. Nie mogę go jakoś przekonać że na sto procent nic mi nie jest i to tylko DD. Te myśli tak zapeirdalają że są do nie okiełznania, mam to pare lat to może mam cięższe nawyki, ale proszę poratujcie jaikmiś sposobami, nie wiem czy mam z tym walczyć, czy mam zezwolić na takie myśli analizowania? Nie wiem jak go przekonać, centralnie. Czuję się jakbym go przekonywał na siłę, nie mogę go okiełznać , walka, wyjebka, kierowanie myśli na coś innego, powiem wam że ciężko mi z tym wszystkim i czuję się jak żołnierz , dajcie jakieś kozackie pomysły, bo ja jestem na froncie xD

Wiesz co mam dokladnie to samo caly dzień z tym walczę . Dzisiaj miałam wiele owodow do radości ale ciągle jednak mysle o tym najgorzej jest wieczorem .
Jak staram sie z tym walczyć ?
Mysle o czasach kiedy nie miałam tego problemu i staram sie przypomnieć sobie jak to bylo :p

To jest tylko w twojej glowie ... Wszystko.
Musisz starać sie o tym po prostu nie myśleć wyperswadować to ze swojej glowy. Lub zacząć to odbierać jako normana rzecz . Czesc twojego zycia
Jesteś taki i tyle . Inni ludzie codziennie cos robią a ty codziennie masz zaburzenia . Staraj sie z tym zyc


Powiedz mi czy twój problem jest wyłącznie psychiczny czy takze fizyczny? Bo ja osobiście mam jeszcze dziwne uczucie w glowie wiec jest bardzo ciezko :*

zalezy bardziej psychiczny objawowo i rozkminkowo snieg zmulka pytania po co to nie ma sensu dlaczego? czasami kolotanie serca, zawieszka mety oczne :d duzo wixow ogolnie . Wiem dlatego staram sie przelamac ta bariere i bede walczyl i bedzie dobrze wiem to