Witam mam 19 lat i jak się domyślacie Chyba wpadłem w to gówno d; Ogólnie jestem znaczy bylem normalnym , zabawnym i przyjmującym świat takim jaki jest CHŁOPAKIEM. Kiedyś miałem silna depresje , która trwała tak z 3 lata z przerwami od czasu do czasu wkrecalem sobie sam depresje( wracając do wspomnień). Tak już mam raczej mam słaba psychikę a na zewnątrz wydaje się twardy. Ale zawsze depresja mijała po jakimś czasie a ja czułem się normalnie; d Natomiast ostatnio przeżyłem sytuacje, która kosztowała mnie sporo nerwów, naprawdę sporo. Sytuacja miała miejsce hmmm 5 dni temu. Od tego czasu jestem jakby innym człowiekiem, czuje się jakbym był za szybą, Nie czuje Nic Strachu, Radości,Smutku,Podniecenia Zupełnie NIC! JAKBY MI KTOŚ PRZYWALIŁ W ŁEB I OBUDZIŁBYM SIĘ INNYM CZŁOWIEKIEM ! Myślałem , ze coś ze mną nie tak ;d Uwierzcie mi , ze nigdy nie wylewam się uczuciowo, nigdy nie pisałem na żadnych forach tego typu itp. Ale poczułem ,ze musze coś z tym zrobić, Zacząłem szukać na necie czy ktoś może ma tak samo jak ja. Na szczęście trafiłem na to forum, które dało mi jakieś nadzieje na wyjście z tego Syfu! Moje pytanie brzmi czy skutkiem tego stanu , może Byc np: Brak przechadzacych dreszczy podczas słuchania piosenek kiedy to zawsze mnie przechodziły gdy ich słuchałem? Brak reakcji na wspomnienia , kompletny brak poczucia ,ze jakaś dziewczyna może mi się spodobać. Patrze na na zdjęcie fajnej panny i NIC NIE CZUJE ! i Czy to cale DD moze miec wplyw na Zakochanie?. Wiem ,ze zaden psycholog mi nie pomoze , bo mam naprawde silna wole i jak sobie cos wkrece sam to bede sie tego trzymal. Chce wiedziec jak z tego wyjsc najszybciej i czy w ogole da sie z tego wyjsc 100% ? Bo jak nie to ja Chyba zwariuje hehe . I czy nawet po wyjsciu z tego stanu, mozna miec pozniej jakies problemy w zwiazku z jakby to nazwac zauroczeniem/szybkim zakochaniem?

Tak, skutkiem derealizacji i depersonalizacji moze byc kompletne odciecie od emocji i uczuc typu milosc itd. Ale to tylko czasowe odciecie, jak dd mija uczucia wracja normalnie i to nie jest tak ze nawet majac to ty przestajesz kochac, bo kochasz nadal tylko chwilowo mozg odcial cie od uczuc.
Pamietak wazna rzecz ze psycholog nie ma zwiazku z silna wola ani tez z silna psychika, idzie sie do niego pewne sprawy poukladac nie traktuj psychologa jako kogos do kogo ida slabi ludzie, bo tu ma miejsce po prostu chemia i mozg, psychika to nie jest wielka niewiadoma i nie oznacza slabosci, to choruje glowa i emocje plynace z chemicznych reakcji. Choc te raakcje mozna zmienic nawet swoim nastawieniem.
Poczytaj podwieszone posty oraz temat przyklejony z radami o wyjsciu z dd, na poczatek co najwazniejsze to wiedziec czym dd jest, ze jest to mechanizm obronny przed lękiem i stresem, ze stan to w zasadzie naturalny, tylko nasza nieznajomosc tego i przerazenie objawami sprawia ze zaczynamy cierpiec i w tym trwac. Glownie nalezy tez zadbac o dobra sytuacje w zyiu i ograniczac stresy, a wtedy rzucic sie na pelna ingorancje dd, bowiem jak nie bedziesz zwazal na dd ani robil w swoim umysle z tego jakiejs okropnej choroby to derealizacja zniknie. Bo ona tylko trwa wtedy dluzej kiedy sie jej boisz i jej objawow.
Jak najmniej obecnie siedz w domu, na poczatku waznym jest zajmowac mysli bo inaczej za bardzo analizujemy ten stan i podsycamy lęki.