Czy ja ją/jego kocham? Zanik uczuć? Strata emocji?

lol907 · 8 maja 2019, o 12:53

karoolpl pisze: ↑
8 maja 2019, o 09:31

lol907 pisze: ↑
8 maja 2019, o 09:15
Opowie ktoś o swoich doświadczeniach? Czy to tak działa właśnie nerwica? Że wydaje mi się, że nie kocham?
Tak, masz o tym 511 stron Jak chcesz zapobiec zadaniu kolejnych 200 pytań to warto poczytać, warto poczytać odpowiedzi innych, bo od jakichś 100 stron ludzie non stop zadają te same pytania, a na większość zostało już udzielone dużo wyczerpujących i przydatnych odpowiedzi

No tak więc będę przeszukiwać 500 stron żeby znaleźć odpowiedź na to jedno pytanie

Nie no jak ktoś ma odpowiedź to poproszę tu i teraz

Będę sukcesywnie czytał, ale może ktoś mnie uprzedzi.
Kolejne moje wątpliwości to tak jak mówiłem. Nie umiem wyrazić miłości. I dwa - wrażenie, że samemu byłoby mi lepiej, nie z inną, tylko po prostu samemu, jakby związek mnie męczył? To może świadczyć o ROCD?

Heimdall · 8 maja 2019, o 13:22

lol907 pisze: ↑
8 maja 2019, o 12:53

karoolpl pisze: ↑
8 maja 2019, o 09:31

lol907 pisze: ↑
8 maja 2019, o 09:15
Opowie ktoś o swoich doświadczeniach? Czy to tak działa właśnie nerwica? Że wydaje mi się, że nie kocham?
Tak, masz o tym 511 stron Jak chcesz zapobiec zadaniu kolejnych 200 pytań to warto poczytać, warto poczytać odpowiedzi innych, bo od jakichś 100 stron ludzie non stop zadają te same pytania, a na większość zostało już udzielone dużo wyczerpujących i przydatnych odpowiedzi
No tak więc będę przeszukiwać 500 stron żeby znaleźć odpowiedź na to jedno pytanie
Nie no jak ktoś ma odpowiedź to poproszę tu i teraz Będę sukcesywnie czytał, ale może ktoś mnie uprzedzi.
Kolejne moje wątpliwości to tak jak mówiłem. Nie umiem wyrazić miłości. I dwa - wrażenie, że samemu byłoby mi lepiej, nie z inną, tylko po prostu samemu, jakby związek mnie męczył? To może świadczyć o ROCD?

1. To, że nie umiesz wyrazic milosci wynika z tego ze nerwica blokuje pozytywne uczucia i jest to standardowy objaw

2. Czasem każdy ma dość partnera i chętnie pobył sam przez jakiś czas. Może to też być przyczyną zmęczenia umysłu i przegrzania kabli. Jak będziesz miał lepszy okres, to sprobuj tak na spokojnie zastanowić się nad sobą, swoim związkiem i ogólnie życiem. Myśle, ze to Ci pomoże

lol907 · 9 maja 2019, o 15:46

Dzięki za porady.
W ogóle zauważyłem, że gdy są momenty jak ona jest na mnie zła, to wtedy mi zależy i chce by najszybciej wszystko było dobrze, wtedy nerwica (jeśli to faktycznie nerwica) jakby się wycisza, bo osiągnęła swój cel?
Natomiast tak jakby im ona milsza i lepsza dla mnie tym bardziej to atakuje. To mogłoby chyba świadczyć, że jednak w głębi duszy mi zależy? Chociaż nie do końca to czuję.

lol907 · 9 maja 2019, o 20:24

Jestem w jakiejś totalnej kropce. Męczyły mnie te myśli związane z dziewczyną przez ostatnie dni i nawet jeszcze dziś ale poza tym potrafiłem czuć radość z innych rzeczy.
Dziś po południu wyszedłem z pracy i taka totalna obojętność... Niechęć... Do wszystkiego... Nie wiem z czego to wynika. Taki brak czerpania radości. To jakiś objaw depresji? Może chwilowy i minie...

karoolpl · 9 maja 2019, o 22:57

lol907 pisze: ↑
9 maja 2019, o 20:24
Jestem w jakiejś totalnej kropce. Męczyły mnie te myśli związane z dziewczyną przez ostatnie dni i nawet jeszcze dziś ale poza tym potrafiłem czuć radość z innych rzeczy.
Dziś po południu wyszedłem z pracy i taka totalna obojętność... Niechęć... Do wszystkiego... Nie wiem z czego to wynika. Taki brak czerpania radości. To jakiś objaw depresji? Może chwilowy i minie...

To normalny objaw nerwicy, jeżeli dajesz się wkręcać, to spada totalnie poziom odczuwania pozytywnych emocji i czucia szczęścia z życia, nawet masz w materiałach wątek o depresji w nerwicy, czyli to że nerwica potrafi dać Ci takie objawy jak depresja, ale samą depresją w sobie nie jest, bo jednak depresja mimo wszystko wygląda trochę inaczej i tam bardziej myśli w depresji kierujesz w siebie i to jaki jesteś beznadziejny etc, czucie permamentnego smutku, przygnębienia i różnego takiego cyrku, myśli skierowane bardziej w swoją stronę i to pogłębia i podtrzymuje stan depresyjny.

Najważniejsze to jest Twoje podejście, poczytaj o tym jak to wszystko działa, tak żebyś zrozumiał podstawę wychodzenia z nerwicy, czyli akceptacja, przyzwalanie na objawy, na trwanie nerwicy, jej objawów, to niech sobie będzie a Ty robisz swoje, opierasz działanie na logice, pozwalasz sobie na wszystkie emocje czy dobre czy te mniej dobre, ale walczysz.
Nerwica odcina emocje często, najszybciej te fajne

nawet często jest tak że w pewnym momencie może wyciąć totalnie emocje, podejście musi być takie samo zawsze, wiesz skąd to, pozwalasz sobie na to, złość, smutek, żal kieruj w stronę nerwicy, jednocześnie przywalając jej na trwanie, dziwnie to brzmi, ale niestety taka jest droga

To wszystko wynika z przeciążenia i przemęczenia umysłu, mózg w końcu chce odpocząć.

lol907 · 10 maja 2019, o 08:32

karoolpl pisze: ↑
9 maja 2019, o 22:57

lol907 pisze: ↑
9 maja 2019, o 20:24
Jestem w jakiejś totalnej kropce. Męczyły mnie te myśli związane z dziewczyną przez ostatnie dni i nawet jeszcze dziś ale poza tym potrafiłem czuć radość z innych rzeczy.
Dziś po południu wyszedłem z pracy i taka totalna obojętność... Niechęć... Do wszystkiego... Nie wiem z czego to wynika. Taki brak czerpania radości. To jakiś objaw depresji? Może chwilowy i minie...
To normalny objaw nerwicy, jeżeli dajesz się wkręcać, to spada totalnie poziom odczuwania pozytywnych emocji i czucia szczęścia z życia, nawet masz w materiałach wątek o depresji w nerwicy, czyli to że nerwica potrafi dać Ci takie objawy jak depresja, ale samą depresją w sobie nie jest, bo jednak depresja mimo wszystko wygląda trochę inaczej i tam bardziej myśli w depresji kierujesz w siebie i to jaki jesteś beznadziejny etc, czucie permamentnego smutku, przygnębienia i różnego takiego cyrku, myśli skierowane bardziej w swoją stronę i to pogłębia i podtrzymuje stan depresyjny.

Najważniejsze to jest Twoje podejście, poczytaj o tym jak to wszystko działa, tak żebyś zrozumiał podstawę wychodzenia z nerwicy, czyli akceptacja, przyzwalanie na objawy, na trwanie nerwicy, jej objawów, to niech sobie będzie a Ty robisz swoje, opierasz działanie na logice, pozwalasz sobie na wszystkie emocje czy dobre czy te mniej dobre, ale walczysz.
Nerwica odcina emocje często, najszybciej te fajne nawet często jest tak że w pewnym momencie może wyciąć totalnie emocje, podejście musi być takie samo zawsze, wiesz skąd to, pozwalasz sobie na to, złość, smutek, żal kieruj w stronę nerwicy, jednocześnie przywalając jej na trwanie, dziwnie to brzmi, ale niestety taka jest droga To wszystko wynika z przeciążenia i przemęczenia umysłu, mózg w końcu chce odpocząć.

Czegoś takiego jeszcze nie miałem akurat. Miałem multum myśli o dziewczynie co chwila innych, ale jednak potrafiły mnie cieszyć inne rzeczy. Zaplanowany wyjazd z kolegami, jakiś gadżet, który sobie kupiłem. O ile nie byłem pewien co będzie z nią, to te inne rzeczy jakoś nakręcały mnie do działania. A wczoraj tak dosłownie nagle nic... Zero radości z tego wszystkiego. Myślałem, że się popłaczę, ale jakoś tam minęło. Poszedłem sobie potrenować na siłce, tam też jakoś zawsze potrafiłem się wyłączyć, a wczoraj cały czas myślałem, ale już nie tylko o niej, ale i bardziej o tym wszystkim co się ze mną dzieje.

Cały czas staram się robić swoje i przyjąć, że to tylko nerwica, ale wczoraj jakoś mnie dopadło to bardziej i dziś jest dalej to samo :/
I jakieś mam przeczucie, że to teraz nie minie...
A ja chciałbym w końcu czuć szczęście i się nie zamartwiać. Rok temu w ogóle nie myślałem o takich rzeczach, było wszystko super, aż mnie w listopadzie złapało i do tej pory nie mogę z tego wyjść.

karoolpl · 10 maja 2019, o 08:51

lol907 pisze: ↑
10 maja 2019, o 08:32

karoolpl pisze: ↑
9 maja 2019, o 22:57

lol907 pisze: ↑
9 maja 2019, o 20:24
Jestem w jakiejś totalnej kropce. Męczyły mnie te myśli związane z dziewczyną przez ostatnie dni i nawet jeszcze dziś ale poza tym potrafiłem czuć radość z innych rzeczy.
Dziś po południu wyszedłem z pracy i taka totalna obojętność... Niechęć... Do wszystkiego... Nie wiem z czego to wynika. Taki brak czerpania radości. To jakiś objaw depresji? Może chwilowy i minie...
To normalny objaw nerwicy, jeżeli dajesz się wkręcać, to spada totalnie poziom odczuwania pozytywnych emocji i czucia szczęścia z życia, nawet masz w materiałach wątek o depresji w nerwicy, czyli to że nerwica potrafi dać Ci takie objawy jak depresja, ale samą depresją w sobie nie jest, bo jednak depresja mimo wszystko wygląda trochę inaczej i tam bardziej myśli w depresji kierujesz w siebie i to jaki jesteś beznadziejny etc, czucie permamentnego smutku, przygnębienia i różnego takiego cyrku, myśli skierowane bardziej w swoją stronę i to pogłębia i podtrzymuje stan depresyjny.

Najważniejsze to jest Twoje podejście, poczytaj o tym jak to wszystko działa, tak żebyś zrozumiał podstawę wychodzenia z nerwicy, czyli akceptacja, przyzwalanie na objawy, na trwanie nerwicy, jej objawów, to niech sobie będzie a Ty robisz swoje, opierasz działanie na logice, pozwalasz sobie na wszystkie emocje czy dobre czy te mniej dobre, ale walczysz.
Nerwica odcina emocje często, najszybciej te fajne nawet często jest tak że w pewnym momencie może wyciąć totalnie emocje, podejście musi być takie samo zawsze, wiesz skąd to, pozwalasz sobie na to, złość, smutek, żal kieruj w stronę nerwicy, jednocześnie przywalając jej na trwanie, dziwnie to brzmi, ale niestety taka jest droga To wszystko wynika z przeciążenia i przemęczenia umysłu, mózg w końcu chce odpocząć.
Czegoś takiego jeszcze nie miałem akurat. Miałem multum myśli o dziewczynie co chwila innych, ale jednak potrafiły mnie cieszyć inne rzeczy. Zaplanowany wyjazd z kolegami, jakiś gadżet, który sobie kupiłem. O ile nie byłem pewien co będzie z nią, to te inne rzeczy jakoś nakręcały mnie do działania. A wczoraj tak dosłownie nagle nic... Zero radości z tego wszystkiego. Myślałem, że się popłaczę, ale jakoś tam minęło. Poszedłem sobie potrenować na siłce, tam też jakoś zawsze potrafiłem się wyłączyć, a wczoraj cały czas myślałem, ale już nie tylko o niej, ale i bardziej o tym wszystkim co się ze mną dzieje.

Cały czas staram się robić swoje i przyjąć, że to tylko nerwica, ale wczoraj jakoś mnie dopadło to bardziej i dziś jest dalej to samo :/
I jakieś mam przeczucie, że to teraz nie minie...

To masz złe przeczucie, bo minie, ale tutaj potrzebna jest też praca z Twojej strony, Twoje podejście, to że trzeba sobie pozwolić na gorsze samopoczucie, najważniejsze co to buduj teraz wiare że to tylko nerwica i nic poza, że wszystko z Tobą w porządku, tylko masz chwilowo problem z emocjami. To co piszesz o tym przeczuciu to lęk, ale tutaj też możesz sobie uzasadnić pochodzenie tego, jesteś przed czymś nowym, nie wiesz co się dzieje z Tobą, a właściwie to wiesz ale żeby to "czuć" wewnętrznie to musisz zbudować w to wiarę a do tego potrzeba też i uporu i czasu, i działania logiką bo inaczej to może Ci być ciężko. Jeżeli chodzi o płacz, to jeżeli czułeś że Ci to pomoże, to pewnie śmiało, czasami trzeba to z siebie wyrzucić i nawet popłakać, bo coś takiego potrafi mocno motywować i dawać siłę do działania, wydaje się czasem że lipa, beznadzieje i w ogóle a takie coś potrafi odkryć pokłady energii gdzieś głęboko skumulowane i daje siłę do działania

lol907 · 10 maja 2019, o 09:47

karoolpl pisze: ↑
10 maja 2019, o 08:51

lol907 pisze: ↑
10 maja 2019, o 08:32

karoolpl pisze: ↑
9 maja 2019, o 22:57

To normalny objaw nerwicy, jeżeli dajesz się wkręcać, to spada totalnie poziom odczuwania pozytywnych emocji i czucia szczęścia z życia, nawet masz w materiałach wątek o depresji w nerwicy, czyli to że nerwica potrafi dać Ci takie objawy jak depresja, ale samą depresją w sobie nie jest, bo jednak depresja mimo wszystko wygląda trochę inaczej i tam bardziej myśli w depresji kierujesz w siebie i to jaki jesteś beznadziejny etc, czucie permamentnego smutku, przygnębienia i różnego takiego cyrku, myśli skierowane bardziej w swoją stronę i to pogłębia i podtrzymuje stan depresyjny.

Najważniejsze to jest Twoje podejście, poczytaj o tym jak to wszystko działa, tak żebyś zrozumiał podstawę wychodzenia z nerwicy, czyli akceptacja, przyzwalanie na objawy, na trwanie nerwicy, jej objawów, to niech sobie będzie a Ty robisz swoje, opierasz działanie na logice, pozwalasz sobie na wszystkie emocje czy dobre czy te mniej dobre, ale walczysz.
Nerwica odcina emocje często, najszybciej te fajne nawet często jest tak że w pewnym momencie może wyciąć totalnie emocje, podejście musi być takie samo zawsze, wiesz skąd to, pozwalasz sobie na to, złość, smutek, żal kieruj w stronę nerwicy, jednocześnie przywalając jej na trwanie, dziwnie to brzmi, ale niestety taka jest droga To wszystko wynika z przeciążenia i przemęczenia umysłu, mózg w końcu chce odpocząć.
Czegoś takiego jeszcze nie miałem akurat. Miałem multum myśli o dziewczynie co chwila innych, ale jednak potrafiły mnie cieszyć inne rzeczy. Zaplanowany wyjazd z kolegami, jakiś gadżet, który sobie kupiłem. O ile nie byłem pewien co będzie z nią, to te inne rzeczy jakoś nakręcały mnie do działania. A wczoraj tak dosłownie nagle nic... Zero radości z tego wszystkiego. Myślałem, że się popłaczę, ale jakoś tam minęło. Poszedłem sobie potrenować na siłce, tam też jakoś zawsze potrafiłem się wyłączyć, a wczoraj cały czas myślałem, ale już nie tylko o niej, ale i bardziej o tym wszystkim co się ze mną dzieje.

Cały czas staram się robić swoje i przyjąć, że to tylko nerwica, ale wczoraj jakoś mnie dopadło to bardziej i dziś jest dalej to samo :/
I jakieś mam przeczucie, że to teraz nie minie...
To masz złe przeczucie, bo minie, ale tutaj potrzebna jest też praca z Twojej strony, Twoje podejście, to że trzeba sobie pozwolić na gorsze samopoczucie, najważniejsze co to buduj teraz wiare że to tylko nerwica i nic poza, że wszystko z Tobą w porządku, tylko masz chwilowo problem z emocjami. To co piszesz o tym przeczuciu to lęk, ale tutaj też możesz sobie uzasadnić pochodzenie tego, jesteś przed czymś nowym, nie wiesz co się dzieje z Tobą, a właściwie to wiesz ale żeby to "czuć" wewnętrznie to musisz zbudować w to wiarę a do tego potrzeba też i uporu i czasu, i działania logiką bo inaczej to może Ci być ciężko. Jeżeli chodzi o płacz, to jeżeli czułeś że Ci to pomoże, to pewnie śmiało, czasami trzeba to z siebie wyrzucić i nawet popłakać, bo coś takiego potrafi mocno motywować i dawać siłę do działania, wydaje się czasem że lipa, beznadzieje i w ogóle a takie coś potrafi odkryć pokłady energii gdzieś głęboko skumulowane i daje siłę do działania

Powiem Ci, że to daje jakąś pewną nadzieję. Może teraz się to wszystko w mojej głowie jakoś zresetuje i może w końcu będę mógł się cieszyć związkiem i ogólnie życiem. Po prostu do tej pory mimo natrętnych myśli dotyczących dziewczyny inne rzeczy jakoś potrafiły mnie ucieszyć. Także jeśli myślę teraz o nich bardziej obojętnie, to zacząłem odczuwać niepokój.
Staram się po prostu iść do przodu i robić swoje, już długo się tak męczę a efektów jakoś nie widać. Kiedy to może minąć? Ona nie będzie też wiecznie czekać, aż jej powiem że ją kocham, a ja póki co nie jestem w stanie tego zrobić, nie chcę jej stracić.

katarzynka · 10 maja 2019, o 16:46

Czy ktoś z rocd dostał kiedykolwiek diagnozę borderline?

szpagat · 10 maja 2019, o 17:07

Kasia, byłaś u nowego specjalisty?

ja nie dostałam takiej diagnozy ;p

katarzynka · 10 maja 2019, o 17:18

szpagat pisze: ↑
10 maja 2019, o 17:07
Kasia, byłaś u nowego specjalisty? ja nie dostałam takiej diagnozy ;p

Tak Kochana. Byłam na wizycie u psychiatry właśnie i się dowiedziałam, że to nie natręctwa, żadne rocd, tylko borderline.

szpagat · 10 maja 2019, o 17:33

O jaaaa no wez, a to jakiś nowy psychiatra?

szpagat · 10 maja 2019, o 17:33

Kurde no dla mnie nie do uwierzenia Kasia jest ta diagnoza.

katarzynka · 10 maja 2019, o 17:36

szpagat pisze: ↑
10 maja 2019, o 17:33
O jaaaa no wez, a to jakiś nowy psychiatra?

Tak, byłam trzeci raz u niego. Też jestem w szoku, ale muszę sobie to poukładać i jakoś się z tym pogodzić.

szpagat · 10 maja 2019, o 17:46

A napiszesz nam na jakiej podstawie to stwierdził? Nie chce Cię martwic, ale miałaś już kilka nietrafionych diagnoz, np. Schozofrenie