Czesc wszystkim,

Znacie moze jakiegos sprawdzonego lekarza z okolic Wroclawia?
Bylam w piatek u psychologa, ktory w ogole nie mial pojecia o czym mowie. Stwierdzil, ze to chyba jednak schizofrenia. Wyszlam stamdad i wiecej nie wroce.
Zostawilam mu link do tego forum, zeby sobie poczytal, baran.
W ogole zaczynam zalowac, ze tak rozgrzebuje teraz temat. DD jest coraz bardziej odczuwalne, moj dobry humor gdzies sie ulotnil i do tego dochodza jakies natretne mysli o dd. Czytam o tym w kazdej wolnej chwili. Wiem, ze to nie zadna choroba ani schizofrenia, ale caly czas o tym mysle i poprostu czuje, ze jest.
Ciezko mi sie tez oddycha, nie wiem czy to przez te upaly czy cos innego.. Jeszcze tak nie mialam. Moze za bardzo sugeruje sie Waszymi historiami i sobie teraz wkrecam rozne rzeczy.
Nie chce juz tak. Co dalej?

Dobrze że tak zrobiłaś i nie wierzyłaś w diagnoze pierwszego lepszego lekarza, oni czasem za takie diagnozy powinni trafiać do więzienia

Ale w jaim celu poszlas do psychiatry? Masz to 13 lat i chcialas teraz zaczac brac leki?
Do psychiatry idzie sie po leki, nic tam ciekawego w zadnym gabinecie nigdy nie uslyszalem jesli chodzi o DD, nie dowiesz sie na pewno tam jak sobie z tym radzic.
Jesli juz to udaj sie do psychologa KLINICZNEGO, sa bardziej rozgarnieci niz niejeden psychiatra, moja byla klinicznym psychologiem i wiedziala co to DD a psychaitrzy na poczatku tez mi dawali diagnozy psychozy.
Do tego psycholog bedzie prowadzil terapie.

Jezeli do tej pory mialas DD i az tak bardzo na to nie zwazalas ale jednak ci przeszkadzalo to BEZSENSU jest czytac historie innych ludzi ktorzy sa zaburzeni, co ci to ma dac?
Poczytaj sobie teksty z w ogole tegoz dzialu, wszystkie powoli, po kolei info-dla-swiezakow-i-obytych.html
nimi sie nie nakrecisz oraz teksty stad leczenie-derealizacji.html gdzie ludzie opisuja jak wychodzili i trzeba z tego wyciagac wnioski.
Nie ma sensu teraz czytac o objawach wkolo skoro masz to tyle czasu ale juz widac po tobie ze nie masz tego bez powodu, bo od razu sie wkrecasz czyli jednak niepokoj gdzies tam w tobie siedzial niestety.
Jakbys sie tym nie przejmowala to niepokoju nie ma.

Tak wiec do psychologa wedlug mnie klinicznego i wdrazac sumiennie wszystko to co jest zapisane na forum, w sumie i tak nie masz wyjscia wiec warto sie przylozyc do tego a tak szczerze nic nowego o wychodzeniu z dd sie juz nie napisze.

Pozdrawiam

Bylam u psychologa, ktory wlasnie chcial mnie wyslac do psychiatry, bo podejrzewal schizofrenie. Dlatego grzecznie sie pozegnalam i stamtad wyszlam
Nie chce brac lekow, nie chce tez zeby ktos mi wkrecal, ze mam jakas chorobe.
Myslalam tylko, ze wizyta u porzadnego psychologa pomoze mi lepiej zrozumiec dd, jak kierowac swoje mysli, zeby z tego wyjsc. Skoro mam to juz tak dlugo i mi nie przeszlo to najwyrazniej potrzebuje jakiejs pomocy.
I prawdopodobnie siedza we mnie jakies leki itp. ktorych ja moze nie widze, albo sie do nich nie przyznaje przed sama soba. Z niczego sie dd nie wzielo. Ogolnie jestem bardzo dobra w tlumieniu w sobie emocji..
A czytam na ten temat, bo dopiero odkrylam, ze jest wiecej ludzi z dd i zaciekawilo mnie to. I byc moze mam nadzieje, ze znajde w wypowiedziach jakis zloty srodek, gotowe rozwiazanie na to, jak z tego wyjsc. Chociaz w glebi duszy wiem, ze czeka mnie ciezka praca nad sama soba. I wlasnie do tego potrzebuje psychologa.
Chyba

W kazdym razie jestem otwarta na wszystkie sugestie!

Pozdrawiam!