Dzień dobry, bardzo się boje czuje w sobie ogromny lęk ponieważ kiedys pisałam z takim chłopakiem ale zostawiłam go dla osoby którą kocham i zrobiłam to bez żadnego zawahania.. od tamtej pory ciągle mnie straszą myśli że on mi się podoba tak bardzo się boje tych myśli próbuje o tym nie myśleć ale wewnątrz czuje okropny lęk. Wiele rzeczy mi o nim przypomina. Na ogół ja o nim nie myślę to wszystko przychodzi samo niespodziewanieczy miał tak ktoś może? Mi zależy tylko na moim obecnym chłopaku a nie tym z przeszłości. Już kiedyś miałam myśli że boje się że podoba mi się inny. I tym razem tak samo, nie wiem czy to dalej nerwica czy nie.. chciałabym żeby one zniknęły z mojego życia, ale gdy znikną to za jakiś czas na nowo się pojawiają... To już trwa miesiąc.. jyz nawet mam wrażenie że mi się on podoba mimo że bardzo tego nie chce.. pomóżcie czy miał tak ktoś??

Tak, wszyscy którzy opisują ROCD mają podobnie. Wytwarzasz sobie wokół tego tematu niepotrzebne napięcie zajmując się nim i próbując rozstrzygnąć ponad wszelką wątpliwość, że na milion procent chcesz być ze swoim facetem. Przez co Twój umysł podsyła Ci straszaki w postaci ex partnerów itp. Zaburzenia lękowe bardzo często czepiają się ludzi, którzy nie mają odwagi (z różnych przyczyn) żyć jak człowiek, ze wszystkimi odcieniami tego życia, z błędami, ludzkimi wątpliwościami itd. Oczywiście, że nie chcesz być ze swoim ex, ale przez to, że spinasz się w tych tematach, Twój umysł traktuje to jako zagrożenie i stąd natręty.

Hej Kochani, czy ktoś z Was brał udział w webinarze o rocd z dnia 13 listopada?

Hej moi drodzy. Ja od dwóch miesięcy mam powrót rocd, a było już długo spoko. W głowie większość myśli to stare straszaki. Jedyne nowe co doszło to ciągłe napięcie w ciele i wyczulenie dosłownie na wszystko co partner robi i mówi. Totalna masakra. Prawdopodobnie spowodowane to jest duzym stresem w moim życiu teraz i staram się nad tym jakoś zapanować, chociaż jest mi ciężko i ciągle mi to na sercu leży..
Wczoraj jednak mój partner mi się oświadczył! Coś czego się okropnie bałam i wkretki że slubem i zsreczynami to mój konik. Zgodziłam się zostać jego żona. Jestem podekscytowana, wzruszona i przerażona jednocześnie! Jeśli macie jakieś ciekawe swoje historie związane z zaręczynami, jakie emocje to w was wywołało.. Dajcie znać. Bardzo chętnie bym o tym pogadała.

Myślę, że ten zanik uczuć i natrętne myślenie i analizowanie czy kocha się partnera to nerwica

Cześć wszystkim,
Czy jest tutaj ktoś kto nadal zmaga się z rocd? Mecze sie z natretnymi myślami od dziecka, jakoś 8-9 rok życia z przerwami, aktualnie od pół roku walczę z natrętnymi myślami na temat mojego chłopaka i związku i nie radzę sobie. Potrzebuję kogoś, z kim będę mogła o tym porozmawiać bo nie chcę go wszystkim obciążać oraz martwić.

Guma Balonowa pisze: ↑

27 grudnia 2021, o 10:05

Myślę, że ten zanik uczuć i natrętne myślenie i analizowanie czy kocha się partnera to nerwica

Również tak uważam, ale aktualnie jestem w takim stanie że nic do mnie nie dociera.

Kinga zordona fajny jest wpis o ROCD.

mario546 pisze: ↑

20 stycznia 2022, o 10:54

Kinga zordona fajny jest wpis o ROCD.

Cześć, dzìękuję za szybką odpowiedź. Właśnie widziałam ten wpis już wiele razy. Czytałam, analizowałam i nic, ponieważ lęk bierze nade mną górę... bardzo chcę z tym walczyć, ale nie wiem jak się za to zabrać, boję się, że będzie tylko gorzej. Chcę tylko zawsze kochać mojeho partnera oczywiście z wzajemnością, jest najlepszą osobą w moim życiu i tak naprawdę nie wyobrażam sobie bez niego życia tylko nie potrafię sobie tego "uświadomić",przebić się przez tę skorupę lęku. Nie potrafię też lekceważyć myśli, ciągle je analizuje i podważam.

kinga27 pisze: ↑

20 stycznia 2022, o 17:14

mario546 pisze: ↑

20 stycznia 2022, o 10:54

Kinga zordona fajny jest wpis o ROCD.

Cześć, dzìękuję za szybką odpowiedź. Właśnie widziałam ten wpis już wiele razy. Czytałam, analizowałam i nic, ponieważ lęk bierze nade mną górę... bardzo chcę z tym walczyć, ale nie wiem jak się za to zabrać, boję się, że będzie tylko gorzej. Chcę tylko zawsze kochać mojeho partnera oczywiście z wzajemnością, jest najlepszą osobą w moim życiu i tak naprawdę nie wyobrażam sobie bez niego życia tylko nie potrafię sobie tego "uświadomić",przebić się przez tę skorupę lęku. Nie potrafię też lekceważyć myśli, ciągle je analizuje i podważam.

Hej Kinga.
Rocd jest skomplikowane i bardzo proste jednocześnie☺ sama zmagam się z problemem z przerwami od 2.5 roku. Teraz również od 3 miesięcy mam słaby czas..
Moja rada dla Ciebie byłaby aby z tym nie walczyć i nie starać się tego " Naprawić" . Nasz mózg jest nastawiony na rozwiązanie problemu i cały czas będzie próbował znaleźć jakaś odpowiedź, tylko po to aby na chwilę się uspokoić i osiągnąć jakiś stopień bezpieczeństwa. Tak jest i tyle. A takie coś nie pomaga nam, a dziala zupełnie odwrotnie, zapetlasz się w to koło nerwicowe i ono tak trwa.. I trwa.. I trwa..

Odpuść sobie, ignoruj te myśli i postaraj się żyć nie zwracając na nie uwagi. A myśli będą przeeerozne. Na prawdę. Jeśli jedna odejdzie , to może przyjść nastepna. Nie skupiaj się na ich treści. To nie MŚ znscxsnia czy dotyczą partnera, psa, dziecka, samej siebie, orientacji... To wszystko jest to samo i na takiej samej zasadzie działa.

Trzymaj się ciepło

kinga27 pisze: ↑

20 stycznia 2022, o 17:14

mario546 pisze: ↑

20 stycznia 2022, o 10:54

Kinga zordona fajny jest wpis o ROCD.

Cześć, dzìękuję za szybką odpowiedź. Właśnie widziałam ten wpis już wiele razy. Czytałam, analizowałam i nic, ponieważ lęk bierze nade mną górę... bardzo chcę z tym walczyć, ale nie wiem jak się za to zabrać, boję się, że będzie tylko gorzej. Chcę tylko zawsze kochać mojeho partnera oczywiście z wzajemnością, jest najlepszą osobą w moim życiu i tak naprawdę nie wyobrażam sobie bez niego życia tylko nie potrafię sobie tego "uświadomić",przebić się przez tę skorupę lęku. Nie potrafię też lekceważyć myśli, ciągle je analizuje i podważam.

Nie walcz z tym.

kinga27 pisze: ↑

20 stycznia 2022, o 10:51

Cześć wszystkim,
Czy jest tutaj ktoś kto nadal zmaga się z rocd? Mecze sie z natretnymi myślami od dziecka, jakoś 8-9 rok życia z przerwami, aktualnie od pół roku walczę z natrętnymi myślami na temat mojego chłopaka i związku i nie radzę sobie. Potrzebuję kogoś, z kim będę mogła o tym porozmawiać bo nie chcę go wszystkim obciążać oraz martwić.

Jeśli chcesz porozmawiać, ja bardzo chętnie. Od niedawna, kilka miesięcy się z tym zmagam. Pozdrawiam Cię:)

Witam, przeczytałam już chyba wszystkie możliwe posty na temat ROCD. Nadal nie mogę uwierzyć że to to...ciągle się zastanawiam, mimo że mam postawioną diagnozę i chodzę na terapię. Te myśli wystąpiły u mnie dzien po cudownych wakacjach z chłopakiem...Ciągle mam myśli czy kocham na początku gdy się pojawiły był ciągły płacz, krzyk że ja chcę kochać, teraz ja już mam wrażenie że nie wiem czy chce, już nawet nie wiem czy tęsknię... Ciągle wyrzuty sumienia że to krzywdze...co mam zrobić, proszę o pomoc

Pati21175 pisze: ↑

30 stycznia 2022, o 16:49

Witam, przeczytałam już chyba wszystkie możliwe posty na temat ROCD. Nadal nie mogę uwierzyć że to to...ciągle się zastanawiam, mimo że mam postawioną diagnozę i chodzę na terapię. Te myśli wystąpiły u mnie dzien po cudownych wakacjach z chłopakiem...Ciągle mam myśli czy kocham na początku gdy się pojawiły był ciągły płacz, krzyk że ja chcę kochać, teraz ja już mam wrażenie że nie wiem czy chce, już nawet nie wiem czy tęsknię... Ciągle wyrzuty sumienia że to krzywdze...co mam zrobić, proszę o pomoc

Ja chętnie porozmawiam prywatnie, też się z tym zmagam i wątpię czy to jest to na pewno. Czasem przychodzą dobre momenty, oprócz myśli i analizowania które z czasem ustąpiły pojawia się dziwne uczucie dyskomfortu przy partnerze, że coś się zmieniło i tego typu przez co bardzo cierpię i jestem smutna. Pojawiły się też problemy z żołądkiem, wymioty, napady lękowe. Teraz jest mniej, ale odczucia nadal się utrzymują. Nie wiem czy to na pewno nerwica, czy coś gorszego eh

Oficjalnie chyba się poddaje.. Nie widzę dla siebie już innej drogi.. Nie jestem w stanie stworzyć relacji, mielenie w głowie mnie przerasta i popadam już w depresję. Milionowe scenariusze rozstania z narzeczonym w mojej głowie chyba się w koncu spełnia. Mam już dość takiego życia. Próbowałam ponad 2 lata to ogarnąć. Na wszelkie sposoby. Nie umiem.