Witam. Chciał bym zapytać was czy macie na to jakieś sposoby lub jakieś rady jak z tym się obchodzić. Na wstępie dodam że wpadłem w zaburzenie lękowe około 9 miesiący temu. Klasycznie pojawiły się lęki, ataki paniki oraz derealizacja która sama w sobie była dla mnie najgorszym objawem wywołała ogromny lęk że wpadłem w chorobę psychiczną typu schizofrenia. Z czasem ta deralizacja zaczynała ustępować w zasadzie poprostu przestałem się na niej skupiać i myślę że w jakimś stopniu jeszcze jest ale nie stanowi to już dla mnie problemu. Zacząłem zdobywać wiedzę na temat zaburzenia(lęków, myśli itd) w dużym stopniu pomogło. Dodam tutaj że w czasie trawania zaburzenia nie ograniczałem się w żadnym stopieniu chodzi mi o to że cały czas chodziłem do pracy prowadziłem zycie towarzyskie uprawiłem jakiś sport w skrócie nie zamykałem się w domu. Mój problem polega na tym że mimo tego iż żyje normalnym życiem to moje zaburzenie nie zostaje spychane na drugi plan. Pomimo tego iż staram się zajmować czymś uwagę typu praca, wyjścia ze znajomymi czy nawet rozmowa z kimś to jednak ciągle moje myśli kręcą się wokół tych objawów nerwicowych. Większość dnia prowadzę dialog wewnętrzny o nerwicy stało się to wręcz obsesyjne. Jeżeli miał by ktoś jakieś porady bardzo był bym wdzięczny.