1. Samodzielnie wybieraj swoje cele i priorytety
Często rezygnujemy z własnych planów na rzecz upodobań społeczeństwa lub rodziny. Nie musisz dostosowywać się do oczekiwań innych. Cele innych nie muszą być takie same jak twoje, a dostosowując się do nich, nigdy nie osiągniesz szczęścia i nie spełnisz marzeń.
2. Nie musisz być idealny
W pogoni za sukcesem zapominamy, że świat potrafi być kolorowy. Jeśli nie zrobiłeś/aś czegoś perfekcyjnie, to nie znaczy to, że jest to totalną klęską, a co często każdemu z nas najłatwiej na myśl przychodzi jeśli nam coś nie wyjdzie, tak jak w naszych wyidealizowanych i perfekcyjnie wyszukanych myślach, okroszonych zbyt dużymi ambicjami w porównaniu do możliwości. Natomiast jeśli jest przypadek, że według kogoś nie jesteś idealny/a, to nie znaczy to, że jesteś beznadziejny/a.Znaczy to tylko, że ktoś widzi w Tobie pewne wady, tak jak każdy nawzajem widzi w każdym.Dopasowując się do pewnego modelu, choćby, żeby ktoś widział Cię w lepszym świetle, ponieważ nie docenia Cię w obecnej postaci, na tyle, ile sobie być tego życzył od razu skazuje Cię na porażkę.Tracisz wtedy swoją tożsamość, a bycie "idealnym" w tym sensie, że dopasowujesz swoje zalety pod kątem kogoś innego, a nie siebie, nigdy nie przyniesie ci szczęścia.
3.Pamiętaj o własnej wyjątkowości
Uwierzenie, że jesteś kimś wyjątkowym i jedynym w swoim rodzaju, jak to się często mówi lub jak ja to mówię "po prostu innym", bez oceniania czy to, że jestem niższy czy wyższy ma jakieś znaczenie pod kątem wartości jako takiej może przynieść korzyści. Nie trzeba udawać kogoś, kim się nie jest.Nasze wady i zalety, mocne i słabsze strony budują naszą tożsamość, która przekłada się na to naszą "oryginalność".Poza tym doceniając swoje zalety, z jednoczesnym patrzeniem na swoje wady, ale bez zbytniego wyrzutu, możemy łatwiej docenić siebie oraz uwierzysz w swoje możliwości.
4. Pozbądź się poczucia winy
Nie powinniśmy obarczać się pytaniami „co by było, gdyby”, w postaci wyrzutów sumienia.Raczej starać się dawać z siebie wszystko, aby zrealizować swoje założenia.Kolejną ważną kwestią jest porównywanie oczekiwań z rzeczywistością.Najczęściej wywołuje jedynie złość i frustrację.Odbiera to pozytywną energię myślenia i radość z procesu samorozwoju, i prób zrealizowania swoich założeń. Samoakceptacja jest bardzo ważna, aby ŻYĆ DLA SIEBIE I BYĆ SOBĄ.To tak na zakończenie.
Dlaczego napisałem ten temat i zawarłem w nim te spostrzeżenia? Przede wszystkim, żeby ulotne morały nie uleciały tak szybko z głowy.Napisałem jak moim zdaniem ostrożnie powinno obchodzić się z porównywaniem się.Oczywiście to tylko teoria i każdy wie, jak jest w rzeczywistości.Nasze mózgi chyba automatycznie starają się porównywać wszystko i wybierają, to co lepsze, jednak sama świadomość tego , jakie skutki może nieść zbytnie wnikanie w porównania i wystawianie naszego poczucia wartości na próbę może w czymś pomoże i nie będziemy zbytnio się zadręczać niepotrzebnie.
