""film opowiada o młodym mężczyźnie, który zapadł na ostry zespół depersonalizacji. Mimo, że odwiedza kolejnych psychiatrów, łyka niezliczone ilości leków, poddaje się terapii na niewiele się to zdaje. W końcu jednak godzi się ze swoją chorobą, zmienia swoje nastawienie. Nie ma cudownego uzdrowienia, jest za to akceptacja takiego stanu rzeczy. Z punktu widzenia pacjenta psychiatrycznego bardzo ważny film"""
https://www.youtube.com/watch?v=nD-dshrX6Rs

Mi się nie podobał i nie polecam .

Mnie się podobał ze względu na Chandlera z przyjaciół

Nigdy go nie widziałem,ani o nim nie słyszałem.Może się tu przydać pewnym osobą,ja sam jednak spasuje bo nie lubię filmów psychologicznych.

Ardiano K-ce pisze: ↑

3 maja 2017, o 21:40

Nigdy go nie widziałem,ani o nim nie słyszałem.Może się tu przydać pewnym osobą,ja sam jednak spasuje bo nie lubię filmów psychologicznych.

Bardzo dobrze ja żałowałam że obejrzałam , to było kiedyś, na szczęście już trochę zapomniałam- to mi Halina musiała przypomnieć

schanis22 pisze: ↑

3 maja 2017, o 21:43

Ardiano K-ce pisze: ↑

3 maja 2017, o 21:40

Nigdy go nie widziałem,ani o nim nie słyszałem.Może się tu przydać pewnym osobą,ja sam jednak spasuje bo nie lubię filmów psychologicznych.

Bardzo dobrze ja żałowałam że obejrzałam , to było kiedyś, na szczęście już trochę zapomniałam- to mi Halina musiała przypomnieć

acha to nie ogladam

Wyreżyserowany problem pojedynczego przypadku.W psychologi,jest indywidualność więc film raczej nikogo tu nie wyleczy.

Dzięki, chętnie obejrzę.
Słyszałem o nim wcześniej ale chyba byłem zbyt mało odporny na takie treści. A teraz myślę, że może rzeczywiście coś fajnego z tego wyniosę. Tym bardziej, że uwielbiam tego aktora.

dawno o tym filmie słyszałem ale nigdy nie oglądałem, może w wolnej chwili obejrzę z ciekawości jak to jest przedstawione w filmie.
i z tego co pamiętam, to reżyser tego filmu miał w przeszłości dp i dlatego powstał ten film

W sumie to nie jest to dd przedstawione tak mega dokładnie ale fajnie się to oglada. Nie ma mowy tam o jakiś lękach, czy np nerwicy, bardziej deprecha i niektóre objawy dd.

carmella pisze: ↑

8 maja 2017, o 08:42

W sumie to nie jest to dd przedstawione tak mega dokładnie ale fajnie się to oglada. Nie ma mowy tam o jakiś lękach, czy np nerwicy, bardziej deprecha i niektóre objawy dd.

Oglądałam go kilka razy,on ma nerwicę przecież,wybudza się z atakami (hiperwentylacja czy uczucie,że umiera np.) ma natręctwo dotyczące śmierci ,kompulsje długopisowe itd.

Celine Marie pisze: ↑

11 października 2018, o 01:20

carmella pisze: ↑

8 maja 2017, o 08:42

W sumie to nie jest to dd przedstawione tak mega dokładnie ale fajnie się to oglada. Nie ma mowy tam o jakiś lękach, czy np nerwicy, bardziej deprecha i niektóre objawy dd.

Oglądałam go kilka razy,on ma nerwicę przecież,wybudza się z atakami (hiperwentylacja czy uczucie,że umiera np.) ma natręctwo dotyczące śmierci ,kompulsje długopisowe itd.

Ja się zgadzam z tym że w tym filmie to tak mało nerwicy strasznie jest ;p To taki film o typowej epizodycznej depersonalizacji i pustce. Ale takiej prawdziwej nerwicy to tam nie ma za bardzo. Przynajmniej ja w nim nie widze swojego zaburzenia. Jesli tak mialaby wygladac nerwica to nie byloby tak zle

aryaK pisze: ↑

15 października 2018, o 17:05

Celine Marie pisze: ↑

11 października 2018, o 01:20

carmella pisze: ↑

8 maja 2017, o 08:42

W sumie to nie jest to dd przedstawione tak mega dokładnie ale fajnie się to oglada. Nie ma mowy tam o jakiś lękach, czy np nerwicy, bardziej deprecha i niektóre objawy dd.

Oglądałam go kilka razy,on ma nerwicę przecież,wybudza się z atakami (hiperwentylacja czy uczucie,że umiera np.) ma natręctwo dotyczące śmierci ,kompulsje długopisowe itd.

Ja się zgadzam z tym że w tym filmie to tak mało nerwicy strasznie jest ;p To taki film o typowej epizodycznej depersonalizacji i pustce. Ale takiej prawdziwej nerwicy to tam nie ma za bardzo. Przynajmniej ja w nim nie widze swojego zaburzenia. Jesli tak mialaby wygladac nerwica to nie byloby tak zle

Bo to nie jest film dokumentalny ,naukowy czy biograficzny,ot romansokomediodramat z pewnymi elementami,które interesują tylko zaburzonych,mój chłopak go ze mną oglądał i mu się nie podobał,nie rozumiał go itd. Po prostu mało w Hollywood jest filmów z podobnymi tematami.

Celine Marie pisze: ↑

15 października 2018, o 18:47

aryaK pisze: ↑

15 października 2018, o 17:05

Celine Marie pisze: ↑

11 października 2018, o 01:20

Oglądałam go kilka razy,on ma nerwicę przecież,wybudza się z atakami (hiperwentylacja czy uczucie,że umiera np.) ma natręctwo dotyczące śmierci ,kompulsje długopisowe itd.

Ja się zgadzam z tym że w tym filmie to tak mało nerwicy strasznie jest ;p To taki film o typowej epizodycznej depersonalizacji i pustce. Ale takiej prawdziwej nerwicy to tam nie ma za bardzo. Przynajmniej ja w nim nie widze swojego zaburzenia. Jesli tak mialaby wygladac nerwica to nie byloby tak zle

Bo to nie jest film dokumentalny ,naukowy czy biograficzny,ot romansokomediodramat z pewnymi elementami,które interesują tylko zaburzonych,mój chłopak go ze mną oglądał i mu się nie podobał,nie rozumiał go itd. Po prostu mało w Hollywood jest filmów z podobnymi tematami.

No dokładnie. Dlatego jak mówię nie przedstawia on jakoś wybitnie zaburzenia. ;p