Witam wszystkich, którzy czytają ten post. Nazywam się Mateusz. Z problemami natury psychicznej zmagam się od wielu lat. Od kilku lat chodzę regularnie na psychoterapię, która bardzo mi pomaga z innej perspektywy spoglądać na różne sprawy. Na powyższą stronę natknąłem się przypadkiem, po obejrzeniu jednego z filmików na YouTube. Od tego momentu staram się chłonąć jak gąbka całą "wiedzę" z zakresu samorozwoju, leczenia nerwic i tym podobnych zagadnień. Interesuję się psychologią oraz sportem. Mam kilka swoich ulubionych pozycji książkowych. Mój ulubiony film pt. Secret oraz Siła Spokoju pomogły mi spojrzeć na życie z różnych perspektyw. Nie chcę zbyt obszernie rozwodzić się na swój temat. Jeżeli ktoś będzie miał ku temu sposobność, to na pewno pozna mnie przez rozmowę na czacie, czy przez korespondencję do postów tejże strony.

Cześć Mati.
Poczytam recenzję filmów, które podałeś i być może dziś obejrzę
Jaki sport uprawiasz? Może zasiejesz we mnie bakcyla i zacznę w końcu coś robić
A co do forum, to uważam, ze to jedna z lepszych (jak nie najlepszych) rzeczy, jaka może spotkać osobę zaburzoną, naprawdę dużo pomocnych wskazówek, sama jestem od niedawna i widzę u siebie poprawę.

Witaj Begonia No to obejrzyj, są na prawdę fajne. Hmm... pływam i jeżdżę na rowerze stacjonarnym, wykonuję brzuszki na ławeczce skośnej- a właściwie uprawiałem te sporty w czasie przeszłym, bo motywacja nie była wystarczająco silna No właśnie widzę, że forum jest na prawdę obszerne, pozdrawiam !

Mati pisze:Witaj Begonia No to obejrzyj, są na prawdę fajne. Hmm... pływam i jeżdżę na rowerze stacjonarnym, wykonuję brzuszki na ławeczce skośnej- a właściwie uprawiałem te sporty w czasie przeszłym, bo motywacja nie była wystarczająco silna No właśnie widzę, że forum jest na prawdę obszerne, pozdrawiam !

hej Mati, widzialam filmy, polecam sa swietne Begonia.
Sporty uprawiam rowniez, samo przyszlo, na poczatku ciezko sie wziac, ale bylam twarda, i nie musze juz sie wysilac, by na przykad wsiasc na rower, badz isc na sale sportowa. Kiedys musialam trzymac sie rury w autobusie, by nie wysiasc na "domowym" przystanku, tylko pojechac dalej kilka stacji na sale sportowa Ale stalo sie ten sport moim nawykiem, gdyz zaczelam zauwazac ze po sporcie bardzo leki malaly i tym samym natrectwa. Trzy lata zajelo mi nie sluchanie i nie reagowanie na "nie chce mi sie" dzisiaj co do sportu nie slucham tych glupich mysli i skoro moglam wyuczyc sie tego, to innych rzeczy tez na pewno sie wyucze, w sensie mozg wyucze. Pisze byle jak bo rece bola po malowaniu sufitu.